Quo vadis?

Σύμφωνα με το λαϊκό ρητό, «ενός κακού μύρια έπονται». Μάλιστα όταν το κακό αυτό προβάλλεται δημοσίως και μετ’ επιτάσεως ως μέγα αμάρτημα από τον Αρχιεπίσκοπο, αρχηγούς κομμάτων, βουλευτές, υποψήφιους βουλευτές και πολιτικάντηδες, όπως η έκθεση του εικαστικού Γιώργου Γαβριήλ στην Πάφο, είχε ως αποτέλεσμα πολλοί θαμώνες των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης να ζητούν την κεφαλή του καλλιτέχνη επί πίνακι. Έτσι το απόγευμα της Πέμπτης 18 Δεκεμβρίου 2025, σημειώθηκε στην οικία του Γιώργου Γαβριήλ στην Κοκκινοτριμιθιά. Τη στιγμή της έκρηξης ο Γαβριήλ βρισκόταν στο σπίτι μαζί με τα παιδιά και τα εγγόνια του. Αμέσως ο καλλιτέχνης ενημέρωσε την Αστυνομία, η οποία υποτίθεται ότι τον προστάτευε μετά τις απειλές που δέχθηκε.
Αυτό ωστόσο δεν ήταν το πρώτο παρόμοιο συμβάν εναντίον καλλιτέχνη. Προηγήθηκε άλλο ένα τον Νοέμβριο το οποίο υπήρξε αφορμή για την ματαίωση της έκθεσης ζωγραφικής του εικαστικού Σώτου Γονιού στη Λεμεσό, για τα έργα του οποίου είχα γράψει μια μικρή ποιητική σύνθεση. Όταν όμως είδε την πρόσκληση ο υποψήφιος βουλευτής του ΕΛΑΜ Πάφου Χαράλαμπος Γρηγορίου, ο οποίος εξέλαβε τον πρωταγωνιστή της σειρά La Casa De Papel, καθήμενο εν τω μέσω ενός δείπνου θεώρησε ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός και όχι ο “Ελ Προφέσορ”, βγήκε στο Face Book στις 12 Νοεμβρίου και δήλωσε με στόμφο: «Για ακόμα μια φορά βλέπουμε ένα ψευδοκαλλιτέχνη να νομίζει πως η βλασφημία είναι δημιουργία και ελευθερία. Ακόμα μια φορά ο Χριστός γίνεται στόχος γιατί ξέρουν ότι κανείς δεν θα αντιδράσει με βία. Αυτοί οι ψευτοκουλτουριάρηδες που μιλούν για αποδοχή είναι οι πρώτοι που δεν σέβονται την πίστη των άλλων. Αν ήταν για άλλη θρησκεία δεν θα τολμούσαν ούτε να σκεφτούν κάτι τέτοιο γιατί ξέρουν τα αποτελέσματα αλλά όταν πρόκειται για τον Χριστιανισμό όλα επιτρέπονται, όλα βαπτίζονται τέχνη και έκφραση. Ο Σώτος Γονιός και το AMARA Hotel, έπρεπε να ντρέπονται. Το να πιστεύει κάποιος είναι δικαίωμα του. Τον να προσβάλλεις την πίστη όμως δεν είναι. Η ανοχή τέλειωσε, όποιος προσβάλλει τον Χριστό θα μας βρει απέναντι του».
Μέρες μετά, με το σάλο από αφορμή την έκθεση του Γιώργου Γαβριήλ, άκουσα τον αναπληρωτή πρόεδρο του ΔΗΣΥ Ευθύμιο Δίπλαρο να δηλώνει ότι την προηγούμενη περίοδο επικοινώνησε με το συγκεκριμένο ξενοδοχείο και απαίτησε να ματαιωθεί η έκθεση του Γονιού, προφανέστατα θέλοντας να παραβγεί στον φανατισμό του Ελαμίτη υποψηφίου και χωρίς να γνωρίζει καν το περιεχόμενο της έκθεσης του Βαρωσιώτη καλλιτέχνη. Δείτε παρακάτω την πρόσκληση σε εκείνη την έκθεση που τελικά ματαιώθηκε λόγω του ότι ο Σώτος Γονιός δεν θέλησε να προκαλέσει την ελάχιστη δυσκολία στο ξενοδοχείο AMARA, όπως και στο Ογκολογικό της Τράπεζας Κύπρου, το οποίο θα επωφελείτο από έσοδα της έκθεσης:
ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΜΕ στις 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2025, στις 19:30 στο ξενοδοχείο AMARA στη Λεμεσό, όπου ο ΣΩΟΣ ΓΟΝΙΟΣ, παρουσιάζει την έκθεση του με τίτλο QUO VADIS?. Επίσης παρουσιάζει την ποιητική συλλογή ΒΑΡΚΑΡΟΛΑ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΑΓΙΩΝ του δημοσιογράφου-ποιητή, ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΡΑΣΧΟΥ, εμπνευσμένη από τα έργα του ΣΩΤΟΥ ΓΟΝΙΟΥ. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα τελέσει ο κ. ΠΑΝΟΣ ΕΡΓΑΤΟΥΔΗΣ CEO του Ογκολογικού Κέντρου της Τράπεζας Κύπρου, καθώς μέρος των εσόδων της έκθεσης θα διατεθεί προς όφελος του Ογκολογικού. Διάρκεια της έκθεσης 14-17 Νοεμβρίου από τις 11:00-22:00, στο AMARA HOTEL, Limassol Cyprus, που είναι και o χορηγός φιλοξενίας.»
ΑΚΟΜΑ…
Ο πολυβραβευμένος φωτογράφος Ρίκκος Γρηγορίου έστησε μια έκθεση με φωτογραφίες από τα έργα του Σώτου Γονιού, στην υπό ανακατασκευή Πλατεία Ηρώων, η οποία θα λειτουργεί τις ίδιες μέρες της έκθεσης!
Όλοι οι ενδιαφερόμενοι, περίεργοι ή και περαστικοί, είστε ευπρόσδεκτοι!
Το μακρύ ΥΓ.
ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΓΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗΣ ΠΑΡΑΣΧΟΥ!
Σώτος Γονιός: «Ανάμεσα σε δυό αιώνες και τρεις πόλεις με κουβάλησε ο νους μου, μέχρι που με έστησε στο εκτελεστικό και με ρώτησε:
-Που πας Κύριε; QUO VATIS?
Έφυγα από το Βαρώσι και πήγα πρόσφυγας στη Λάρνακα και εσχάτως στη Λεμεσό», είπε ο Σώτος.
-Αυτά;
Δεν ήξερα τι να του απαντήσω. «Εγώ δεν ξέρω να γράφω καλά.
Ξέρω όμως να ζωγραφίζω! Μπορώ και να τραγουδώ! Για μένα τούτα είναι εύκολα. Σαν την ανάσα».
-Που πας λοιπόν; QUO VATIS?
Κατέφυγα στην εύκολη απάντηση, και το ζωγράφησα! Τρία χρόνια μου πήρε μέχρι να διατυπώσω την απάντηση. Άνοιξα το ερμάρι με τις μπογιές και τα πινέλα. Άνοιξα και την πύλη της φαντασίας κι έμπασα μέσα κόσμο. Πρόσωπα που θαύμαζα, όντα που με τρόμαζαν κι ανθρώπους που λάτρεψα. Δεν τους διάλεξα, με διάλεξαν και μπήκαμε σε ένα καΐκι που αρμενίζει. Ο ληστής με τον αλήτη, που λέει κι ο Νιόνιος… Ο Τσε Γκεβάρα με τον Αδόλφο Χίτλερ, η Μέριλιν και ο Αϊνστάιν, ο Μαραντόνα και ο Πάπας, ο Νταλί και ο Μπετόβεν, ο Τσιάπλιν και ο Καραγκιόζης και ο Ζάκεμπεργ με τον Κολοκοτρώνη. Παιγνίδια που παίζει η ζωή! Ένας Κολοκοτρώνης με μια μαχαίρα τεράστια και ένας Μαρκ με ένα υπολογιστή στη χούφτα σαν εικόνες αλλοπρόσαλλες άλλων εποχών… Κι ο Καραγκιόζης πάντα εκεί με τον καθρέφτη στα χέρια. Να μας βλέπουμε και να τρομάζουμε. Να μας σκεφτόμαστε και να δακρύζουμε. Να μας κοιτάζουμε και να γελάμε.
Γιατί γελάμε; Γιατί εμείς είμαστε οι σημερινοί και τα παιδιά μας οι αυριανοί!Κι ο ήλιος μας θα λάμπει τουλάχιστον για άλλα 15 εκατομμύρια χρόνια!
Ιδού λοιπόν που πάμε!
Όλα αυτά κάποιος έπρεπε να τα γράψει. Ήξερα ποιος. Ανδρέας Παράσχος. Μισό αιώνα φίλος κι αδελφός, δημοσιογράφος, στιχουργός και ποιητής. Σήκωσα το τηλέφωνο. «Τρία χρόνια ζωγραφίζω κι έχω χαθεί ανάμεσα σε πρόσωπα, πόλεις, έρωτες και εποχές και δεν ξέρω τι γίνεται;», του λέω! Μην ανησυχείς, μου λέει. Ούτε εγώ ξέρω, αλλά αυτό λέγεται ζωή! Φτιάξε καφέ κι έρχομαι. Ανδρέας Παράσχος: «Το άρωμα του καφέ υπέροχο. Κάτι πήγε να πει ο καλλιτέχνης και του έγνεψα να σωπάσει. Μιλούσα με τα δημιουργήματα του. Τα κομμάτια της ψυχής του. Τον ξέρω 50 χρόνια. Όλοι έχουμε μέσα μας ένα ληστή, ένα αλήτη, ένα Τσε Γκεβάρα κι ένα Χίτλερ. Σκεφτείτε το! Ακόμα, όλοι είμαστε μια Μονρόε ένας Νταλί κι ένας Τσιάρλι Τσάπλιν. Και είμαστε σίγουρα, λίγο ή πολύ, ένας Καραγκιόζης!
Έτσι όπως συχνά συμβαίνει όταν υπάρχει η πρόκληση, ο έρωτας και η έφεση, γεννιέται ένα μωράκι ή ένας πίνακας ή μια ποιητική σύμπραξη. Μας προέκυψε αγαπητοί μου φίλοι η ποιητική σύνθεση: QUO VADIS? Βαρκαρόλα αμαρτωλών αγίων!». Αυτά ήταν τα αμαρτωλά που ενόχλησαν πολιτικούς προφανώς αδιάβαστους που εντόπισαν ένα «ψευδοκαλλιτέχνη που νομίζει πως η βλασφημία είναι δημιουργία και ελευθερία» και που «είδαν» στο πρόσωπο του ηθοποιού Άλβαρο Μόρτε, τον Ιησού και ζήτησαν τη ματαίωση της έκθεσης. Αυτοί που διακήρυτταν ότι «Η ανοχή τέλειωσε, όποιος προσβάλλει τον Χριστό θα μας βρει απέναντι του».
Προχθές, ο Σώτος Γονιός, τραγούδησε στο λόμπι του Ογκολογικού Κέντρου της Τράπεζας Κύπρου, για τους ασθενείς και τους συνοδούς τους και του ζήτησα να μου πει γιατί δέχθηκε να ματαιώσει την έκθεση στο ΑΜΑΡΑ στη Λεμεσό και το κατέγραψα: «Η πρόθεση μου είναι γεμάτη αγάπη για τους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας και για το Ογκολογικό. Ωστόσο ήμουν αναγκασμένος να μην προχωρήσω στην πραγματοποίηση της έκθεσης διότι όπως μου κοινοποιήθηκε δεν γίνεται αντιληπτή η πρόθεση μου ως συνδρομή στους στόχους που ανακοινώθηκαν. Ακόμα θέλω να εκφράσω την αγάπη μου στους πολυπληθείς φίλους και θαυμαστές του εικαστικού μου έργου για την κατανόηση στην ακύρωση της έκθεσης και να σημειώσω ότι, αν μια έκθεση υπέρ των καρκινοπαθών φίλων μας προκαλεί έστω και την ελάχιστη αντίδραση, δεν αξίζει την αγάπη που δίνουμε, να τη δηλητηριάζουμε με αντίθετα συναισθήματα καθότι οι καιροί απαιτούν κατανόηση, σύμπραξη και αλληλεγγύη». Αυτός είναι ο ψευδοκαλλιτέχνης, όπως τον βλέπει και τον καταγγέλλει η θρησκευόμενη ακροδεξιά που όπως αποδεικνύεται κατακλύζει πλέον τα σχολεία μας και η κυβέρνηση υπνώττει…