«Kalpler Bir Olsun – Ας γίνουν οι καρκιές μας ένα!»

Της Ελένης Κωνσταντίνου
Ένα ξεχωριστό μήνυμα ειρήνης και ελπίδας στέλνει το θεατρικό έργο «Kalpler Bir Olsun – Ας γίνουν οι καρκιές μας ένα!», μια δικοινοτική και δίγλωσση παραγωγή που φέρνει στη σκηνή τις κοινές πληγές αλλά και τα κοινά όνειρα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Το έργο παρουσιάζεται από τον τουρκοκυπριακό Σύνδεσμο «Τέταρτος Τοίχος – Πολιτισμός και Σκέψη» και έκανε πρεμιέρα στις 27 Σεπτεμβρίου στο Πολιτιστικό Κέντρο Μόρφου προκαλώντας συγκίνηση και βαθύ προβληματισμό.
Πρόκειται για μια παράσταση που δεν περιορίζεται στο καλλιτεχνικό της κομμάτι, αλλά μετατρέπεται σε πρωτοβουλία ειρηνικής συνύπαρξης. Με οπτικοακουστικά στοιχεία, υπότιτλους για άτομα με προβλήματα ακοής και προσβάσιμο σχεδιασμό για άτομα με αναπηρίες, η παραγωγή επιχειρεί να αγγίξει όλους ανεξαιρέτως τους θεατές.
«Γιατί να πολεμάμε για λίγα μόνο μέτρα γης;»
Ο σκηνοθέτης και εμπνευστής του έργου, Osman Bulun, εξηγεί πως η παράσταση «δεν είναι απλώς θέατρο, αλλά ένας καθρέφτης της κοινής μας ιστορίας». Όπως αναφέρει μιλώντας στη «Χαραυγή», «το έργο μας εξερευνά τις σχέσεις μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων στην Κύπρο από το 1958 έως το 1974. Δεν εστιάζει μόνο στις φιλίες, αλλά και στο πώς και από ποιους στραφήκαμε ο ένας εναντίον του άλλου. Με αυτό το έργο θέτουμε ένα απλό ερώτημα: σε αυτό το μικρό νησί, όπου δροσιζόμαστε κάτω από το ίδιο αεράκι και ζεσταινόμαστε κάτω από τον ίδιο ήλιο, γιατί να πολεμάμε για λίγα μόνο μέτρα γης;»
Ο Bulun τονίζει πως στόχος του ήταν «να δοθεί φωνή στις δύο κοινότητες μέσα από το συναίσθημα και όχι μέσα από το μίσος». Οι ήρωες, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, ζουν παράλληλες ζωές, βιώνουν απώλειες και φόβους, αλλά στο τέλος βρίσκουν το κουράγιο να συγχωρήσουν.
Η ιστορία μιας κοινής πληγής
Το έργο αφηγείται την αντιπαράθεση ενός νεαρού Τουρκοκύπριου και μιας Ελληνοκύπριας, που εκφράζουν τα αμοιβαία τους παράπονα για τα γεγονότα του παρελθόντος. Μέσα από μουσικές και βίντεο, το κοινό ταξιδεύει σε μια ιστορική διαδρομή από τη δεκαετία του ’50 έως την τουρκική εισβολή, παρακολουθώντας φιλίες που διαλύθηκαν, οικογένειες που χωρίστηκαν και ζωές που άλλαξαν για πάντα.
Η παράσταση κορυφώνεται με μια συμβολική σκηνή συμφιλίωσης: όλοι οι ηθοποιοί αγκαλιάζονται, ανοίγουν μια λευκή σελίδα και προσφέρουν στους θεατές κλαδιά ελιάς, το αιώνιο σύμβολο της ειρήνης.
«Η αγάπη που βρήκα, με έκανε να νιώσω οικογένεια»
Η Ελληνοκύπρια ηθοποιός Σταυρούλα Χατζηγιάννη μιλά συγκινημένη για τη συμμετοχή της:
«Η αγάπη και η κατανόηση που βρήκα από την ομάδα αυτή με κάνουν να νιώθω ότι βρίσκομαι ανάμεσα στην οικογένειά μου. Η συμμετοχή μου σε αυτό το έργο είναι μια ευλογία. Νιώθω ότι βάζουμε όλοι μας ένα μικρό λιθαράκι για την επανένωση της Κύπρου, για την ειρήνη και την κατανόηση. Ήδη έχουμε δώσει τρεις παραστάσεις στα κατεχόμενα, και η συγκίνηση του κόσμου μάς έδειξε πως ο πόνος είναι κοινός».
Η ίδια επισημαίνει ότι μέσα από το έργο κατανοεί κανείς βαθύτερα πως οι τραγωδίες των δύο κοινοτήτων δεν διαφέρουν:
«Ο πόνος είναι ο ίδιος και για τις δύο πλευρές. Οι άνθρωποι είναι οι ίδιοι. Ο κάθε νέος που έπεσε στη γη είναι παιδί αυτής της μάνας. Έχουμε όλοι μια μάνα, τα ίδια όνειρα. Ό,τι έγινε, δημιούργησε πρόσφυγες, βιασμούς, σκοτωμούς και στις δύο πλευρές. Με το διάλογο μπορούμε να ξαναχτίσουμε το μέλλον των παιδιών μας. Όπως λέει και ο τίτλος: ας γίνουν οι καρκιές μας ένα».
«Είμαστε όλοι Κύπριοι, παιδιά της ίδιας γης»
Από την πλευρά του ο Τουρκοκύπριος ηθοποιός Gizer Bulun εκφράζει την ευγνωμοσύνη του για τη συνεργασία και τονίζει το μήνυμα του έργου:
«Είμαι πολύ χαρούμενος που συμμετέχω σε ένα τόσο υπέροχο έργο μαζί με την Ελληνοκύπρια συμπατριώτισσά μου. Ελπίζω πως η ειρήνη θα έρθει μια μέρα στη χώρα μας. Οι οδυνηρές μέρες που ζήσαμε στο παρελθόν μάς ένωσαν. Πιστεύω ότι μπορούμε να ζήσουμε μαζί, με διάλογο, αγάπη και σεβασμό, ώστε να μην ξαναζήσουμε τον ίδιο πόνο».
Όπως επισημαίνει, Τουρκοκύπριοι και οι Ελληνοκύπριοι, είμαστε άνθρωποι της ίδιας γης. Μοιραζόμαστε την ίδια κουλτούρα και τις ίδιες ευαισθησίες. «Είμαστε αυτοί που καταλαβαίνουμε καλύτερα ο ένας τον άλλον. Η τέχνη μάς βοηθά να θυμόμαστε, να κατανοούμε και να συγχωρούμε».
Η τέχνη ως γέφυρα
Η παράσταση “Kalpler Bir Olsun – Ας γίνουν οι καρκιές μας ένα!” δεν είναι απλώς ένα θεατρικό έργο, είναι ένα μήνυμα συμβίωσης και αλληλοσεβασμού, ένα καλλιτεχνικό κάλεσμα για ενότητα σε μια εποχή που το νησί εξακολουθεί να ζει τις πληγές του διαχωρισμού.
Όπως επισημαίνει ο σκηνοθέτης, «η σκηνή γίνεται γέφυρα εκεί που η πολιτική αποτυγχάνει». Οι κοινές πρόβες, τα γέλια και οι στιγμές συγκίνησης μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων καλλιτεχνών δείχνουν πως η ειρήνη δεν είναι ουτοπία, αλλά κάτι που μπορεί να ξεκινήσει μέσα από τον πολιτισμό και τη συνεργασία.
Επόμενη στάση: 29 Οκτωβρίου 2025, Κινηματοθέατρο «Πανόραμα» στο Δάλι, ώρα 20:00.
Η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους.