Φοβόμαστε να διδάσκουμε τη σύγχρονη Ιστορία της πατρίδας μας

Μια πρόσφατη δημοσκόπηση του ΡΙΚ έδειξε ότι το 48% των Κυπρίων έμαθε για τα γεγονότα του 1974 κυρίως εκτός σχολείου, ενώ μόνο το 10% τα έμαθε κυρίως στο σχολείο. Αυτό το εύρημα υπογραμμίζει ένα ανησυχητικό κενό στην εκπαίδευση σχετικά με τη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου. Η διδασκαλία της ιστορίας είναι ζωτικής σημασίας για την ενημέρωση των πολιτών και την ανάπτυξη κριτικής σκέψης. Ωστόσο, φαίνεται ότι στα σχολεία υπάρχει δισταγμός να συζητηθούν ευαίσθητα θέματα όπως η ΕΟΚΑ Β', ο ρόλος του Γρίβα και του Μακαρίου, και η χούντα. Αυτή η αποφυγή οδηγεί σε ελλιπή γνώση των γεγονότων του 1974 και αφήνει τους μαθητές ευάλωτους σε λαϊκιστικές προσεγγίσεις. Ο συγγραφέας προτείνει να ακολουθηθεί το παράδειγμα της Γερμανίας, όπου η διδασκαλία της ιστορίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και του Ολοκαυτώματος είναι υποχρεωτική και διεξοδική. Επιπλέον, τονίζει ότι η άρνηση του Ολοκαυτώματος είναι ποινικό αδίκημα. Στην Κύπρο, η συζήτηση για την ΕΟΚΑ Β' παραμένει ταμπού, παρά τις αποφάσεις της Βουλής που καταδικάζουν την οργάνωση. Η έλλειψη ανοιχτού διαλόγου εμποδίζει την κατανόηση του παρελθόντος και την οικοδόμηση ενός κοινού μέλλοντος.