Τρία κορυφαία και επιτακτικά ζητήματα στις προτεραιότητες διεκδίκησης του ΑΚΕΛ

Τρία κορυφαία και επιτακτικά ζητήματα στις προτεραιότητες διεκδίκησης του ΑΚΕΛ
Του Γιώργου Κουκουμά*
Όσο κι αν φιλοτεχνεί η κυβέρνηση μια φανταστική πραγματικότητα, ο κυπριακός λαός γνωρίζει καλύτερα από όλους εδώ τι συμβαίνει στη ζωή του, στην τσέπη του, στο σπίτι του. Για αυτό ας μιλήσουμε τι πρέπει, τι επείγει να γίνει αν πραγματικά θέλουμε να δούμε την οικονομική ανάπτυξη να μεταφράζεται σε πραγματική βελτίωση στο βιοτικό επίπεδο των Κυπρίων. Από όλα όσα διεκδικεί το ΑΚΕΛ, ξεχωρίζω τρία κορυφαία και επιτακτικά ζητήματα:
Πρώτον. Πρέπει να ξαναθεμελιώσουμε τις εργασιακές σχέσεις στον ιδιωτικό τομέα κι αυτό προϋποθέτει να επεκταθούν ξανά οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας -που είναι η πιο ισχυρή ασπίδα για τους εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς. Αποδεχθείτε λοιπόν την πρόταση του ΑΚΕΛ, ώστε να κάνουμε νόμο την υποχρέωση κάθε επιχείρησης ή φορέα που διεκδικεί δημόσια σύμβαση ή κρατική επιχορήγηση, να έχει και να εφαρμόζει συλλογική σύμβαση εργασίας προτού υποβάλει αίτηση και προσφορά.
Δεύτερο. Αν πρόκειται να προστατεύσουμε το δικαίωμα στη στέγη για την πλειοψηφία του λαού μας, πρέπει εδώ και τώρα να μπει φρένο στις σαρωτικές αγορές ακινήτων από ξένους επενδυτές. Οι ρυθμοί και οι διαστάσεις των αγορών θέτουν το ερώτημα αν σε λίγα χρόνια θα μας ανήκει η χώρα μας και τελικά αν θα μπορούμε να ζούμε στη χώρα μας. Γιατί η πραγματικότητα είναι ότι ο τόπος μας, κυριολεκτικά, αλλάζει χέρια, ότι στα κέντρα των πόλεων συντελείται ένας καθημερινός ταξικός εκτοπισμός, αφού πλέον ο μέσος Κύπριος δεν μπορεί ούτε να κτίσει, ούτε να αγοράσει, ούτε καν να ενοικιάσει σπίτι.
Τρίτο. Να αναμετρηθούμε με την αυθαιρεσία και την επιθετικότητα των τραπεζών. Και σε όσους τους κακοφαίνεται που τους χαρακτηρίζουμε -και εμείς αλλά και η κοινωνία- ως σωματοφύλακες των τραπεζών, ας πάψουν να λειτουργούν ως τέτοιοι. Για παράδειγμα, μην καταψηφίσετε ξανά -τώρα που θα τεθεί εκ νέου ενώπιόν σας- την Πρόταση Νόμου του ΑΚΕΛ ώστε κάθε δανειολήπτης να έχει το δικαίωμα να προσφεύγει στη Δικαιοσύνη για να ξεκαθαριστεί το πραγματικό ύψος του χρέους του, προτού τον ξεσπιτώσουν οι τράπεζες και τα funds. Διερωτώμαι τι θα πείτε πάλι σε αυτόν τον κόσμο αν κι εφόσον καταψηφίσετε ξανά την πρότασή μας. Ότι είναι «λαϊκισμός» να μη δέχεται να χάσει το σπίτι του για τις παραποθκιές των τραπεζών;
*Βουλευτής ΑΚΕΛ