Το 15χρονο αστέρι του ποδοσφαίρου από την Κύπρο που «βλέπει» με την καρδιά του

Μια συγκινητική και βαθιά ανθρώπινη ιστορία ξεδιπλώθηκε στο «Πρωτοσέλιδο», μέσα από τη συνέντευξη της δημοσιογράφου Άννας Κριθαρίδου με τον Κύπριο νεαρό ποδοσφαιριστή Μίκυ Poulli και τον πατέρα του. Πρόκειται για μια αφήγηση ζωής που ξεπερνά τα όρια του αθλητισμού και αγγίζει ζητήματα δύναμης, πίστης και αδιάκοπης προσπάθειας απέναντι στις αντιξοότητες.
Ο Μίκυ, χαρισματικός και αποφασισμένος, μίλησε με ωριμότητα που ξεπερνά την ηλικία του για το προσωπικό του ταξίδι. Γεννημένος ως ένα παιδί με πλήρη όραση, έζησε μια απολύτως φυσιολογική παιδική ηλικία, παίζοντας ποδόσφαιρο όπως όλα τα παιδιά. Ωστόσο, γύρω στα έξι του χρόνια, άρχισε να χάνει σταδιακά την όρασή του και μέσα σε διάστημα δεκαοκτώ μηνών βρέθηκε πλήρως τυφλός. Παρόλο το σοκ και τη σκληρή πραγματικότητα της διάγνωσης, το παιδικό του όνειρο δεν άλλαξε ποτέ: να παίζει ποδόσφαιρο για όσο περισσότερο μπορεί και «για όλους», όπως ο ίδιος είπε χαρακτηριστικά.
Η απώλεια της όρασης δεν έγινε εμπόδιο, αλλά αφετηρία. Σε ηλικία μόλις οκτώ ετών, τον εντόπισαν «κυνηγοί ταλέντων» στην Αγγλία και από τότε προπονείται συστηματικά, έχοντας πλέον ενταχθεί σε ομάδα τυφλών ποδοσφαιριστών. Όταν ρωτήθηκε για την τελευταία εικόνα που θυμάται, παραδέχθηκε ότι ο χρόνος έχει θολώσει τις αναμνήσεις του, καθώς εδώ και οκτώ χρόνια ζει χωρίς όραση, κάτι που κάνει τις οπτικές μνήμες όλο και πιο μακρινές.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε και στον πρόσφατο σοβαρό τραυματισμό που του στέρησε τη δυνατότητα να αγωνιστεί στη Θεσσαλονίκη, στον πρώτο του ευρωπαϊκό αγώνα. Παρά την απογοήτευση, ο Μίκυ δήλωσε αποφασισμένος να επιστρέψει, έστω κι αν χρειαστεί να περιμένει έναν ακόμη χρόνο.
Η καθημερινότητά του, όπως περιέγραψε, θυμίζει εκείνη κάθε παιδιού: σχολείο, σπίτι, φαγητό, ακόμη και μαθήματα χορού, με τη διαφορά ότι περιλαμβάνει και απαιτητικές ποδοσφαιρικές προπονήσεις. Στο blind football, όλοι οι παίκτες φορούν ειδικές μάσκες, ώστε να αγωνίζονται υπό ίσους όρους, χωρίς κανένας να έχει οπτικό πλεονέκτημα. Οι προπονήσεις του περιλαμβάνουν μηνιαία καμπ, συνεργασία με τον προπονητή του κάθε εβδομάδα και επιπλέον εξάσκηση στο σπίτι, αποδεικνύοντας ότι τίποτα δεν γίνεται χωρίς πειθαρχία και συνέπεια.
Όταν η συζήτηση πήγε στα όνειρά του, ο Μίκυ δεν έκρυψε τον θαυμασμό του για τον Κριστιάνο Ρονάλντο, τον οποίο θα ήθελε να συναντήσει και –ποιος ξέρει– ίσως κάποτε να παίξει μαζί του. Δεν απέκλεισε, μάλιστα, το ενδεχόμενο να μετακομίσει στην Κύπρο, αν δεχθεί πρόταση από κυπριακή ομάδα, τονίζοντας τη βαθιά αγάπη του για τον τόπο καταγωγής του, που επισκέπτεται κάθε χρόνο με την οικογένειά του και όπου τον δένουν αναμνήσεις, συγγενείς, το φαγητό και ο καιρός.
Στην πιο φορτισμένη στιγμή της συνέντευξης, ο Μίκυ κλήθηκε να απαντήσει τι θα ευχόταν περισσότερο για το μέλλον. Χωρίς δισταγμό, έθεσε πάνω απ’ όλα την εύρεση μιας θεραπείας που θα του επέτρεπε να ξαναδεί, ενώ παράλληλα αποκάλυψε πως υπάρχει πιθανότητα να αγωνιστεί στο Euro τον επόμενο Αύγουστο στη Γαλλία, κάτι που θα αποτελούσε τεράστια τιμή για τον ίδιο.
Ο πατέρας του, παίρνοντας τον λόγο, μίλησε με ειλικρίνεια για τον αγώνα της οικογένειας από την πρώτη στιγμή της διάγνωσης. Περιέγραψε πώς, παρά τις διαβεβαιώσεις των γιατρών, δεν μπορούσαν να αποδεχθούν εύκολα ότι ένα παιδί με πλήρη όραση θα τυφλωνόταν, ειδικά χωρίς οικογενειακό ιστορικό. Αναζήτησαν θεραπείες παντού, ακόμη και εναλλακτικές, φτάνοντας μέχρι το Bath της Αγγλίας, όπου ο Μίκυ υποβλήθηκε σε επώδυνες συνεδρίες βελονισμού γύρω από τα μάτια του, σε μια προσπάθεια που τελικά δεν απέδωσε καρπούς αλλά άφησε βαθιά συναισθηματικά σημάδια.
Παρά τις απογοητεύσεις, η οικογένεια δεν έχασε ποτέ την ελπίδα. Μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου ο Μίκυ εμφανίζεται ως «Mikey Poulli», απευθύνουν ανοιχτό κάλεσμα σε επιστήμονες και ερευνητές που ίσως μπορούν να συμβάλουν στην έρευνα για τα γονίδιά του και την πάθησή του. Η πίστη τους στη δύναμη της επιστήμης, της τεχνολογίας και ακόμη και της τεχνητής νοημοσύνης παραμένει ακλόνητη, παρά τη δυσκολία και την πολυπλοκότητα του ανθρώπινου ματιού.
Όπως τόνισε ο πατέρας του, ο Μίκυ ζει τη ζωή του στο έπακρο και έχει ήδη καταφέρει πράγματα που πολλοί άνθρωποι δεν θα τολμούσαν καν να ονειρευτούν.
Διαβάστε επίσης: Ρίγη συγκίνησης: Τυφλός Κύπριος χορεύει παραδοσιακούς χορούς (vid)