Τι πιο σύνηθες; Η Γάζα θρηνεί ξανά και ο Τραμπ καλύπτει το Ισραήλ

Η εκεχειρία μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς κλυδωνίζεται, ενώ η Γάζα θρηνεί ξανά με τον Τραμπ να καλύπτει το κράτος – τρομοκράτη και να ρίχνει εύθυνες μόνο στη Χαμάς!
Παρά τις επίσημες διαβεβαιώσεις για τη διατήρηση της ανακωχής, τα τελευταία ισραηλινά πλήγματα στον παλαιστινιακό θύλακα που κόστισαν τη ζωή σε δεκάδες αμάχους αποκαλύπτουν το εύθραυστο μιας συμφωνίας που στην πράξη δεν προστατεύει τους αβοήθητους.
Στο ταξίδι του από την Ιαπωνία προς τη Νότια Κορέα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ προσπάθησε να καθησυχάσει τους δημοσιογράφους, διαβεβαιώνοντας ότι «τίποτα δεν πρόκειται να θέσει σε κίνδυνο» τη συμφωνηθείσα εκεχειρία. Οι δηλώσεις αυτές όμως φαντάζουν κενές, όταν παράλληλα υπερασπίζονται ή συγκαλύπτουν ωμές στρατιωτικές απαντήσεις που συνεπαγόμενες χάνουν ανθρώπινες ζωές — μεταξύ αυτών γυναίκες και παιδιά.
Η επιχειρηματολογία ότι οι ισραηλινές επιδρομές είναι «δικαιολογημένες» επειδή σημειώθηκε επίθεση κατά στρατιώτη μετατοπίζει την προσοχή από το κεντρικό ζήτημα: την αναγκαιότητα προστασίας των αμάχων και την υποχρέωση όλων των εμπλεκομένων να σεβαστούν τους όρους της εκεχειρίας. Η πολιτική κάλυψη και οι δηλώσεις ενθάρρυνσης προς το Ισραήλ από ισχυρούς συμμάχους — συμπεριλαμβανομένου του Λευκού Οίκου — λειτουργούν πρακτικά ως ανοχή σε επαναλαμβανόμενες επιχειρήσεις που πλήττουν αμάχους στη Γάζα.
Το Ισραήλ, από την πλευρά του, επικαλείται παραβιάσεις της συμφωνίας από τη Χαμάς και ανακοινώνει «ισχυρά» πλήγματα — αποφάσεις που υπαγορεύονται από λογική εκδίκησης και στρατιωτικής αποτροπής, αντί από λογική προστασίας ανθρώπινων ζωών. Η προειδοποίηση για «βαρύ τίμημα» από την ισραηλινή ηγεσία αυξάνει τον κίνδυνο κλιμάκωσης και μιας ανθρωπιστικής καταστροφής μεγαλύτερης ακόμη κλίμακας.
Η Χαμάς δηλώνει ότι παραμένει δεσμευμένη στην εκεχειρία και αρνείται ευθύνη για το περιστατικό στη Ράφα· παράλληλα καταγγέλλει τις «εγκληματικές» επιθέσεις του ισραηλινού στρατού ως επανειλημμένη παραβίαση της συμφωνίας. Το αποτέλεσμα είναι ένα φαύλο κύκλο αλληλοκατηγοριών, στον οποίο οι πιο αδύναμοι — ο παλαιστινιακός πληθυσμός της Γάζας — πληρώνουν με αίμα και απώλεια.