Σχέδιο Αξιολόγησης

Το άρθρο επικεντρώνεται σε ένα σχέδιο αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και εκφράζει έντονες επικρίσεις για την κατάσταση της εκπαίδευσης στην Κύπρο. Ο συγγραφέας ξεκινά με την παρατήρηση ότι η εκπαίδευση είναι αντικείμενο συνεχούς κριτικής από πολλούς, συμπεριλαμβανομένων και μη ειδικών, και αναφέρει την ανάμειξη της Επιτρόπου του Παιδιού, την οποία κατηγορεί για υπερβολικό ζήλο στην ενημέρωση των παιδιών για τα δικαιώματά τους, παραβλέποντας την ανάγκη σεβασμού των κανόνων. Στη συνέχεια, ασκεί κριτική στην Υπουργό Παιδείας, χαρακτηρίζοντας τις εξαγγελίες της ως λαϊκιστικές και αναποτελεσματικές, ενώ επισημαίνει την πτώση του επιπέδου των μαθητών και την αύξηση της παραβατικότητας στα σχολεία. Το άρθρο στρέφει την προσοχή του στο ίδιο το σχέδιο αξιολόγησης, υπογραμμίζοντας ότι η ουσία του παραβλέπεται από τους δημοσιογράφους, οι οποίοι επικεντρώνονται σε ένα σχόλιο του προέδρου της ΟΕΛΜΕΚ σχετικά με το φύλο ενός ατόμου που θα το τροποποιήσει. Ο συγγραφέας αναγνωρίζει ότι πολλοί καθηγητές επιδιώκουν την αυτομόρφωση, αλλά τονίζει ότι υπάρχουν και ανεπαρκείς εκπαιδευτικοί. Επισημαίνει ότι η αξιολόγηση των καθηγητών υπήρχε και στο παρελθόν, αλλά το σύστημα είχε «παραθυράκια» που οδηγούσαν σε ρουσφέτι, κάτι που η ΟΕΛΜΕΚ προσπάθησε να διορθώσει με τη θέσπιση κανονισμών για τις μετακινήσεις και τις μεταθέσεις. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην κριτική για τις διαδικασίες αξιολόγησης και προαγωγών. Ο συγγραφέας αναφέρει περιπτώσεις καθηγητών που αποσπώνται στο Υπουργείο χωρίς να έχουν διδάξει ποτέ, αλλά λαμβάνουν υψηλές βαθμολογίες, γεγονός που τους επιτρέπει να ανέλθουν σε ανώτερες θέσεις, όπως επιθεωρητές. Εκφράζει φόβους ότι το νέο σχέδιο αξιολόγησης θα οδηγήσει σε παραπομπές εκπαιδευτικών για απόλυση στην ΕΕΥ, η οποία θεωρείται κομματικοποιημένη και μη αξιόπιστη. Συνολικά, το άρθρο παρουσιάζει μια αρνητική εικόνα για την κατάσταση της εκπαίδευσης και το σχέδιο αξιολόγησης, τονίζοντας την έλλειψη ουσιαστικών αλλαγών και την επικράτηση του ρουσφετιού και της κομματικοποίησης. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η αξιολόγηση πρέπει να βασίζεται στα έργα και όχι σε ασαφείς διαδικασίες και πολιτικές πιέσεις, ενώ εκφράζει την αμφιβολία του για την αποτελεσματικότητα της Υπουργού Παιδείας.