Σφετερισμός περιουσιών στα κατεχόμενα: Στις 18 Δεκεμβρίου – κομβική απόφαση που μπορεί να αλλάξει όλη την υπόθεση

Στις 18 Δεκεμβρίου αναμένεται η απόφαση του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λευκωσίας αναφορικά με τη δεύτερη «δίκη εντός δίκης», που αφορά το παραδεκτό της μαρτυρίας της Γερμανίδας κτηματομεσίτριας, Εύας Ιζαμπέλας Κιούνζελ, η οποία κατηγορείται για σφετερισμό ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα.
Η χθεσινή διαδικασία σημαδεύτηκε από εκτενείς αγορεύσεις τόσο της κατηγορούσας αρχής όσο και της υπεράσπισης, οι οποίες ανέδειξαν τη βαρύτητα και τη νομική πολυπλοκότητα της υπόθεσης.
Η Εύα Ιζαμπέλα Κιούνζελ αντιμετωπίζει κατηγορίες που σχετίζονται με σφετερισμό ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα, προώθηση παράνομων συναλλαγών και νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, κατά την περίοδο 2023–2024.
Η χθεσινή ακροαματική διαδικασία διεξήχθη υπό το φως της απόφασης της 8ης Οκτωβρίου, όταν το δικαστήριο έκρινε ως «μη αποδεκτά» τα τεκμήρια που είχαν προκύψει από την έρευνα στις αποσκευές της κατηγορουμένης κατά την άφιξή της στην Κύπρο, χαρακτηρίζοντας την έρευνα παράνομη.
Στη νέα «δίκη εντός δίκης», η κατηγορούσα αρχή επιχειρεί να αποδείξει ότι η μεταγενέστερη κατάθεση της Κιούνζελ στην Αστυνομία ήταν θεληματική και ανεξάρτητη από την προηγηθείσα παρανομία.
Η εκπρόσωπος της κατηγορούσας αρχής, Άννα Ματθαίου, κατέθεσε εκτενή γραπτή αγόρευση, αναλύοντας τα νομικά ζητήματα της υπόθεσης.
Στην τοποθέτησή της υποστήριξε ότι οι αρχές που διέπουν την εξαίρεση ομολογιών, όταν προηγούνται παράνομες ενέργειες των αρχών, δεν εφαρμόζονται αυτομάτως στην παρούσα υπόθεση, καθώς, όπως τόνισε, «δεν κρίθηκε παράνομη η σύλληψη, αλλά οι έρευνες που ακολούθησαν στα προσωπικά αντικείμενα της κατηγορούμενης».
Είπε ότι η κατηγορούμενη ενημερώθηκε εκ νέου για το δικαίωμά της σε δικηγόρο την ίδια ημέρα, ενώ σημείωσε ότι από την επόμενη κιόλας ημέρα εκπροσωπούνταν από δικηγόρο, με τον οποίο είχε «πολύωρη επικοινωνία» και έλαβε πλήρη νομική συμβουλή.
Υποστήριξε επίσης ότι η νομολογία των ΗΠΑ για τον «καρπό του δηλητηριασμένου δέντρου» δεν εφαρμόζεται απόλυτα, καθώς «υπάρχουν εξαιρέσεις που επιτρέπουν την αποδοχή ομολογιών παρά τις προηγηθείσες παρανομίες».
Ο συνήγορος υπεράσπισης, Σωτήρης Αργυρού, αντέκρουσε τις θέσεις της κατηγορούσας αρχής, υπογραμμίζοντας ότι τα τεκμήρια που παρουσιάστηκαν «δεν προσθέτουν τίποτα στην κατάθεση και δεν διαφοροποιούν την εικόνα της υπόθεσης».
Ο κ. Αργυρού τόνισε ότι η Αστυνομία είχε ελάχιστη γνώση για την κατηγορούμενη πριν προβεί στην κατάσχεση των εγγράφων της, ενώ επεσήμανε ότι καμία ουσιαστική μαρτυρία δεν προσκομίστηκε ώστε να στηριχθεί το επιχείρημα της θεληματικής κατάθεσης.
«Δεν έχει εντοπιστεί καμία νομολογία που να επιτρέπει αυτό που ζητά η κατηγορούσα αρχή, δηλαδή τη διάσπαση κατάθεσης κατηγορουμένου, την αφαίρεση ερωτήσεων, απαντήσεων ή συνημμένων», είπε.
Καταληκτικά, υποστήριξε ότι η δήλωση και η κατάθεση αποτελούν ενιαίο τεκμήριο και ότι το δικαστήριο έχει μόνο δύο επιλογές: «είτε να αποδεχτεί ολόκληρη την κατάθεση, είτε να την αποκλείσει στο σύνολό της». Πάντως, η υπεράσπιση ζήτησε «τον πλήρη αποκλεισμό» του συγκεκριμένου τεκμηρίου.