Συλλογικές Συμβάσεις: Τι είναι, τα πλεονεκτήματα και πώς προστατεύουν έναν εργαζόμενο

Το άρθρο εξετάζει τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ένα θέμα που επανέρχεται στην επικαιρότητα. Οι συλλογικές συμβάσεις ορίζονται ως συμφωνίες μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, μέσω των ομοσπονδιών και συντεχνιών τους αντίστοιχα, καλύπτοντας μια ομάδα εργαζομένων ή ολόκληρο τον κλάδο. Διαφέρουν από τις ατομικές συμβάσεις, οι οποίες είναι συμφωνίες μεταξύ ενός εργαζομένου και του εργοδότη του. Η συλλογική διαπραγμάτευση προσφέρει στους εργαζομένους μεγαλύτερη δύναμη για την επίτευξη καλύτερων όρων εργασίας, όπως υψηλότερους μισθούς, καθορισμένα ωράρια και επιδόματα, ενώ παράλληλα αυξάνει την πίεση για την εφαρμογή αυτών των όρων. Ωστόσο, το άρθρο επισημαίνει και ορισμένους περιορισμούς των συλλογικών συμβάσεων. Δεν είναι άμεσα εκτελεστέες από τα δικαστήρια και οι όροι τους είναι ενιαίοι, περιορίζοντας την εξατομίκευση των συμφωνιών. Επιπλέον, η εφαρμογή τους μπορεί να δημιουργήσει δυσκολίες στις μικρότερες επιχειρήσεις λόγω του κόστους και των πολλαπλών προνοιών. Η προστασία του εργαζομένου που καλύπτεται από συλλογική σύμβαση εξαρτάται από την ενσωμάτωση των όρων της στην ατομική του σύμβαση εργασίας. Σε αντίθετη περίπτωση, η προώθηση των συμφερόντων του γίνεται μέσω συνδικαλιστικών ενεργειών. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η Κύπρος βρίσκεται σε χαμηλότερη θέση όσον αφορά την κάλυψη των εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις, με ποσοστό 45%, σε σύγκριση με τις σκανδιναβικές χώρες (80-90%), την Ιταλία και την Ισπανία (70-80%) και τη Γερμανία και τη Γαλλία (60-70%). Στην Κύπρο, οι συλλογικές συμβάσεις είναι πιο συχνές σε συγκεκριμένους κλάδους, χωρίς να διευκρινίζεται σε ποιους. Το άρθρο τονίζει ότι η συζήτηση για τις συλλογικές συμβάσεις είναι σημαντική σε μια εποχή αυξημένου ενδιαφέροντος για τα εργασιακά δικαιώματα. Συνοψίζοντας, οι συλλογικές συμβάσεις αποτελούν ένα σημαντικό εργαλείο για την προστασία των εργαζομένων και τη βελτίωση των όρων εργασίας, αλλά έχουν και ορισμένους περιορισμούς που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη. Η αποτελεσματικότητά τους εξαρτάται από την ενσωμάτωση των όρων τους στις ατομικές συμβάσεις εργασίας και από την ισχυρή συνδικαλιστική δράση. Η Κύπρος, σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, έχει χαμηλότερη κάλυψη εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις.