Συγκλονίζει η Μαρία Πολύζου για τη σεξουαλική κακοποίηση από τον πατέρα της όταν ήταν παιδί: Αποπειράθηκα να βάλω τέλος στη ζωή μου

Η Μαρία Πολύζου αποκάλυψε ότι επιχείρησε δύο φορές να βάλει τέλος στη ζωή της, αναφερόμενη στη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη από τον πατέρα της. Η πρωταθλήτρια στίβου μίλησε δημόσια για τα τραύματα της παιδικής της ηλικίας, σημειώνοντας ότι στο σπίτι της κυριαρχούσαν ο τρόμος και ο φόβος, δημιουργώντας ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο δεν μπορούσε να νιώσει ασφάλεια.
«Προσπάθησα δύο φορές να βάλω τέλος στη ζωή μου. Η μία ήταν κοντά στα 12 και η άλλη στα 14. Στον τέταρτο όροφο μένεις, δεν είναι και δύσκολο», είπε η Μαρία Πολύζου στη διαδικτυακή εκπομπή «LEGIT».
Τα παιδικά της χρόνια στιγματίστηκαν από την κακοποίηση, τον τρόμο και τον φόβο. «Είναι πολύ σκληρό να βάλω έναν άνθρωπο σε ένα σπίτι στο οποίο υπήρχε πολλή κακοποίηση, πολύ ξύλο, τρόμος, φόβος. Ζούσα το σπίτι μου πολύ μαύρο σαν ατμόσφαιρα», σημείωσε.
Όπως ανέφερε, δεν ήταν η μόνη μέσα στο σπίτι που δεχόταν κακοποίηση, αφού ο πατέρας της ασκούσε βία και στα αδέρφια της. «Όλοι δέχονταν κακοποίηση, ξύλο, μπουνίδι. Έχω ακούσει τις φωνές και το έχω δει, πραγματικά δεν μπορούν να φύγουν αυτές οι εικόνες από το μυαλό μου. Απλά με τα χρόνια μπορείς να τις θυμάσαι και να μην πονάς. Μαζευόμασταν όλοι σαν τα ποντίκια και εξαφανιζόμασταν. Όποιος έπεφτε μπροστά του, μετά οι άλλοι μαζευόμασταν».
Δείτε το βίντεο με τη συνέντευξή της
Περιγράφοντας τα συναισθήματά της μετά τον βιασμό, η Μαρία Πολύζου εξομολογήθηκε: «Μετά ήταν σκοτάδι. Χάνεις τον κόσμο απ’ τα μάτια σου. Όταν ο ίδιος ο πατέρας σου σε κακοποιεί δεν ξέρεις πού βαδίζεις πια. Η πρώτη φορά δεν περιγράφεται, δεν αναλύεται και δεν χρειάζεται. Σημασία έχει τι παθαίνει ένα παιδί».
Στη συνέχεια, δήλωσε βέβαιη ότι η μητέρα της γνώριζε για το συμβάν. «Δεν το είχα πει στη μητέρα μου. Πιστεύω πως το ήξερε. Δύσκολα μιλάς. Πρώτον ντρέπεσαι πολύ και δεν ξέρεις γιατί. Πιστεύεις ότι δεν μπορεί να σε βοηθήσει κανένας».
Η προσευχή ήταν το καταφύγιό της. «Η δική μου διέξοδος ήταν η προσευχή, προσευχόμουν στον Θεό να με πάρει κοντά του, δεν είχε νόημα η ζωή μου. Δεν υπήρχαν χρώματα, δεν έβλεπα τα πουλιά να πετάνε. Ήταν λες κι όλα ήταν σκοτωμένα γύρω μου», μοιράστηκε.