Περιπολία του ελληνικού FBI μέσα στους καταυλισμούς των Ρομά. Η στιγμή των εφόδων (video)

Το 8ο επεισόδιο της «Μέδουσας» φωτίζει τον καθημερινό αγώνα ανάμεσα στην αστυνόμευση και την ανομία, τις καταγγελίες των κατοίκων, αλλά και την προσπάθεια της ΕΛ.ΑΣ. να επιβάλει τάξη σε περιοχές όπου η εγκατάλειψη και ο φόβος κυριαρχούν
Στη Δυτική Αττική, τα φώτα της πόλης σβήνουν απότομα. Λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας κι όμως φαίνεται σαν μια άλλη Ελλάδα – παραγκουπόλεις, σκοτάδι, οικισμοί που χρόνια τώρα αποτελούν άντρα ανομίας αλλά και ανθρώπων που προσπαθούν απλώς να ζήσουν. Σε αυτή τη λεπτή γραμμή κινείται το Ελληνικό FBI, η νέα ειδική υπηρεσία της ΕΛ.ΑΣ., που επιχειρεί να αποκαταστήσει την τάξη σε έναν χάρτη όπου η ασφάλεια και η καχυποψία συγκρούονται καθημερινά.
Οι κάμερες ακολουθούν τους πάνοπλους αστυνομικούς μέσα στη Νέα Ζωή, στο Ζεφύρι και στο Σοφό. Μπλόκα που στήνονται σε δευτερόλεπτα. Οχήματα που γίνονται φύλλο και φτερό. Σήματα με φακούς, εντολές κοφτές, κινήσεις που θυμίζουν επιχειρησιακή ζώνη. Για την Αστυνομία, οι περιοχές αυτές είναι κόμβοι εγκληματικότητας που πρέπει επιτέλους να καθαρίσουν. Για πολλούς Ρομά, όμως, η εικόνα μεταφράζεται ως διαρκής στοχοποίηση.
Στο 8ο επεισόδιο η Μέδουσα «ψηλαφίζει» από το μία το στίγμα που κυνηγά τους Ρομά, αλλά και την πραγματική ανομία που γεννιέται και αναπαράγεται μέσα στους οικισμούς τους. Η ανάγκη για αστυνόμευση γίνεται κραυγή από τις καρδιές των καταυλισμών από τους ίδιους τους ανθρώπους που από τη μία έχουν να ζήσουν κάτω από αντίξοες συνθήκες και από την άλλη βιώνουν από πρώτο χέρι την καταπίεση και τον φόβο των κυκλωμάτων που εκμεταλλεύονται τα διαχρονικά κενά.
Οι επικεφαλής της ΕΛ.ΑΣ. εξηγούν τις επιλογές τους, τονίζουν ότι δεν υπάρχουν άβατα και ότι στόχος είναι η πρόληψη, όχι ο τυφλός εκφοβισμός και ο φόβος. Από την άλλη, κάτοικοι των οικισμών μιλούν για προσβλητικές συμπεριφορές, για φόβο, για την καθημερινότητα μέσα σε τόνους σκουπιδιών, εκεί όπου η εγκατάλειψη είναι εξίσου επικίνδυνη με την παραβατικότητα.
Εικόνες που δεν αφήνουν περιθώριο για ψευδαισθήσεις: παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς φως, χωρίς σχολείο, χωρίς υποδομές, δίπλα σε οπλισμένους αστυνομικούς και σε κυκλώματα που λειτουργούν σχεδόν ανενόχλητα.
Ένα επεισόδιο που κοιτάζει κατάματα την πραγματικότητα. Χωρίς υπερασπιστές και χωρίς δαίμονες. Μόνο με την αλήθεια μιας περιοχής που ζητά κάτι ξεκάθαρο: ασφάλεια με σεβασμό – και σεβασμό με ασφάλεια.
Πηγή: Πρώτο Θέμα