Ο ανασχηματισμός που άργησε, τα δωράκια σε ΔΗΚΟ-ΔΗΠΑ, η μια ελπίδα και ο “δήμαρχος κλητήρας”

Το μάδημα της μαργαρίτας το οποίο κράτησε τους τελευταίους μήνες γύρω από τον περιβόητο ανασχηματισμό, επιτέλους έλαβε τέλος. Επιστρέφοντας από την Ουκρανία ο Νίκος Χριστοδουλίδης ανακοίνωσε χθες τις αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα. Άργησε βεβαίως πολύ. Αφού τον έκανε μόλις 26 μέρες πριν η Δημοκρατία αναλάβει την Προεδρία της ΕΕ.
Άλλωστε, αυτό φρόντισε να το καταστήσει σαφές ο βασικότερος κομματικός αρχηγός του κυβερνητικού στρατοπέδου, ο Νικόλας Παπαδόπουλος. Υπενθυμίζουμε τη δήλωση την οποία είχε κάνει προ τριών εβδομάδων: «Αν είναι να γίνει (σ.σ. ανασχηματισμός) έπρεπε να γίνει χτες. Διότι σε 40 μέρες η Κύπρος αναλαμβάνει την Προεδρία της ΕΕ. Θα ήταν άδικο και για τους Υπουργούς και για τη χώρα μας να διοριστούν άτομα, τα οποία θα αναλάβουν σημαντικές Επιτροπές στην ΕΕ, θα καθορίσουν την πολιτική σε σημαντικό επίπεδο και να μην είναι προετοιμασμένοι».
«Αν γίνει τώρα ο ανασχηματισμός, οι νέοι υπουργοί θα χρειαστούν εβδομάδες να προσαρμοστούν στα χαρτοφυλάκιά τους και η χώρα θα μπει σε μια κρίσιμη φάση με υπουργούς «εκπαίδευσης ταχείας μορφής», έγραφε την ίδια μέρα η στήλη. Τώρα, τα νέα μέλη της κυβέρνησης καλούνται να εμπεδώσουν το μάθημά τους με ταχύτητα φωτός…
Σε μια πρώτη ανάγνωση του χθεσινού ανασχηματισμού είναι εξόφθαλμο ότι ο Χριστοδουλίδης κινήθηκε βασικά γύρω από ένα βασικό άξονα: Της στήριξης των κομμάτων που τον στηρίζουν ενόψει βουλευτικών εκλογών και της μερικής ικανοποίησης κύκλων που τον στήριξαν προ της εκλογής του (έτσι ερμηνεύεται η επιλογή της Κλέας Παπαέλληνα).
Τα δώρα τα οποία πρόσφερε σε ΔΗΚΟ και ΔΗΠΑ είναι τόσο εξόφθαλμα ώστε δεν υπάρχει ανάγκη ιδιαίτερου σχολιασμού. Οι δύο αντιπρόεδροι του ΔΗΚΟ βρίσκονται πλέον στο Υπουργικό Συμβούλιο και το στοιχείο αυτό θα επιδιώξει να αξιοποιήσει και επικοινωνιακά αλλά και με πρακτικό τρόπο το κεντρώο κόμμα. Αξιοσημείωτο το γεγονός ότι στο ΔΗΚΟ παραμένει και το πανίσχυρο υπουργείο Οικονομικών. Ευτυχώς, λέμε, διότι όσον αφορά την ηλεκτρική διασύνδεση φαντάζει ως η μόνη ασφάλεια αποφυγής οικονομικής αυτοχειρίας αν δεν επιβεβαιωθεί η βιωσιμότητα του έργου.
Ανάλογης σημασίας και το δώρο προς τη ΔΗΠΑ με την υπουργοποίηση του βουλευτή και πρωτοκλασάτου στελέχους της Μαρίνου Μουσιούττα. Οργισμένη εμφανίζεται η ΕΔΕΚ, η οποία θα επανεξετάσει -ανακοίνωσε- τη σχέση της με την Κυβέρνηση. Το γεγονός, όμως, ότι της χαρίστηκε και διατήρησε την αποτυχημένη στα μάτια της κοινής γνώμης υπουργό Γεωργίας φαντάζει πέρα από αρκετό δώρο…
Η τελευταία επισήμανση για την Μαρία Παναγιώτου είναι αναμφίβολα από τα σημεία που με βεβαιότητα λέμε ότι δεν θα βρουν σύμφωνη την κοινή γνώμη. Η αρνητική της εικόνα καταγράφεται σε πλείστες των δημοσκοπήσεων. Κατ’ αναλογία, το ίδιο συμβαίνει και με τον Αλέξη Βαφεάδη στο υπουργείο Μεταφορών, ο οποίος, δικαίως ή αδίκως, είχε βρεθεί στο στόχαστρο της κοινής γνώμης.
Στην πολιτική, πολλές φορές, μια ή δυο αστοχίες στις επιλογές (όταν η κοινωνία έχει σχηματίσει γνώμη) είναι αρκετές για να κάψουν και τις όποιες καλές επιλογές. Αυτή την παγίδα δεν την απέφυγε ο Πρόεδρος.
Αυτή η στήλη, όπως έπραξε σε όλα τα προηγούμενα χρόνια στους ανασχηματισμούς άλλων κυβερνήσεων, δεν θα βιαστεί να κρίνει τους νέους υπουργούς. Όλοι θα κριθούν επί τω έργω. Άλλωστε, στο παρελθόν υπήρξε σωρεία παραδειγμάτων, που ως ονόματα θεωρήθηκε ότι θα μπορούσαν να παρουσιάσουν σημαντικό έργο αλλά μας διέψευσαν. Και το αντίθετο βεβαίως.
Από όλες τις αλλαγές, όμως, εκεί που πραγματικά πρέπει να εστιάσουμε είναι στο υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως. Το γνωστό άσμα «ο νέος είναι ωραίος αλλά ο παλιός είναι αλλιώς» στην προκειμένη περίπτωση ουδόλως ταιριάζει. Κατά το ήμισυ τουλάχιστον…
Ο Κωνσταντίνος Φυτιρής αναλαμβάνει το πιο δύσκολο υπουργείο. Εκεί όπου δύσκολα στεριώνει υπουργός. Έχοντας υπό την αρμοδιότητά του ιδιαιτέρως δύσκολες υπηρεσίες (Αστυνομία, Πυροσβεστική, Φυλακές κλπ) και με το οργανωμένο έγκλημα σε έξαρση, η αλλαγή ήταν εκ των ων ουκ άνευ.
Στρατιωτικός με μεγάλη πείρα (υποναύαρχος ε.α.) ίσως να είναι ο άνθρωπος που να διαθέτει την απαιτούμενη πυγμή ώστε να συγκρουσθεί με τον υπόκοσμο και να βάλει κάποια τάξη στο αστυνομικό σώμα.
Μάλιστα, σε μια στιγμή κατά την οποία το ντόπιο οργανωμένο έγκλημα περνά στα χέρια εγκληματικών οργανώσεων του εξωτερικού απαιτείται να ηγηθεί κάποιος που να διαθέτει παπάρια και στην ψυχή!
Σίγουρα ο Χαρτσιώτης δεν ήταν αυτός. Ακόμη και η εξαιρετικά σημαντική εξαγγελία για δημιουργία κυπριακού «FBI» στα πρότυπα του ελληνικού (παρουσιάζεται εξαιρετικά επιτυχημένο) για να αποδειχθεί αποτελεσματικό, εξαρτάται απολύτως από τους επικεφαλής του. Οι βαρύγδουπες εξαγγελίες Χαρτσιώτη τις τελευταίες μέρες αντικρίστηκαν με περισσή αμφιβολία. Ο διορισμός Φυτιρή επιτρέπει μια δόση ελπίδας…
Τι να πει, όμως, κάποιος για τον… παλιό; Κρίθηκε αποτυχημένος για υπουργός Δικαιοσύνης και διορίστηκε Επίτροπος Προεδρίας!!! Ένα καραμπινάτο βόλεμα. Ο Χριστοδουλίδης ακολούθησε τα πρότυπα του προκατόχου του. Θυμήθηκε τον Αναστασιάδη, ο οποίος έκρινε αποτυχημένο για υπουργό Παιδείας τον Χαμπιαούρη και δημιούργησε τη θέση του Επιτρόπου Ορεινών Κοινοτήτων για να τον διορίσει.
Με τρεις λέξεις «από δήμαρχος κλητήρας». Αυτό ισχύει και για το χθεσινό ανασχηματισμό. Ακατάλληλος για υπουργός Δικαιοσύνης ο Χαρτσιώτης αλλά κατάλληλος για Επίτροπος! Ο Χριστοδουλίδης μπορεί να απέβλεπε στη διατήρηση κάποιας σχέσης με τους κύκλους του Αθανάσιου. Ο ίδιος ο Χαρτσιώτης όμως; Αυτός που διατυμπάνιζε ότι η παραίτηση είναι πράξη δειλίας, δεν αντιλαμβάνεται ότι η χθεσινή εξέλιξη είναι πράξη εξευτελισμού;
Τόσο κρίμα…