Οι επιπτώσεις της αλλαγής ώρας: Γιατί προκαλεί μελαγχολία και τι πρέπει να προσέξεις

Η ώρα άλλαξε και πλέον αρχίζει να νυχτώνει ακόμα νωρίτερα προκαλώντας σε πολλούς θλίψη, μελαγχολία ή και απομόνωση. Ο ψυχίατρος Γιώργος Μικελλίδης μιλά στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση κι εξηγεί πώς και γιατί συμβαίνει αυτό αλλά και τι πρέπει να προσέξουμε.
«Η αλλαγή της ώρας και περισσότερο το κομμάτι της λιγότερης ηλιοφάνειας επηρεάζει αρκετά, θα έλεγα, τη ψυχολογία μας και πολύ περισσότερο τις Σκανδιναβικές χώρες όπου υπάρχει ακόμη λιγότερος ήλιος.»
Κι εξηγεί ότι αυτό που βλέπουμε είναι ότι υπάρχουν αλλαγές, για παράδειγμα, στα επίπεδα της μελατονίνης, άρα το άτομο μπορεί να νιώθει περισσότερη κούραση, αδυναμία, υπνηλία, λιγότερη ενέργεια, διότι υπάρχει μια αυξημένη παραγωγή μελατονίνης σε περίοδους που δεν υπάρχει αρκετό φως.
Ταυτόχρονο, προσθέτει, βλέπουμε μείωση της σεροτονίνης, του νευροδιαβαστή που συσχετίζεται και με τη διάθεση και με το άγχος, άρα μπορούμε να δούμε άτομα να έχουν περισσότερο άγχος, περισσότερη μελαγχολία. Αναφέρει επίσης ότι διαπιστώνεται αύξηση της κορτιζόλης που συσχετίζεται με το άγχος.
«Οι έρευνες λένε ότι επηρεάζει με κάποια συμπτώματα μελαγχολίας, ένα 10-15% ιδιαίτερα σε χώρες Σκανδιναβίας, για παράδειγμα, και να βλέπουμε 1-3% αυτό που ονομάζουμε εποχιακή συναισθηματική διατραχή, που κατά κάποιο τρόπο είναι μια μορφή κατάθλιψης που παρουσιάζεται το φθινόπωρο και τους χειμερινούς μήνες.»
Ο Δρ. Μικελλίδης σημειώνει ότι είναι θέμα βιολογικών αλλαγών στον οργανισμό μας που επιφέρει επιπτώσεις στις δραστηριότητες και την κοινωνικοποίησή μας.
«Έχει βιολογικές αλλαγές στον οργανισμό μας. Ένα άτομο, όταν νυχτώνει πιο γρήγορα, η κοινωνικοποίηση του αλλάζει. Άρα να έχει λιγότερο χρόνο να κοινωνικοποιηθεί μέσα σε μια περίοδο όπου οι ημέρες είναι μεγαλύτερες, όπου ένα άτομο μπορεί να βγει, να περπατήσει πιο εύκολα στο πάρκο, να κάνει δραστηριότητες, στο γυμναστήριο. Άρα όλες αυτές οι δραστηριότητες τώρα μπορούν σε κάποιο βαθμό να αλλάξουν, δηλαδή μπορούμε να πάμε στο γυμναστήριο και όταν είναι βράδυ αλλά η έλλειψη του φωτός να μην μας δίνει την όρεξη να θέλουμε να κάνουμε αυτή τη δραστηριότητα.»
Ο ψυχίατρος επισημαίνει ότι θα πρέπει να απασχολούμε το σώμα ή και το πνεύμα μας.
«Αν σταματήσουμε να κάνουμε το ένα ή το άλλο ή και τα δύο, τότε με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγηθούμε στην κατάθλιψη, στο άγχος, στην αυπνία και στα προβλήματα τα οποία συνδέονται, όπως και τα καρδιολογικά, τα θέματα του διαβήτη, της υπέρτασης. Όταν δεν γυμνάζεται το σώμα και το πνεύμα, πολλές φορές βλέπουμε πολλές παθήσεις να παρουσιάζονται.»
Κι αναφέρει ότι το κοινωνικο-ψυχολογικό κομμάτι μπορεί να αντιμετωπισθεί με άσκηση, με φωτοθεραπεία ή και ψυχοθεραπεία ή με φαρμακευτική αγωγή για άτομα με κατάθλιψη.
Ο Δρ Μικελλίδης εξηγεί ότι θα πρέπει να αποταθούμε σε ειδικό όταν ακόμα τα συμπτώματα είναι ήπια.
«Με τις παραμικρές αλλαγές, θα έλεγα, μέσα στην καθημερινότητά μας, όταν αισθανθούμε μια μελαγχολία η οποία δεν φεύγει, περνάνε μέρες και μέρες και συνεχίζει, όταν δεν έχουμε την ενέργεια να δραστηριοποιηθούμε, να κάνουμε τα βασικά της καθημερινότητας, βλέπουμε μια αλλαγή γενικότερη στη συμπεριφορά μας, είτε προς εμάς τους ιδίους, είτε προς τους ανθρώπους γύρω μας. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε να φτάσει η καταστασία στο απροχώρητο για να ζητήσουμε βοήθεια.»