Ξεχάστε τα ευρωτουρκικά που μέχρι σήμερα ξέραμε….!

Η Άγκυρα θέτει σε μια νέα βάση τις σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιχειρεί να αναπτύξει μια σχέση, η οποία θα στηρίζεται στις γεωπολιτικές εξελίξεις. Η Τουρκία, έχοντας αναβαθμισθεί στην ευρύτερη περιοχή, επιδιώκει διακαώς να καταστεί γεωπολιτικός παίκτης και να αποτελεί μέρος του παζλ που διαμορφώνει πολιτικές και στρατηγικές.
Θέλει και είναι μέρος της ανακατανομής ισχύος, προτάσσοντας το γεγονός ότι στρατιωτικά είναι μεγάλη δύναμη. Και είναι προφανές, ότι η Ε.Ε. δεν είναι ο μόνος παίκτης, με τον οποίο θέλει να παίξει το καθεστώς Ερντογάν. Είναι, ασφαλώς και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Έχει, όμως, η Άγκυρα και δικούς της σχεδιασμούς, που υλοποιεί και αφορούν την επεκτατική της πολιτικής σε διάφορες περιοχές.
Αλλά, σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι σαφές πως η προσέγγιση συνδέεται με την επιδίωξη της Άγκυρας να είναι μέρος της νέας αρχιτεκτονικής ασφάλειας και άμυνας της Ευρώπης. Την ενδιαφέρει πολύ και για οικονομικούς και για πολιτικούς, γεωστρατηγικούς στόχους. Οι πρόσφατες- και με διαφορά μερικών ημερών- επισκέψεις του Πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου Κιρ Στάρμερ και του καγκελάριου της Γερμανίας Φρίντριχ Μερτς, δείχνουν πως και Ευρωπαίοι (εντός και εκτός Ε.Ε), θέλουν την Τουρκία στα θέματα της ασφάλειας και της άμυνας. Και ως πελάτη και ως πωλητή οπλικών συστημάτων. Αλλά και για την εμπλοκή της σε διάφορες, άκουσον- άκουσον, αποστολές «ειρήνευσης»!
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, μιλώντας πρόσφατα σε κοινή συνέντευξη με Τύπου με τον Εσθονό ομόλογό του, ξετύλιξε το νήμα των σχεδιασμών της Άγκυρας. Σχεδιασμοί, μεγαλεπήβολοι που στόχο έχουν να καταστήσουν την κατοχική Τουρκία σε περιφερειακή δύναμη. Πρωτίστως, όμως, σε ισότιμο συνομιλητή των μεγάλων παικτών, κρατών και Οργανισμών. Ο Φιντάν επιχειρεί να αναδείξει τους γεωπολιτικούς κινδύνους, τη σχέση Ε.Ε. και ΝΑΤΟ και το ρόλο, που μπορεί να διαδραματίσει η χώρα του, ως εν πολλοίς τον συνδετικό κρίκο μεταξύ των δυο Οργανισμών.
Είναι σαφές σε επίπεδο ρητορικής ότι δεν εγκαταλείπεται η προοπτική ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρόκειται για ουτοπική επιδίωξη κι αυτό το γνωρίζει η Άγκυρα. Αλλά θέλει να παραμείνει κοντά στην Ε.Ε., να υπάρχει συνεργασία και να γίνονται βήματα προσέγγισης με την Ένωση. Ο Φιντάν είπε, αναφορικά με τους σχεδιασμούς της κατοχικής δύναμης, θέτοντας δυο παραμέτρους. «Εργαζόμαστε ταυτόχρονα σε δύο δρόμους: ο ένας είναι η αναζωογόνηση και η περαιτέρω ανάπτυξη των διαπραγματεύσεων για την ένταξή μας στην ΕΕ και των σχέσεών μας με άλλα θεσμικά όργανα της ΕΕ και ο δεύτερος είναι η αναδιαμόρφωση της γενικής αρχιτεκτονικής ασφάλειας της ευρωπαϊκής περιοχής, η οποία περιλαμβάνει χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Νορβηγία και την Τουρκία, και βρισκόμαστε σε μια εντατική διαδικασία εργασιών σχετικά με το ποια θα είναι η σχέση μεταξύ αυτής και του ΝΑΤΟ».
Με αυτή την τοποθέτηση επιχειρεί να διευρύνει το πλαίσιο λειτουργίας του SAFE, στον οποίο θέλει να συμμετέχει. Εντάσσοντας το σχέδιο αυτό σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, συνδέοντας το με το ΝΑΤΟ, θέλει να έχει η Τουρκία τη δική της θέση. Μια επιδίωξη, που διευκολύνεται από εταίρους μας στην Ε.Ε. και τους «φίλους» μας τους Βρετανούς.
Είναι σαφές πως για την Τουρκία το παιχνίδι έχει αλλάξει στο διεθνές πεδίο. Δεν υπάρχει ένας πυλώνας ασφαλείας, αλλά περισσότεροι. Αναζητά ρόλο στο νέο σκηνικό και μάλιστα πρωταγωνιστικό. Την ίδια ώρα, τα όσα αναφέρονται από τουρκικής πλευράς αναφορικά με την Ε.Ε., είναι σαφές ότι χρειάζεται να αξιολογηθούν. Δεν επιδιώκει αυτό που για χρόνια υπήρχε στο πλαίσιο των ευρωτουρκικών σχέσεων, αλλά κρατώντας ζεστό το ενδιαφέρον για ένταξη ( που δεν θα γίνει), κτίζει μια σχέση στη βάση των γεωπολιτικών δεδομένων, επιδιώκοντας ρόλο δίπλα στην Ε.Ε. κι ως σημαντικός ισότιμος συνομιλητής.