Ξέρετε γιατί ορισμένα κέρματα έχουν ραβδώσεις;

Αν κάποιος έχει δεμένα μάτια, ένας τρόπος να ξεχωρίσει ένα 1 ευρώ από ένα 50λεπτο είναι να ψηλαφήσει την άκρη του νομίσματος: άλλοτε είναι λεία, άλλοτε αυλακωτή. Αλλά για ποιο λόγο υπάρχει αυτή η διαφορά;
Η απάντηση βρίσκεται πίσω στον 18ο αιώνα. Με τον Νόμο περί Νομισμάτων του 1792, που ίδρυσε το Νομισματοκοπείο των ΗΠΑ, ορίστηκε ότι ορισμένα νομίσματα θα κατασκευάζονταν από χρυσό ή ασήμι. Αυτό αφορούσε τα δολάρια, τα μισά δολάρια, τα τέταρτα και τα δεκάρια. Ωστόσο, το γεγονός αυτό δημιούργησε ένα παράθυρο εκμετάλλευσης.
Εγκληματίες άρχισαν να ξύνουν μικροσκοπικά κομμάτια μετάλλου από τις άκρες των πολύτιμων νομισμάτων – μια πρακτική γνωστή ως «κούρεμα νομισμάτων». Το νόμισμα παρέμενε σε κυκλοφορία, αλλά ο δράστης κέρδιζε το μέταλλο που αφαιρούσε.
Για να αντιμετωπιστεί αυτή η πρακτική, τα νομισματοκοπεία άρχισαν να προσθέτουν ραβδώσεις (αυλακώσεις) στις άκρες. Έτσι, γινόταν αμέσως εμφανές όταν ένα νόμισμα είχε «κουρευτεί», ενώ ταυτόχρονα δυσκόλευε και την παραχάραξη.
Στον 20ό αιώνα το πρόβλημα μειώθηκε, καθώς τα περισσότερα νομίσματα έπαψαν να περιέχουν χρυσό ή ασήμι. Ωστόσο, οι ραβδώσεις δεν αφαιρέθηκαν. Γιατί;
Κόστος: θα χρειαζόταν αλλαγή ολόκληρων μητρών παραγωγής.
Πρακτικότητα: βοηθούν τα άτομα με προβλήματα όρασης να ξεχωρίζουν τα κέρματα που έχουν παρόμοιο μέγεθος.
Με άλλα λόγια, οι αυλακώσεις στις άκρες των νομισμάτων ξεκίνησαν για να αποτρέψουν απάτες, αλλά έμειναν για να διευκολύνουν την καθημερινότητα.