Να αντικριστούν στην ουσία τους τα θέματα της υπαίθρου

Του Χρήστου Χαραλάμπους
Αναμφίβολα σημαντική από πολλές απόψεις και αποτελεί κίνητρο και ευκαιρία ουσιαστικής ανάπτυξης και εξέλιξης της ταλαιπωρημένης και υποβαθμισμένης υπαίθρου, η συμμετοχή της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Βουλή της Υπαίθρου· όμως αυτό κάθε άλλο παρά είναι αρκετό για την επιβίωση, ιδιαίτερα των ορεινών κοινοτήτων που όλο και συρρικνώνονται.
Σίγουρα, κάθε εκδήλωση που έχει στο επίκεντρό της την ύπαιθρο ή γιορταστικές περιόδους όπως αυτή των Χριστουγέννων δίνει την ευκαιρία σε όσους επιλέγουν τα χωριά για ολιγοήμερες διακοπές ή έστω για ένα Σαββατοκύριακο να έρθουν σε άμεση επαφή με τον απλό κόσμο της υπαίθρου και να γνωρίσουν τις φυσικές ομορφιές, την ιστορία και τον πολιτιστικό χαρακτήρα της κάθε κοινότητας.
Συναναστροφή με τους καταδεκτικούς και φιλόξενους ανθρώπους, συμμετοχή σε κάποιες δραστηριότητες, επισκέψεις σε χώρους καταγραφής της ιστορίας και της παράδοσης, αποτελούν μερικά μόνο δείγματα σημαντικών και ωφέλιμων εμπειριών που αποκομίζει ο επισκέπτης της κυπριακής υπαίθρου. Ταυτόχρονα, δίνεται η ευκαιρία να διαπιστώσουν οι ξένοι τον σκληρό αγώνα που δίνουν καθημερινά οι άνθρωποι της υπαίθρου και το πόσο αδικούνται από το ίδιο το κράτος τους.
Καλές οι γιορτές και τα πανηγύρια που προσελκύουν κόσμο, δίνοντας περιστασιακά μια ζωντάνια στα χωριά, αλλά όταν όλα αυτά τελειώσουν, οι άνθρωποι που ζουν εδώ ξαναγυρίζουν στην σκληρή καθημερινότητά τους. Μια ζωή χτυπούν καμπανάκι κινδύνου για την επιβίωσή τους κάτω από το βάρος της άθλιας οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκονται. Κι αυτό επειδή ποτέ δεν αποτέλεσαν προτεραιότητα στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.
Παρά τη σημασία που έχει για τον τόπο η ανθρώπινη παρουσία και η δραστηριότητα στα χωριά, ο κόσμος της υπαίθρου που παλεύει με νύχια και με δόντια για να κρατηθεί στο τόπο του, βρίσκεται συνεχώς αντιμέτωπος με τα διαχρονικά προβλήματά του, τα οποία έχουν επιδεινωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια. Κι αυτό λόγω της κοροϊδίας, η οποία εκφράζεται μέσα από τις χωρίς αντίκρισμα εξαγγελίες και δεσμεύσεις των κυβερνώντων, μέσα από την ακύρωση σχεδιασμών και προγραμμάτων και τη μη υλοποίηση αναπτυξιακών έργων.
Το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουν πολλαπλασιαστεί οι δυσκολίες για εξεύρεση πόρων και κεφαλαίων για στέγη, για ανάπτυξη οικονομικής δραστηριότητας, για συνέχιση της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής από τον κόσμο της υπαίθρου, είναι δεδομένα που καταδεικνύουν τη σκληρή πραγματικότητα.
Οι σημερινοί κυβερνώντες, που όχι άδικα τους ταυτίζει ο κόσμος με την καταστροφική δεκαετή διακυβέρνηση Αναστασιάδη, ας αποδείξουν έμπρακτα το αντίθετο, διαμορφώνοντας ένα ευνοϊκό πλαίσιο και υποστηρικτικές πολιτικές που να δημιουργούν τις προϋποθέσεις για βελτίωση της ζωής των κατοίκων της υπαίθρου.
Τα χωριά μας, και ιδιαίτερα αυτά των απομακρυσμένων ορεινών περιοχών, υποφέρουν από έλλειψη οδικών δικτύων, αποτελεσματικών κοινωνικών υπηρεσιών, ενισχυμένων ιατροφαρμακευτικών υπηρεσιών, στεγαστικών σχεδίων και υποδομών στον τομέα της εκπαίδευσης και της επαγγελματικής δραστηριοποίησης.