Με την οπτική του Χαράρι

Ο Γιουβάλ Νόα Χαράρι είναι ένα από τους πιο γνωστούς σύγχρονους διανοητές. Λόγω της απλής γλώσσας που χρησιμοποιεί για να μιλήσει για ιστορικά και φιλοσοφικά ζητήματα, έχει καταφέρει να έχει απήχηση σε πάρα πολύ κόσμο. Κυρίως μετά την κυκλοφορία των βιβλίων “Sapiens: Μια σύντομη ιστορία του ανθρώπου” και “Homo Deus: Μια σύντομη ιστορία του μέλλοντος”.
Λίγες βδομάδες μετά τη λήξη των γεγονότων στη Γάζα, με άρθρο στους Financial Times, αποπειράται να προσφέρει μια ψύχραιμη ανάγνωση. Κάνοντας μία ιστορική αναφορά για την ύπαρξη τόσο των Παλαιστινίων όσο και των Εβραίων στην περιοχή, καταλήγει πως «ο κύκλος του πολέμου και των δεινών μπορεί να τερματιστεί μόνο όταν και οι δύο πλευρές εγκαταλείψουν τις βεβαιότητες τους, αναγνωρίσουν η μια το δικαίωμα της άλλης στην ύπαρξη και προσφέρουν γενναιόδωρη ειρήνη».
Ο Ισραηλινός διανοητής αναλύει τα αφηγήματα της κάθε πλευράς υποστηρίζοντας πως καμία δεν έχει 100% δίκιο ή άδικο, αλλά ούτε και λόγο να επιθυμεί την καταστροφή η μια της άλλης.
Το πιο σημαντικό, εξηγεί, είναι να δείξουν αμφότερες πλευρές γενναιοδωρία. «Οι Ισραηλινοί πρέπει να σταματήσουν να διεκδικούν κάθε λόφο και πηγή. Μια καλή ειρήνη για το Ισραήλ δεν είναι μια ειρήνη που προσφέρει στους Ισραηλινούς ακόμη ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο ερήμου ή μια ακόμη όαση. Μια καλή ειρήνη για τους Ισραηλινούς είναι αυτή που καθιστά τους Παλαιστίνιους καλούς γείτονες. Το Ισραήλ έχει κάθε συμφέρον να θέλει η Παλαιστίνη να καταστεί μια ασφαλής, ευημερούσα και αξιοπρεπής χώρα και όχι ένα σύνολο περιφραγμένων περιοχών. Όσο για τους Παλαιστίνιους, αυτό που μπορούν να δώσουν στο Ισραήλ δεν είναι άλλη μια κοιλάδα ή άλλο ένα δέντρο, αλλά κάτι πολύ πιο πολύτιμο: τη νομιμότητα».
«Οι Ισραηλινοί, συνεχίζει ο Χαράρι, ζουν με τον συνεχή φόβο της εξόντωσής τους και οι ανησυχίες τους είναι δικαιολογημένες. Η τρέχουσα ισορροπία δυνάμεων προφανώς ευνοεί το Ισραήλ, αλλά ο αραβικός και ο μουσουλμανικός κόσμος κάνουν το Ισραήλ να μοιάζει με νάνο. Εάν οι Παλαιστίνιοι αναγνωρίσουν το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ, αυτό θα ωθήσει ολόκληρο τον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο να κάνει το ίδιο. Μόνο τότε θα μπορούσαν οι Ισραηλινοί να αναπνέουν ελεύθερα, κάτι που θα επιτρέψει στους Παλαιστίνιους να αρχίσουν να απολαμβάνουν, επιτέλους, την ηρεμία». «Οι ζηλωτές αρέσκονται να μιλάνε για την αιωνιότητα και νομίζουν ότι έχουν όλο τον χρόνο. Αλλά η αιωνιότητα είναι μια ψευδαίσθηση και ο χρόνος τελειώνει για όλους», τονίζει ο Ισραηλινός διανοητής. «Το μέλλον όλων κινδυνεύει, λόγω των νέων τεχνολογιών, από πυρηνικές βόμβες επόμενης γενιάς έως σμήνη μη επανδρωμένων αεροσκαφών Τεχνητής Νοημοσύνης και πλήρως αυτόνομους στρατούς. Επί δεκαετίες, το σύνθημα για την επίλυση της ισραηλινοπαλαιστινιακής σύγκρουσης ήταν “δύο κράτη για δύο λαούς”. Εάν οι δύο λαοί δεν μπορούν να είναι γενναιόδωροι, η τελική λύση στη σύγκρουσή τους μπορεί να είναι “κανένα κράτος για κανέναν λαό”».