Κοίταξε τούτη τη μοίρα

Όπως θα μπορούσατε να προβλέψετε, τράβηξε πάνω της κεραυνούς η Ντουγούς Ντεριά μετά από την ευγενική κριτική την οποία άσκησε στον Τουφάν Έρχιουρμαν. Μετά από τον δήμαρχο Κερύνειας Μουράτ Σιενγκούλ, επιχείρησαν να τη βάλουν σε τάξη και οι καταγόμενοι από τη Μαύρη Θάλασσα. Τι τούς θύμωσε πιο πολύ; Η αναφορά της Ντογούς ότι «η Κύπρος είναι η ουσιαστική πατρίδα των Ελληνοκυπρίων». «Σώπα», της λένε. «Αν σωπάσεις, θα είναι πιο χρήσιμο τόσο για το κόμμα σου όσο και για τη χώρα μας». Δεν είναι ψέμα. Είναι η Κύπρος η ουσιαστική πατρίδα των Ελληνοκυπρίων; Ναι, είναι πατρίδα τους! Πότε ήρθαν εδώ οι Οθωμανοί; Το 1571, έτσι δεν είναι; Πριν έρθουν οι Οθωμανοί, υπήρχαν Τούρκοι εδώ; Δεν υπήρχαν! Υπήρχαν Έλληνες; Ναι! Η Κύπρος έμεινε στα χέρια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας την πιο μακρά περίοδο. 800 χρόνια.
Πρόθεσή μου δεν είναι να ανασκαλίσω τις σελίδες της Ιστορίας και να διεξάγω έρευνες γενετικής. Ας ερευνήσουν οι ιστορικοί. Ο δικός τους χαβάς είναι διαφορετικός όμως. Σύμφωνα με κάποιους Τούρκους ιστορικούς, υπήρχαν Τούρκοι εδώ και προτού έρθουν οι Οθωμανοί. Επιπλέον, οι Οθωμανοί δεν ήταν τουρκικό έθνος. Κανενός σουλτάνου η σύζυγος δεν ήταν Τουρκάλα. Και ο στρατός των Γενίτσαρων που είχαν οι Οθωμανοί ήταν όλοι από το παιδομάζωμα. Άσε αυτή την ιστορία, αδελφέ από τη Μαύρη Θάλασσα. Κοίτα τη δική σου ιστορία. Είναι γεμάτη με βαρβαρότητες. Εσύ τις αποκαλείς ένδοξες νίκες, έτσι δεν είναι; Για εμένα δεν υπάρχουν ένδοξες νίκες. Κάθε νίκη είναι ταυτοχρόνως και μία ήττα! Ούτε Αρμένιοι έμειναν που δεν τους έσφαξες ούτε Έλληνες ούτε Κούρδοι ούτε αλεβίτες. Εσύ είσαι από τη Μαύρη Θάλασσα. Εγώ είμαι από τη Μεσόγειο. Αν η Μαύρη Θάλασσα είναι δική σου, η Κύπρος είναι δική μου!
Να έρθω στην ουσία. Το ουσιαστικό ζήτημα σε αυτό το νησί δεν είναι ζήτημα Ελλήνων και Τούρκων. Ναι, βγήκαν κάποιοι μανιακοί ανάμεσά μας, δεν έγινε αντιληπτή η ζωή σε ένα νησί σαν τον παράδεισο, και χύθηκε αίμα. Όμως, αυτά τα ματοκυλίσματα δεν είναι ο χαρακτήρας των Κυπρίων. Οι Κύπριοι είναι ένας ειρηνικός λαός. Όμως, είναι λίγο υπερβολικά αδαείς. Είναι αγνοί. Αντιλαμβάνονται πολύ αργότερα τα κόλπα που στήνονται εναντίον τους. Όταν πετάξει το πουλί. Από πού ξέρω ότι είναι φιλειρηνικοί; Από τη μελέτη που έκανα όταν είναι μπροστά στις γυναίκες τους οι άνδρες, οι οποίοι κάνουν τον νταή στις πλατείες. Από το γεγονός ότι μόλις συναντηθούν αγκαλιάζονται και κάνουν χειραψία, όσο άσχημα και αν μιλούν από πίσω ο ένας του άλλου, όσα άσχημα κουτσομπολιά και αν κάνουν. Από το γεγονός ότι το μεγαλύτερο όνειρό τους είναι να παντρέψουν τα παιδιά τους και να τα νοικοκυρέψουν. Να πω και περισσότερα. Από το γεγονός ότι στρογγυλοκάθονται σε πέντε καρέκλες ταυτοχρόνως στους καφενέδες. Αλλά το πιο σοβαρό είναι το εξής: Το καταλαβαίνω από εκείνους που έκρυβαν τον Τούρκο γείτονά τους για να μην τον σκοτώσει η ΕΟΚΑ κατά την περίοδο των αιματηρών συγκρούσεων. Ή από εκείνους που έκρυψαν τον Έλληνα γείτονά τους για να μην τον σκοτώσουν, όταν ήρθε ο τουρκικός στρατός.
Κοίτα, άνοιξαν τούτες οι ευλογημένες οι πόρτες και δεν ζήσαμε απολύτως κανένα σοβαρό επεισόδιο εδώ. Τι ωραία! Σύμφωνα με κάποιους, το οφείλουμε στην παρουσία του τουρκικού στρατού αυτό. Δεν το πιστεύω. Δεν μπόρεσαν να βρουν ευκαιρία οι παρανοϊκοί ανάμεσά μας. Για αυτό. Γιατί δεν μπόρεσαν να βρουν ευκαιρία; Διότι δεν τους στηρίζουν εκείνες οι γνωστές υπερδυνάμεις. Δηλαδή, δεν είναι εκείνη η εποχή τώρα. Αν θέλουν, δεν μας βάζουν να πλακωθούμε πάλι; Πολύ εύκολα το κάνουν. Το έδαφος είναι πολύ ολισθηρό. Όμως, δεν το κάνουν. Όχι επειδή θέλουν το καλό μας. Για να μην χαλάσουν το στάτους κβο που έκτισαν το 1974. Προς το παρόν δεν βρήκαν καλύτερο για τους ίδιους από αυτό το στάτους κβο.
Τι θέλω να πω; Οι ηγέτες εδώ δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτα. Μόνο μια πόρτα μπορούν να ανοίξουν και να πιούνε έναν καφέ μαζί. Αν κάποιος αλλάξει κάτι, θα το κάνουν πάλι εκείνοι που δημιούργησαν αυτό το πρόβλημα. Κοίτα τούτη τη μοίρα. Τι βλέπεις; Δεν είναι τα πέντε δάχτυλα του χεριού μας; Ο ένας βράζει, ο ένας ψήνει, ο ένας σώζει, ο άλλος τρώει. Και ο ένας έρχεται από το σχολείο. Πού είναι για μένα, λέει. Εμείς είμαστε εκείνοι που λένε πού είναι για μένα!