Κενάς Αγιάς: Δεν ήμουν μόνος στα γερμανικά δικαστήρια… Δίπλα μου ήταν η φωνή του κουρδικού και του κυπριακού λαού

Κατάθεση ψυχής αλλά και όλα όσα συναποτελούν την πολιτική και νομική του υπεράσπιση αντιπροσωπεύει το βιβλίο του Κούρδου πολιτικού Κενάν Αγιάς, με τίτλο «Η Ανθρωπότητα θα Επικρατήσει» και το οποίο παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία την περασμένη Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2025 στη Δημοσιογραφική Εστία, στη Λευκωσία, με πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Κέντρου Κουρδιστάν «Θεόφιλος» και του Παρατηρητηρίου για τη Δίκη του.
Παρόντες και ομιλητές στην παρουσίαση πλήθος πολιτικών, νομικών, ακτιβιστών, αλλά και απλών ανθρώπων, ενώ αναγνώστηκε μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Γεώργιο.
Ο Κούρδος πολιτικός Κενάν Αγιάς αφιέρωσε τη ζωή του στην υπεράσπιση της ταυτότητας και της ελευθερίας του λαού του, διώχθηκε από τις γερμανικές αρχές κατ’ εντολή της Άγκυρας, εκδόθηκε στη Γερμανία από την Κύπρο που του είχε παραχωρήσει άσυλο, πέρασε πάνω από δύο χρόνια στις φυλακές του Αμβούργου και επέστρεψε στην Κύπρο όπου εξακολουθεί να βρίσκεται φυλακισμένος στις Κεντρικές Φυλακές.
Η υπεράσπισή του στο πλαίσιο της δίκης στην οποία βρέθηκε κατηγορούμενος στο Αμβούργο της Γερμανίας μετατράπηκε σε σύγγραμμα και εκδόθηκε υπό την μορφή βιβλίου, για να παραμείνει στη συλλογική μνήμη των λαών και να επανακαθορίσει την κοινή μοίρα που σημάδεψε ο ήρωας Θεόφιλος Γεωργιάδης.
Σύμφωνα με το Πολιτιστικό Κέντρο Κουρδιστάν «Θεόφιλος» η έκδοση σε βιβλίο της υπεράσπισης του Κενάν Αγιάς στο Ανώτατο Περιφερειακό Δικαστήριο της Χανσεάτης, δεν ήταν επιλογή αλλά ιστορική ευθύνη, αφού είναι μέρος της φωνής της συλλογικής ύπαρξης όσων έχουν υποστεί καταπίεση, αλλά και της ιστορικής αλήθειας για την αντίσταση στην αποικιοκρατική βία, και στο Κουρδιστάν και στην Κύπρο.
Στο συναπάντημα ελευθερίας, όπως χαρακτηρίστηκε η παρουσίαση του βιβλίου από τους διοργανωτές της, ο Κενάν Αγιάς μέσα από τις Κεντρικές Φυλακές όπου κρατείται, έστειλε το δικό του ηχηρό μήνυμα, με αναφορές στον αείμνηστο Θεόφιλο Γεωργιάδη, αλλά και στον κοινό αγώνα Κύπρου-Κουρδιστάν για ελευθερία και δικαιοσύνη.
Ο Κενάς Αγιάς μέσα από το μήνυμά του – το οποίο ανέγνωσε ο δικηγόρος Σωκράτης Τζιάζας – σημείωσε ότι η σημερινή εκδήλωση δεν αποτελεί απλώς μια παρουσίαση ενός βιβλίου υπεράσπισης, αλλά είναι μια συνάντηση με τον Θεόφιλο, που είναι σύμβολο μιας φωνής, μιας ελπίδας, του θάρρους και της ελευθερίας.
Συνεχίζοντας στο μήνυμά του ο Κενάς Αγιάς ανέφερε:
«Καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας της ανθρωπότητας, η κοινωνία και οι γεωγραφικές περιοχές έχουν αναπτύξει πολιτικές αντιστάσεις για να προστατεύσουν την ύπαρξή τους και την αξιοπρέπειά τους. Ωστόσο, σε ατομικό επίπεδο, μερικές φορές ηγετικές και πολιτικές προσωπικότητες, με βάρος ίσο με αυτό ενός έθνους, έχουν διαδραματίσει ρόλο στην ιστορία της αντίστασης. Ο Θεόφιλος είναι ένας από αυτούς τους μεγάλους ανθρώπους.
Ο Θεόφιλος αποτελούσε μια μεγάλη αντίσταση στην κατοχή και τη γενοκτονία. Δεν αρκέστηκε μόνο στο να καταδικάσει τις πολιτικές της κατοχής και της γενοκτονίας, αλλά και να φανερώσει την παράδοση του κοινού αγώνα ενάντια σε αυτές τις πολιτικές. Ο αγώνας του Θεόφιλου βασιζόταν σε μια στάση μακριά από συναισθηματικές αντιδράσεις, συνειδητή, θαρραλέα και έτοιμη να πληρώσει το τίμημα. Θεώρησε ηθικό καθήκον του να εκθέτει την καταπίεση όπου και αν την έβλεπε και υπερασπίστηκε την αλήθεια ενάντια στην άρνηση των λαών. Η ταυτότητα του ως αντιστασιακού βασίζεται στη φωνή της αλήθειας. Με τα γραπτά του, τα λόγια του και τις σχέσεις που δημιούργησε, προσπάθησε να φωτίσει το σκοτάδι των γενοκτονικών πολιτικών. Ο Θεόφιλος έδειξε με την πράξη του ότι η κατοχή δεν είναι ένα θέμα που παρακολουθείται από μακριά, αλλά ένα κοινό πρόβλημα της ανθρωπότητας, όπου και αν συμβαίνει.
Επομένως, ο Θεόφιλος Γεωργιάδης είναι στη μνήμη του κουρδικού λαού ένας λαϊκός μάρτυρας που αγωνίστηκε για τον λαό του, αλλά δεν γύρισε την πλάτη στον πόνο των άλλων και εντάχθηκε στην αλήθεια. Βασιζόμενος στα λόγια του Ιησού, «Όποιος χτυπάει έναν άνθρωπο, νιώθει το χτύπημα στο δικό του πρόσωπο», ένιωσε τα όσα έγιναν στους Κούρδους, από τους οποίους όλοι έφευγαν σαν να ήταν πανούκλα, σαν να έγιναν στον ίδιο του τον λαό.
Μας αγάπησε περισσότερο από εμάς τους ίδιους. Μας κατάλαβε και μας έζησε περισσότερο από εμάς τους ίδιους. Υπερασπίστηκε αυτή την αλήθεια και πλήρωσε το τίμημα. Γι’ αυτό, για τον κουρδικό λαό δεν είναι μόνο ένα σεβαστό όνομα, αλλά ένας σύντροφος που τιμάται με υπερηφάνεια. Ως Κούρδος, ο Θεόφιλος δεν είναι για μένα μόνο κάποιος που έζησε στο παρελθόν, αλλά και η ηθική μου πυξίδας που μου δείχνει ακόμα και σήμερα τον δρόμο. Γιατί η κληρονομιά που μας άφησε είναι η εξής: η ελευθερία είναι αδιαίρετη, όταν ένας λαός είναι αιχμάλωτος, κανένας λαός δεν μπορεί να είναι πραγματικά ελεύθερος.
Με αυτή την αλήθεια, τόσο στη δίκη μου στην Κύπρο όσο και στη δίκη μου στη Γερμανία, αντιμετώπισα την υπεράσπισή μου ως αιχμάλωτος ως υπεράσπιση της ελευθερίας των λαών μας. Αυτή η υπεράσπιση δεν είναι μόνο δική μου, αλλά και του Θεόφιλου και όλων όσων υπέστησαν γενοκτονία και καταπίεση. Το όνομα και το σύνθημα της υπόθεσης και της υπεράσπισης έχουν ιστορική σημασία: ανήκουν στον Θεόφιλο. Ο Θεόφιλος είναι οι λέξεις που γράφτηκαν και εκφράστηκαν με συναίσθημα. Ο πιο σωστός τρόπος για να τιμήσουμε τη μνήμη του και να ορίσουμε σωστά την έννοια της αντίστασης και της ελευθερίας απέναντι στις ιστορικές αδικίες, την εκμετάλλευση, τη γενοκτονία, την κατοχή, τη βία και την αδικία, είναι να ολοκληρώσουμε τον μεγάλο αγώνα του για την ελευθερία. Δηλώνω ότι θα καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια, από σεβασμό προς το πρόσωπό του και την αφοσίωσή μας στα ιδανικά του.
Δεν ήμουν μόνος όταν μίλησα στα γερμανικά δικαστήρια. Δίπλα μου ήταν η φωνή του κουρδικού και του κυπριακού λαού που αντιστέκονται στην άρνηση, η αντίσταση των φυλακών και η συνείδηση του Θεόφιλου μεταξύ των λαών. Γιατί η αντίσταση του Θεόφιλου μου έμαθε ότι η κατοχή και η γενοκτονία δεν είναι μόνο θέμα ενός λαού, αλλά είναι η αιμορραγούσα κοινή πληγή της ανθρωπότητας, όπου και αν συμβαίνει. Αν μια χώρα έχει υποστεί κατοχή και γενοκτονία, αυτό σημαίνει ότι η κοινωνία και ο λαός έχουν στερηθεί την «ιδιότητά» τους. Αυτό σημαίνει ότι η πιο αδύναμη, καταρρακωμένη μοναξιά καταδικάζεται σε θάνατο πριν ακόμη γεννηθεί.. Όσο απομακρύνεσαι από τον εαυτό σου, τόσο ενσωματώνεσαι σε μια άλλη κοινωνία, αλλά σε αυτό το σημείο δεν είσαι πλέον ο εαυτός σου. Υπάρχει είτε η τρομερή μοναξιά είτε η παράδοση σε μια άλλη πραγματικότητα.
Αυτό το τρομερό δίλημμα που ονομάζουμε «κουρδικό δίλημμα» ήταν ακριβώς αυτό: σαν να επιλέγεις «θάνατο από τον θάνατο».
Σήμερα, η διαφορετικότητα και η «κοινή χρήση του άλλου» αποτελούν αντικείμενο έντονων συζητήσεων. Η εθελοντική κοινή χρήση δημιουργεί κοινωνικό πλούτο και ενισχύει τις διαφορές. Ωστόσο, η πολιτική της συστηματικής τυποποίησης και ομογενοποίησης του συστήματος είναι διαφορετική: πρόκειται για εθνοκάθαρση, γενοκτονία, αφομοίωση. Είναι η απομάκρυνση από τον εαυτό σου. Οι πολιτικές που εφαρμόζονται εντατικά στην περίπτωση των Κούρδων είναι ακριβώς αυτές. Η πηγή τους είναι ο βιο-εξουσία ρατσισμός και ο φασισμός του 19ου και 20ου αιώνα. Κάθε είδους αντίληψη της απόλυτης εξουσίας, με στόχο τη δημιουργία ισχυρών εθνών και φυλών, τελικά παράγει επιθετικότητα και πόλεμο. Αν και η προέλευσή της χρονολογείται από πολύ παλιά, η συστηματική και διαδεδομένη κρατική πολιτική είναι χαρακτηριστικό του 20ου αιώνα.
Υπό αυτές τις συνθήκες, η δίκη μου στη Γερμανία πρέπει να θεωρηθεί ως παράνομη, αντίθετη με το διεθνές δίκαιο και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και ως έγκλημα. Ένας λαός που έχει αμβλυνθεί, που δεν ξέρει από πού και πώς χτυπιέται και που έχει καταδικαστεί σε απελπισία, όταν συνειδητοποιεί την κατάσταση και απαιτεί τα δικαιώματά του, και όταν πραγματοποιεί μια ριζική δράση ενάντια στο σύστημα που έχει κυριευθεί από τη δίψα για εξουσία και κέρδος, αξίζει την πιο βαριά τιμωρία. Αυτό επιβάλλεται.
Μόλις αναφερθεί η ταυτότητα, ο πολιτισμός, η μητρική γλώσσα, η ελευθερία, αυτή η εξέγερση χαρακτηρίζεται ως «διαίρεση», «τρομοκρατία» και «προδοσία της πατρίδας».
Τέτοιου είδους εγκλήματα είναι εφευρέσεις της ευρωπαϊκής πολιτιστικής βιο-εξουσίας, του ρατσισμού, του φασισμού και άλλων ολοκληρωτικών καθεστώτων εξουσίας, και εισήχθησαν στο τουρκικό κρατικό σύστημα τον 20ό αιώνα. Πολλές περιοχές του κόσμου έχουν επίσης υποστεί τις συνέπειες. Αν έχω διαπράξει κάποιο έγκλημα, αυτό είναι ότι διεκδίκησα τα δικαιώματα που ανήκουν σε όλους από τη γέννησή τους και ότι συμμετείχα σε νόμιμες και δημοκρατικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά του γενοκτονίας, του πολέμου και των σφαγών.
Αλλά πώς θα πληρωθεί από το σύστημα το έγκλημα της απομάκρυνσης μιας κοινωνίας, ενός λαού, από την ταυτότητά του με τη βία και την εξαπάτηση;
Από την αρχή δεν περίμενα νομικό κέρδος από τις υπερασπίσεις μου. Η Γερμανία, με τις συμφωνίες που συνήψε με το τουρκικό κράτος, για να ικανοποιήσει τον Ερντογάν, με χίλιες πονηριές και ίντριγκες, καταπάτησε το δικό της σύνταγμα και όλες τις αρχές του οικουμενικού δικαίου. Δεν υπάρχει κακό που δεν μπορεί να κάνει μια κρατική εξουσία που αναπτύσσεται αντίθετα με τις ηθικές αξίες ενός ατόμου που έχει αποκοπεί από τα δεσμά του. Ειδικά όταν πίσω από αυτό κρύβεται η απληστία του κεφαλαίου και όταν, για να μην αποκαλυφθούν οι ευθύνες για τη γενοκτονία των Κούρδων, χρησιμοποιείται η ετικέτα της «τρομοκρατίας» ως νομικό πρόσχημα, η κατάσταση αυτή είναι απάνθρωπη. Θέλουν να αρνηθούν την πραγματικότητα της γενοκτονίας των Κούρδων και να συνεχίσουν τα συμφέροντα της καπιταλιστικής ηγεμονίας όπως τα τελευταία 200 χρόνια. Ο λόγος για τον οποίο προετοίμασα την υπεράσπισή μου με τόση λεπτομέρεια είναι για να αποκαλύψω, έστω και λίγο, τα μεγάλα παιχνίδια που παίζει η παγκόσμια καπιταλιστική ηγεμονία, κυρίως στους λαούς της Μέσης Ανατολής, αλλά και σε όλους τους λαούς του κόσμου, και να της βγάλω τη μάσκα.
Η υπεράσπισή μου δείχνει πόσο αηδιαστικό είναι το γεγονός ότι αυτοί που φορούν τη μάσκα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και της ελευθερίας και θεωρούν τους εαυτούς τους πολύ πολιτισμένους, μας αντιμετωπίζουν σαν να διαπαιδαγωγούν έναν πρωτόγονο βάρβαρο. Ακόμα χειρότερο είναι το γεγονός ότι πιστεύουν ότι μπορούν να διαπαιδαγωγήσουν έναν λαό μέσω του προσώπου μας. Αυτό δεν συνιστά μόνο σκληρότητα, αλλά αποκαλύπτει την πραγματική όψη ενός συστήματος και των ιδιοκτητών του που δεν ανταποκρίνεται σε κανένα ηθικό πρότυπο της ανθρωπότητας. Δεν είναι μια όψη, αλλά χιλιάδες όψεις, μια ανυπόστατη ανυπαρξία που δεν μπορεί καν να ονομαστεί.
Αν αυτή η υπεράσπιση έχει γραφτεί σε βιβλίο, δεν είναι για να σημειωθεί στο παρελθόν, αλλά για να αφήσει ένα μήνυμα για το μέλλον. Η ελευθερία των λαών δεν είναι αποσπασματική, αλλά αλληλένδετη. Όπως λέει ο Θεόφιλος, αν ένας λαός δεν είναι ελεύθερος, η ελευθερία του άλλου είναι ελλιπής. Το βιβλίο είναι μια ταπεινή προσπάθεια να δείξει ότι είναι δυνατό και απαραίτητο να υπάρχει μια κοινή γραμμή αγώνα μεταξύ Κούρδων και Ελληνοκυπρίων, των καταπιεσμένων, των φυλακών και των δρόμων.
Σήμερα μπορεί να είμαι ακόμα φυλακισμένος, αλλά αυτή η υπεράσπιση δείχνει ότι οι ιδέες δεν μπορούν να φυλακιστούν, η κοινή πάλη των λαών δεν μπορεί να δικαστεί. Αυτό το βιβλίο είναι ένας χαιρετισμός που στέλνεται στους λαούς από πίσω από τα τείχη: η αλήθεια ενισχύεται με την αλληλεγγύη, η ελευθερία κερδίζεται όταν πορευόμαστε μαζί.
Ακριβώς σε αυτό το σημείο θέλω να κάνω μια έκκληση: Υιοθετήστε την κοινή γραμμή πάλης που άνοιξε ο Θεόφιλος. Αναπτύξτε μια πολιτική συνείδηση που δεν αποξενώνει τους λαούς, αλλά τους ενώνει. Γιατί οι πολιτικές της κατοχής, της άρνησης και της γενοκτονίας μπορούν να ξεπεραστούν μόνο με την ενωμένη συνείδηση και τον κοινό αγώνα των λαών. Αυτό δεν είναι επιλογή, αλλά ένα καθήκον που μας επιβάλλει η ιστορία.
Με την ελπίδα να συναντηθούμε σε έναν κόσμο όπου θα δικάζονται οι γενοκτόνοι και όχι οι αντιστασιακοί. Η ανθρωπότητα θα νικήσει, η Κύπρος και το Κουρδιστάν θα ελευθερωθούν.
Με εκτίμηση και σεβασμό,
Κενάν ΑΓΙΑΖ
13 Δεκεμβρίου 2025
Φυλακή Λευκωσίας»
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης αναγνώστηκε και μήνυμα από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Γεώργιο ο οποίος χαιρετίζοντας την έκδοση του συγγράμματος του Κούρδου πολιτικού κρατουμένου και αγωνιστή Κενάν Αγιάς, «Η Ανθρωπότητα θα Επικρατήσει», είπε πως το γεγονός ότι το βιβλίο είναι γραμμένο μέσα από τις φυλακές αποτελεί μία πράξη θάρρους και αξιοπρέπειας, η οποία προσδίδει ιδιαίτερη αξία στον αγώνα των Κούρδων για ελευθερία, αφού ακόμη και η φυλακή δεν μπορεί να φιμώσει ένα αγωνιστή, ο οποίος προσωποποιεί τον αγώνα ενός ολόκληρου λαού».
Στο μήνυμά του ο Αρχιεπίσκοπος συνέχισε αναφέροντας:
«Βιώνουμε μία περίοδο κατά την οποία οι συζητήσεις για τις δημοκρατικές ελευθερίες και για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων βρίσκονται στο επίκεντρο του πολιτισμένου κόσμου. Ως εκ τούτου το εν λόγω βιβλίο φέρει στην επιφάνεια το ζήτημα του αυταρχισμού του τουρκικού κράτους και ρίχνει φως στην τραγική και συνάμα ηρωική πλευρά του αγώνα του κουρδικού λαού.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αναφαίρετο δικαίωμα όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως φυλής και θρησκείας και οφείλουμε όλοι να τα υπερασπιζόμαστε όπου είναι αναγκαίο. Ακόμη περισσότερο οφείλουμε να επιβραβεύουμε και να χειροκροτούμε το θάρρος και την αντίσταση που προβάλλονται απέναντι σε καθεστώτα που επιχειρούν να φιμώσουν ολόκληρους λαούς.
Επί τη ευκαιρία της σημερινής βιβλιοπαρουσίασης θα ήθελα να υπενθυμίσω την κατοχή, εδώ και πενήντα ένα χρόνια μεγάλου μέρους του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία και τη συνεχιζόμενη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο αγώνας των Κούρδων για ελευθερία μας υπενθυμίζει και τον δικό μας αγώνα για απαλλαγή από την κατοχή.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ελευθερία δεν είναι προνόμια. Είναι πανανθρώπινες και αδιαπραγμάτευτες αξίες, οι οποίες αποκτώνται με αγώνες και θυσίες. Όταν σεβόμαστε τα δικαιώματα των άλλων, ενισχύουμε τη δημοκρατία, καλλιεργούμε την αλληλεγγύη και χτίζουμε σχέσεις βασισμένες στην κατανόηση και τον αλληλοσεβασμό. Είναι ευθύνη όλων μας να σταθούμε ως αρωγοί στον αγώνα όλων εκείνων που υπερασπίζονται την ελευθερία τους και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και αυτή η ευθύνη πρέπει να εκφράζεται όχι μόνο με λόγια αλλά πρωτίστως με πράξεις. Γιατί μια κοινωνία που σέβεται τον άνθρωπο είναι μια κοινωνία που έχει μέλλον.
Θέλω να συγχαρώ τον πολιτικό κρατούμενο κύριο Κενόν Αγιάς για την έκδοση του βιβλίου του και να του ευχηθώ το όραμά του για την ελευθερία του κουρδικού λαού σύντομα να γίνει πραγματικότητα.
Μετ’ ευχών
Ο Κύπρου Γεώργιος
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου
15 Δεκεμβρίου 2025»
Παίρνοντας τον λόγο στην εκδήλωση, ο Κύπριος δημοσιογράφος Αλέκος Μιχαηλίδης είπε μεταξύ άλλων πως «σήμερα δεν παρουσιάζεται ένα βιβλίο ή η απολογία του σπουδαίου Κενάν Αγιάς απέναντι στους δήμιούς του. Δεν «ξεχρεώνουμε» ή δεν εκτονώνουμε τι τύψεις μας που ένας Κούρδος αγωνιστής κρατείται στις φυλακές της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία αναγνωρίζει την καταδίκη του και την πολιτική δίωξη που υπέστη στο Αμβούργο κατ’ εντολήν της κατοχικής Τουρκίας. Σήμερα δεν στεκόμαστε απέναντι σε ένα απλό γραπτό κείμενο, σε ένα ακόμη τεκμήριο λόγου που γεννήθηκε σε μια δικαστική αίθουσα. Το κείμενο αυτό έχει ήδη ξεπεράσει τα όρια ενός λόγου που εκφωνήθηκε στο Ανώτατο Περιφερειακό Δικαστήριο της Χανσεάτης. Έχει ξεπεράσει τα όρια της υπεράσπισης ενός προσώπου. Έχει ξεπεράσει ακόμη και τα όρια του δικαίου όπως αυτό ορίζεται στενά και τυπικά. Αυτό το βιβλίο πρέπει να διαβαστεί πια ως μανιφέστο αξιοπρέπειας, ιστορικής αλήθειας, δικαιοσύνης και ελευθερίας. Πρέπει να διαβαστεί και να ξαναδιαβαστεί όχι ως απολογία, αλλά ως τοποθέτηση για τον διαρκή αγώνα των Κούρδων, των Κυπρίων και όλων των κολασμένων της γης, όλων των λαών που γνώρισαν την αποικιοκρατία, την κατοχή, τη γενοκτονική βία, την άρνηση της ύπαρξής τους».
Η μεγάλη δύναμη αυτού του βιβλίου, είπε ο Αλέκος Μιχαηλίδης, «βρίσκεται στο ότι κατονομάζει το ανομολόγητο. Ότι δείχνει πώς η εξουσία, όταν αδυνατεί να συντρίψει έναν λαό με τα όπλα, επιχειρεί να τον συντρίψει με τις λέξεις».
«Το κείμενο του Κενάν Αγιάς, μας θυμίζει και κάτι θεμελιώδες: ότι η ελευθερία δεν παραχωρείται, αλλά κατακτιέται. Ότι η υποταγή δεν είναι ουδέτερη στάση, αλλά συνενοχή. Όπως τονίζεται, με αναφορά στη φιλοσοφική παράδοση της ανθρωπότητας: «Το να αποκηρύξει κανείς την ελευθερία του σημαίνει να αποκηρύξει την ανθρώπινη υπόστασή του. Και ακόμη πιο καθαρά: ‘Το να απαιτεί κανείς τα δικαιώματά του και, αν χρειαστεί, να εξεγερθεί όταν αυτά καταπατούνται με βία είναι ένα ιερό δικαίωμα αντίστασης’. Αυτή η φράση συμπυκνώνει όλη την ιστορία των απελευθερωτικών αγώνων. Από την Κύπρο μέχρι το Κουρδιστάν. Από την Παλαιστίνη μέχρι τη Λατινική Αμερική. Από την Ιρλανδία μέχρι την Κένυα, την Ινδία. Το βιβλίο αυτό δεν ζητά συμπόνια. Ζητά δικαιοσύνη. Δεν ζητά φιλανθρωπία. Ζητά αναγνώριση. Δεν ζητά σιωπή. Ζητά θέση. Σήμερα, λοιπόν, δεν παρουσιάζουμε απλώς ένα βιβλίο. Σήμερα επαναβεβαιώνουμε έναν κοινό αγώνα. Έναν αγώνα που ξεκίνησε ο Θεόφιλος Γεωργιάδης με τους συναγωνιστές του και την τότε Επιτροπή Αλληλεγγύης. Έναν αγώνα που σημάδεψε ο Κενάν Αγιάς, ο οποίος παραμένει, αξιοπρεπής και περήφανος, στις φυλακές της Κυπριακής Δημοκρατίας και αρνείται να συναινέσει στην αναγνώριση της καταδίκης του», πρόσθεσε.
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης μίλησαν μεταξύ άλλων, ο συνήγορος του Κενάς Αγιάς στη δίκη του στο Αμβούργο, Ευστάθιος Ευσταθίου, ο Τ/κ πολιτικός, ακτιβιστής και πρόεδρος της «Ένωσης Κυπρίων», Οζ Καραχάν. ο Βουλευτής Κωστής Ευσταθίου, ο πρώην Βουλευτής των Οικολόγων, Γιώργος Περδίκης, κ.α.