Η Eurovision σε υπαρξιακή κρίση – Τι σημαίνει η αποχώρηση της Ισπανίας, μιας «Big 5» χώρας

Η χθεσινή Γενική Συνέλευση της EBU στη Γενεύη δεν έλυσε τον «γόρδιο δεσμό» της συμμετοχής του Ισραήλ, αλλά αντίθετα τον έσφιξε περισσότερο, οδηγώντας τον θεσμό της Eurovision στη μεγαλύτερη κρίση της σύγχρονης ιστορίας του.
Το Χρονικό της Ρήξης
Με μια κίνηση τακτικής, η EBU έθεσε σε ψηφοφορία όχι ευθέως την αποπομπή του Ισραήλ, αλλά την έγκριση νέων, αυστηρότερων κανονισμών ψηφοφορίας (anti-fraud measures). Η υπερψήφισή τους (738 υπέρ, 268 κατά) ερμηνεύτηκε αυτομάτως ως «πράσινο φως» για τη συμμετοχή του ισραηλινού φορέα Kan, υπό την προϋπόθεση ότι θα τηρήσει τους νέους κανόνες.
Το αποτέλεσμα προκάλεσε άμεσο «ντόμινο» αποχωρήσεων. Ολλανδία, Ιρλανδία, Σλοβενία και —το σημαντικότερο— η Ισπανία, ανακοίνωσαν ότι αποσύρονται από τον διαγωνισμό του 2026.
Τι σημαίνει η αποχώρηση μιας «Big 5» χώρας
Η αποχώρηση της Ισπανίας δεν είναι απλώς «μια ακόμα χώρα που φεύγει». Οι «Big 5» (Γερμανία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Ισπανία) είναι οι πυλώνες που στηρίζουν οικονομικά τον διαγωνισμό. Η απουσία της RTVE (ισπανική ραδιοτηλεόραση) δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο και πολλαπλές «παρενέργειες».
1. Οικονομική «Ασφυξία» (Το Κόστος Συμμετοχής)
- Το Κενό στον Προϋπολογισμό: Οι χώρες των Big 5 πληρώνουν τα υψηλότερα τέλη συμμετοχής (participation fees) για να καλύψουν το μεγαλύτερο μέρος του κόστους παραγωγής της Eurovision. Η αποχώρηση της Ισπανίας αφήνει μια τεράστια «μαύρη τρύπα» στον προϋπολογισμό της EBU.
- Επιβάρυνση των Μικρότερων (π.χ. ΡΙΚ): Για να καλυφθεί το κενό, η EBU έχει δύο επιλογές: είτε να μειώσει δραστικά το budget της διοργάνωσης (ρίχνοντας την ποιότητα του σόου), είτε να αυξήσει τη συνδρομή των υπόλοιπων χωρών. Αυτό σημαίνει ότι χώρες όπως η Κύπρος και η Ελλάδα ενδέχεται να κληθούν να πληρώσουν περισσότερα, σε μια εποχή που οι προϋπολογισμοί των κρατικών καναλιών είναι ήδη πιεσμένοι.
2. Τηλεοπτικό και Εμπορικό Πλήγμα
- Απώλεια Εκατομμυρίων Τηλεθεατών: Η Ισπανία προσφέρει παραδοσιακά ένα από τα μεγαλύτερα μερίδια τηλεθέασης στην Ευρώπη. Λιγότερα μάτια σημαίνει μικρότερο ενδιαφέρον από χορηγούς και διαφημιστές, μειώνοντας τα εμπορικά έσοδα της EBU.
- Αλλοίωση του Televoting: Οι Ισπανοί ψηφοφόροι είναι από τους πιο ενεργούς στο televoting. Η απουσία τους αλλάζει τις ισορροπίες στα αποτελέσματα, καθώς αφαιρείται μια τεράστια δεξαμενή ψήφων που συχνά στήριζε συγκεκριμένες συμμετοχές (π.χ. μεσογειακές χώρες).
3. Πολιτικό Κύρος και Φόβος Ντόμινο
- Αμφισβήτηση του Θεσμού: Είναι η πρώτη φορά που μια χώρα των Big 5 αποχωρεί για πολιτικούς λόγους. Αυτό καταρρίπτει το αφήγημα της EBU ότι πρόκειται για «απολιτικό γεγονός» και απομονώνει τον οργανισμό απέναντι σε ένα μεγάλο κομμάτι της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης.
- Ποιος θα ακολουθήσει; Υπάρχει φόβος ότι η στάση της Ισπανίας μπορεί να παρασύρει και άλλους «γίγαντες» ή αναποφάσιστες χώρες (π.χ. Ισλανδία, Νορβηγία) που δέχονται πιέσεις από το κοινό τους.
Συμπέρασμα για το ΡΙΚ και την Κύπρο
Η απόφαση του ΡΙΚ να ψηφίσει υπέρ της παραμονής του Ισραήλ το τοποθετεί στο στρατόπεδο της πλειοψηφίας της EBU, αλλά το εκθέτει στον κίνδυνο αυξημένου κόστους συμμετοχής.
Αν η οικονομική «τρύπα» της Ισπανίας μετακυληθεί στα μέλη, το ΡΙΚ ίσως βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων όταν λάβει τον λογαριασμό για τη συμμετοχή του 2026.