Η γεωμετρία της ισχύος από την Ευρώπη μέχρι την Ασία

Η διεθνής σκηνή βρίσκεται σε μια σπάνια συγκυρία όπου οικονομικές αναταράξεις, γεωπολιτικές επανατοποθετήσεις και στρατηγικές αντιφάσεις συνθέτουν ένα νέο περιβάλλον. Οι αγορές κινούνται νευρικά, οι κοινωνίες των μεγάλων δυνάμεων μεταβάλλονται και οι πρωταγωνιστές της παγκόσμιας πολιτικής πυκνώνουν τις κινήσεις τους με τρόπο που δείχνει πως οι γραμμές ισχύος αλλάζουν σταδιακά κατεύθυνση.
Η οικονομική βαρύτητα μετακινείται και οι αγορές διαβάζουν τον κίνδυνο
Η παγκόσμια οικονομία εισέρχεται σε φάση αβεβαιότητας που δεν συνδέεται με ένα και μόνο γεγονός. Η αναμονή για τις νέες αποφάσεις κεντρικών τραπεζών, οι πιθανές αλλαγές στην πολιτική της Ιαπωνίας και η περιορισμένη ορατότητα στα κέντρα λήψης αποφάσεων δημιουργούν μια ατμόσφαιρα όπου οι επενδυτές κινούνται πολύ προσεκτικά. Η Ιαπωνία παραμένει ένας παράγοντας που μπορεί να διαμορφώσει την παγκόσμια ρευστότητα, διότι οι επιλογές της επηρεάζουν τις ισοτιμίες και τη διάθεση κινδύνου. Η οικονομική αβεβαιότητα συνδέεται με τη γενικευμένη γεωπολιτική μετάβαση. Ο κόσμος δειχνει να εισέρχεται σε μια νέα περίοδο όπου η οικονομική βαρύτητα δεν συγκεντρώνεται σε μία ή δύο περιοχές και το αποτέλεσμα αυτού, είναι μια αγορά που προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει μια πραγματικότητα χωρίς σταθερή πυξίδα.
Η Γερμανία αναζητά νέο ρόλο στην ασφάλεια της Ευρώπης
Η συζήτηση για τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας αφορά στα στρατιωτικά μεγέθη, κυρίως όμως συνδέεται με μια βαθύτερη επιδίωξη του Βερολίνου να αποκτήσει θέση που να ανταποκρίνεται στο οικονομικό του βάρος. Η Γερμανία επιχειρεί να αναβαθμίσει τον στρατηγικό της ρόλο και χρησιμοποιεί την αντιπαράθεση Δύσης με τη Ρωσία ως επιχείρημα για να νομιμοποιήσει την επιστροφή της σε προεξάρχουσα θέση στον τομέα της ασφάλειας. Η Ευρώπη από την πλευρά της βρίσκεται παγιδευμένη ανάμεσα σε διεκδικήσεις ισχύος. Από τη μια επιδιώκει μεγαλύτερη αυτονομία, από την άλλη εξαρτάται από τις Ηνωμένες Πολιτείες για την ασφάλειά της και σε σχέσημετον πόλεμοστηνΟυκρανία. Η σχέση αυτή είναι πλέον πιο περίπλοκη από ποτέ.
Το μεταναστευτικό αλλάζει την πολιτική ταυτότητα της Ευρώπης
Η ευρωπαϊκή κοινωνία περνά μια περίοδο έντασης. Τα περιστατικά βίας συνδέονται με τη συσσωρευμένη πίεση που προκαλεί η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών. Το θέμα μετατρέπεται πλέον σε πολιτικό παράγοντα που επηρεάζει την κοινωνική συνοχή. Η πολιτική γεωγραφία της Ευρώπης αλλάζει. Δυνάμεις που άλλοτε βρίσκονταν στο περιθώριο αποκτούν δυναμική και οι κυβερνήσεις υποχρεώνονται να μετακινούνται σε πιο αυστηρές γραμμές. Η Ενωση καλείται να αντιμετωπίσει ένα ζήτημα που δοκιμάζει τα θεμέλιά της.
Το ουκρανικό ως πεδίο στρατηγικής αντιπαράθεσης ΗΠΑ και Ρωσίας
Το παρασκήνιο γύρω από το ουκρανικό πυκνώνει. Οι Ηνωμένες Πολιτείες εμφανίζονται πρόθυμες να προωθήσουν μια συμφωνία που θα περιορίσει το κόστος και θα σταθεροποιήσει το μέτωπο. Η Ρωσία αντιλαμβάνεται την συγκυρία και επιδιώκει να εξασφαλίσει την αναγνώριση των τετελεσμένων που θεωρεί κρίσιμα για το μέλλον της Ουκρανίας. Η Ευρωπαϊκή Ενωση σε αυτό το πλαίσιο διαφοροποιείται από την αμερικανική προσέγγιση. Κινείται προσεκτικά διότι φοβάται ότι μια πίεση για λύση χωρίς τις απαραίτητες εγγυήσεις μπορεί να οδηγήσει σε νέα αναταραχή που θα συμπαρασύρει την περιοχή. Η πορεία αυτή δείχνει ότι η συνοχή της Δύσης δεν είναι καθολου δεδομένη.
Η Ανατολική Μεσόγειος ως σκηνή πολλών ταυτόχρονων παιχνιδιών
Η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου παραμένει κεντρικό πεδίο γεωπολιτικής δράσης. Η Τουρκία εξελίσσεται σε παράγοντα με πολλαπλές επιλογές, επιδιώκοντας να διατηρεί ανοικτά κανάλια τόσο με τις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και με δυνάμεις που λειτουργούν έξω από τη δυτική σφαίρα. Η ελληνική πλευρά επιδιώκει σταθερότητα και αναβάθμιση του ρόλου της. Στην πραγματικότητα οι δύο χώρες έχουν ανατεθεί να διαχειριστούν διαφορετικά τμήματα της περιφερειακής αρχιτεκτονικής. Η ανησυχία της Τουρκίας για ζητήματα που αφορούν την ενεργειακή πολιτική και τις θρησκευτικές ελευθερίες αποκαλύπτει πως η επόμενη φάση θα εξελιχθεί και πέρα της στρατιωτικής ισχύος ενώ είναι πλέον ξεκάθαρο πως οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν ισορροπίες που να διατηρούν την επιρροή τους και να αποτρέπουν ανεξέλεγκτες εντάσεις.
Ινδία και Ρωσία συγκροτούν έναν νέο άξονα που προκαλεί την Ουάσιγκτον
Η συνάντηση του Ρώσου προέδρου με τον Ινδό πρωθυπουργό ενισχύει μια στρατηγική συνεργασία που εξελίσσεται εδώ και χρόνια. Η Ινδία αναζητά εξοπλισμούς και τεχνολογία που θα της επιτρέψουν να διατηρήσει πλεονέκτημα απέναντι στην Κίνα και η Ρωσία χρειάζεται μια αξιόπιστη αγορά που θα αντισταθμίσει το βάρος των δυτικών κυρώσεων. Η Ουάσιγκτον παρακολουθεί με ανησυχία διότι η Ινδία απομακρύνεται από την γραμμή που θα επιθυμούσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Στο σημείο αυτό η κρίση ανάμεσα στους δυο παραδοσιακούς συμμάχους δείχνει ακριβώς την πολυπολικότητα του σημερινού κόσμου.
Μέση Ανατολή. Η σπάνια ευκαιρία για αποκλιμάκωση
Στον Λίβανο και στο Ισραήλ δημιουργείται ξανά δίαυλος επικοινωνίας μετά από τέσσερις δεκαετίες. Η απόφαση για άμεσες συνομιλίες αποκαλύπτει την ανάγκη αποτροπής ενός πολέμου που θα αποσταθεροποιήσει ολόκληρη την περιοχή. Οι συναντήσεις συνοδεύονται από παράλληλα επεισόδια στη μεθόριο που υπενθυμίζουν ότι η ειρήνη δεν είναι ποτέ αυτονόητη. Η Μέση Ανατολή παραμένει μια περιοχή όπου συγκρούονται συμφέροντα διαφόρων δυνάμεων. Η ανάγκη για νέο πλαίσιο ασφάλειας είναι εμφανής, όμως οι διαδρομές προς αυτό απαιτούν κινήσεις μεγάλης πολιτικής ακρίβειας.
Ένας κόσμος που αλλάζει με τρόπο σιωπηλό αλλά ουσιαστικό
Η εποχή θα μπορουσαμε να πούμε χαρακτηρίζεται από κίνηση κάτω από την επιφάνεια. Οι μετατοπίσεις δεν προκύπτουν μέσα από μεγάλα γεγονότα αλλά μαλλον μέσα από συσσωρευμένες επιλογές που αλλάζουν τις σταθερές που γνωρίζαμε. Οι οικονομίες προσαρμόζονται σε νέα δεδομένα, οι περιφερειακές δυνάμεις αναβαθμίζουν το αποτύπωμά τους και οι μεγάλες χώρες προσπαθούν να επαναπροσδιορίσουν τις σχέσεις τους με τρόπο που να εξυπηρετεί τις νέες ανάγκες τους. Η εποχή δεν διακρίνεται για τη σταθερότητα της, αντιθέτως διακρίνεται για την ταχύτητα με την οποία αλλάζει η στρατηγική λογική των παικτών. Ο κόσμος κατευθύνεται προς μια πραγματικότητα όπου οι παραδοσιακές συμμαχίες δεν αρκούν για να εξηγήσουν τα πάντα και όπου η προσαρμοστικότητα εξελίσσεται στο πιο ισχυρό εργαλείο κάθε χώρας.