Δεν ήταν μόνο συμβολική η παρουσία Μητσοτάκη

Η χθεσινή παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο μνημόσυνο του Γλαύκου Κληρίδη δεν ήταν τυπική. Ήταν μια αμιγώς πολιτική κατάθεση, με σαφή μηνύματα προς πολλές κατευθύνσεις.
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδος μίλησε για τον «πατριωτισμό της ευθύνης, του ρεαλισμού και του αποτελέσματος», μια φράση που περιγράφει την πολιτική παράδοση του Γλαύκου Κληρίδη αλλά και την στρατηγική Αθηνών και Λευκωσίας.
Πρώτο μήνυμα προς την Άγκυρα και όσους λανσάρουν τη θεωρία των δύο κρατών. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επανέλαβε ρητά ότι η μόνη αποδεκτή βάση λύσης παραμένει η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα και μία κυριαρχία και ιθαγένεια, απορρίπτοντας ως απαράδεκτη οποιαδήποτε άλλη εκδοχή. Στην ίδια γραμμή τόνισε πως μετά από χρόνια αδράνειας παρατηρείται κινητικότητα και ενδιαφέρον από τον ίδιο τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, με άτυπες διερευνητικές επαφές για το Κυπριακό. Η έμφαση στο διεθνές πλαίσιο και στους όρους των Ηνωμένων Εθνών δείχνει ότι η Αθήνα δεν πρόκειται να παίξει σε γήπεδο που οριοθετεί η τουρκική ατζέντα, ακόμα και αν κάποιοι «δικοί» μας φλερτάρουν με ιδέες πέραν του συμφωνημένου πλαισίου.
Δεύτερο μήνυμα προς τους εταίρους στην Ανατολική Μεσόγειο και την ΕΕ. Ο πρωθυπουργός μίλησε για δύο ευρωπαϊκά κράτη που θωρακίζουν άμυνα και οικονομία και «μετέχουν στη διαμόρφωση του νέου ενεργειακού χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου με σημαντικά έργα ηλεκτρικής διασύνδεσης». Αυτή η αναφορά δεν είναι ήταν «διακοσμητική» για να εισπράξει χειροκροτήματα ή επιβράβευση. Ενώνει σε μία πρόταση ασφάλεια, ανάπτυξη και ενέργεια, υπογραμμίζοντας ότι ο άξονας Αθηνών – Λευκωσίας λειτουργεί ως σταθερός πόλος σε μια ταραγμένη γειτονιά.
Τρίτο μήνυμα προς την κυπριακή κοινή γνώμη. Με την επισήμανση πως «Αθήνα και Λευκωσία συμβαδίζουν με απόλυτη ταύτιση», ο Κ. Μητσοτάκης έκλεισε κάθε παράθυρο παρερμηνειών, για τριβές, αντιπαραθέσεις και διάσταση. Η Ελλάδα στηρίζει ενεργά τη Λευκωσία, όχι μόνο ρητορικά αλλά με κοινό σχεδιασμό, διπλωματική κινητικότητα και μετρήσιμες προτεραιότητες. Πρόκειται για επιβεβαίωση μιας στρατηγικής που επενδύει στη σταθερότητα, όχι στον εντυπωσιασμό της στιγμής, χωρίς να έχει σημασία ποιος είναι ο ένοικος του Προεδρικού Μεγάρου.
Η πολιτική διάσταση σε ότι αφορά τα κυπριακά πολιτικά πράγματα ενόψει των εκλογών του 2026 ήταν επίσης ευδιάκριτη. Η παρουσία και οι αναφορές του πρωθυπουργού στόχευα στην ενίσχυση του ΔΗΣΥ και προσωπικά της Αννίτας Δημητρίου, η οποία μίλησε για Κύπρο και Ελλάδα ως «φάρους πολιτισμού» και «πυρήνες ασφάλειας και σταθερότητας».
Το κοινό μήνυμα συναντά το ιδεολογικό DNA της παράταξης του ιδρυτή της, Γλαύκου Κληρίδη, και προσφέρει πολιτικό οξυγόνο σε μια περίοδο όπου η παράταξη χρειάζεται καθαρά στίγματα προσανατολισμού, καθώς παρουσιάζει τάσεις προσέγγιση της ακροδεξιάς λόγω της δημοσκοπικής ενίσχυσης του ΕΛΑΜ.
Υπήρξε βεβαίως και ο συμβολισμός της πολιτικής συγγένειας ΔΗΣΥ – Ν.Δ.
Ο Κ. Μητσοτάκης δεν περιορίστηκε στη παρουσία και στα όσα είπε στο μνημόσυνο στον καθεδρικό ναό του Αποστόλου Βαρνάβα. Επισκέφθηκε τα γραφεία του ΔΗΣΥ, συναντήθηκε με στελέχη και υπογράμμισε τους ιστορικούς δεσμούς Νέας Δημοκρατίας και ΔΗΣΥ, την κοινή ευρωπαϊκή τους ταυτότητα και τον ρεαλισμό που προκρίνει λύσεις αντί για συνθήματα. Προφανής στόχος, μέσω της εικόνα η συσπείρωση του κεντροδεξιού χώρου και η στήριξη της Αννίτας Δημητρίου.
Με λίγα λόγια η χθεσινή ομιλία ήταν σήμα ισχύος και στρατηγικής πειθαρχίας. Προς τα έξω, ότι ο ελληνικός και ο κυπριακός πυλώνας δρουν συντονισμένα σε ασφάλεια, ενέργεια και διπλωματία και προς το εσωτερικό, ότι ο ΔΗΣΥ έχει ζωντανό δεσμό με τα ευρωπαϊκά κέντρα λήψεως αποφάσεων και έναν καθαρό δρόμο πολιτικού ρεαλισμού.
Προφανώς και η παρουσία Μητσοτάκη δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα συσπείρωσης του ΔΗΣΥ και την πολυφωνία που κάποτε γίνεται κακοφωνία, με στελέχη να τραβούν το χαλί κάτω από τα πόδια όποιου θεωρούν εσωκομματικό αντίπαλο. Από την άλλη η διαρροή στελεχών και ψηφοφόρων προς το ΕΛΑΜ, δύσκολα θα αναστραφεί με επικοινωνιακές πρακτικές αν δεν συνοδεύονται από πολιτικές πρωτοβουλίες ουσίας.