Δίπλαρος: Μπορεί να αποχωρώ από τα έδρανα της Βουλής αλλά όχι από τον αγώνα

Ο απολογισμός του Ευθύμιου Δίπλαρου από το βήμα της βουλής – «Μπορεί να αποχωρώ από τα έδρανα της Βουλής αλλά όχι από τον αγώνα»
Τον απολογισμό για τον φετινό προϋπολογισμό, έκανε την Τρίτη από το βήμα της βουλής ο αναπληρωτής Πρόεδρος του ΔΗΣΥ και βουλευτής, Ευθύμιος Δίπλαρος, ο οποίος ολοκληρώνει τον κύκλο του ως βουλευτής. Ωστόσο, όπως τονίζει, συνεχίζει δυναμικά τον αγώνα.
Μεταξύ άλλων, ο κ.Δίπλαρος αναφέρθηκε στον τομέα της υγείας, τη Λεμεσό αλλά και το εθνικό μας ζήτημα.
Αυτούσια η ομιλία του:
Σήμερα στέκομαι σε αυτό το βήμα… για την τελευταία μου παρέμβαση σε συζήτηση προϋπολογισμού. Και δεν σας κρύβω, είναι μια στιγμή βαθιά συγκινητική.
Γιατί μετά από δεκαπέντε χρόνια συνεχούς κοινοβουλευτικής παρουσίας, και πέντε χρόνια πριν από αυτά στο Δημοτικό Συμβούλιο Λεμεσού, δεν είναι εύκολο να συγκρατήσεις τα συναισθήματα.
Εδώ μέσα έζησα τα πάντα. Στιγμές έντασης. Στιγμές διαφωνίας. Αλλά και στιγμές υπερηφάνειας, όταν νιώθαμε όλοι ότι υπηρετούμε έναν σκοπό μεγαλύτερο από τον εαυτό μας. Σήμερα ανεβαίνω στο βήμα, όχι απλώς ως βουλευτής που ολοκληρώνει έναν κύκλο, αλλά ως άνθρωπος που υπηρέτησε με την καρδιά και την ψυχή του.
Ο προϋπολογισμός. Η πολιτική μας πυξίδα
Ο προϋπολογισμός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι απλώς ένα τεχνικό έγγραφο.
Είναι πολιτική δήλωση ευθύνης. Είναι η πυξίδα που δείχνει προς τα πού θέλουμε να πάει η Κύπρος μας. Και ως Δημοκρατικός Συναγερμός, έχουμε αποδείξει ότι πιστεύουμε σε μια οικονομία που δημιουργεί, που παράγει, που δίνει ευκαιρίες σε όλους. Μια οικονομία με μεταρρυθμίσεις, με εξωστρέφεια, με εκσυγχρονισμό, με λιγότερες φορολογίες.
Γιατί η Κύπρος δεν μπορεί να πορεύεται με το βλέμμα στο χθες.
Οφείλουμε να βλέπουμε μπροστά, με σταθερότητα, με υπευθυνότητα, με όραμα.
Η κοινωνία ζητά στήριξη, και εμείς πρέπει να απαντήσουμε
Ο πολίτης σήμερα ασφυκτιά.
Το κόστος ζωής πιέζει, οι ανάγκες μεγαλώνουν.
Οι άνθρωποι ζητούν ανάσα, ζητούν ελπίδα.
Δεν φτάνει να μοιράζουμε επιδόματα.
Χρειάζεται να ενδυναμώνουμε.
Να δίνουμε ευκαιρίες.
Να δημιουργούμε προοπτική.
Να στηρίζουμε:
• τις νέες οικογένειες,
• τους νέους ανθρώπους που θέλουν να στεριώσουν,
• εκείνους που παλεύουν να αποκτήσουν στέγη,
• τους αδύναμους που χρειάζονται προστασία,
• τους εργαζόμενους που θέλουν να προχωρήσουν.
Γιατί μια κοινωνία δύο ταχυτήτων δεν είναι κοινωνία δίκαιη.
Η κοινωνική συνοχή είναι ο πυλώνας της Δημοκρατίας μας.
Και οφείλουμε να την κρατήσουμε ζωντανή.
Η υγεία, το πιο πολύτιμο αγαθό
Επιτρέψτε μου να μιλήσω λίγο πιο προσωπικά.
Όταν έχεις δοκιμαστεί, όταν έχεις δει την ανθρώπινη ευθραυστότητα από κοντά, καταλαβαίνεις ότι η υγεία δεν είναι απλώς πολιτική.
Είναι υπόθεση ψυχής.
Το Γενικό Σύστημα Υγείας είναι μια μεγάλη κατάκτηση του λαού μας.
Αλλά κάθε κατάκτηση χρειάζεται προστασία και φροντίδα.
Πρέπει να διασφαλίσουμε διαφάνεια, έλεγχο, ισονομία.
Να στηρίξουμε τα δημόσια νοσηλευτήρια, να σεβαστούμε τους επαγγελματίες υγείας, να διορθώσουμε αδυναμίες χωρίς να γκρεμίσουμε ό,τι με κόπο χτίσαμε.
Η υγεία είναι δικαίωμα.
Και καθήκον μας είναι να το υπερασπιστούμε, με πάθος και συνέπεια.
Ένα κράτος που ο πολίτης εμπιστεύεται
Η Κύπρος χρειάζεται ένα κράτος αποτελεσματικό, σύγχρονο, διαφανές.
Ένα κράτος που εξυπηρετεί και όχι που ταλαιπωρεί.
Που λογοδοτεί. Όχι που κρύβεται.
Η ταχεία δικαιοσύνη, η μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης, η ψηφιακή μετάβαση, η απλοποίηση διαδικασιών, δεν είναι τεχνικές λεπτομέρειες. Είναι ζήτημα εμπιστοσύνης.
Κι όταν ο πολίτης εμπιστεύεται το κράτος του, τότε εμπιστεύεται και τη Δημοκρατία.
Το εθνικό ζήτημα είναι κυρίες και κύριοι συνάδελφοι η αδιαπραγμάτευτη ευθύνη μας.
Δεν μπορούμε να συζητούμε προϋπολογισμό χωρίς να θυμόμαστε ότι η Κύπρος παραμένει διχοτομημένη. Σκλαβωμένη.
Η κατοχή συνεχίζεται.
Και αυτό το γεγονός πρέπει να μας πληγώνει, να μας κινητοποιεί, όχι να συμβιβαζόμαστε.
Οφείλουμε να στηρίζουμε:
• την άμυνα της πατρίδας,
• τους εγκλωβισμένους και τους πρόσφυγες μας,
• τις οικογένειες των αγνοουμένων,
• και να διατηρούμε αταλάντευτη πίστη σε μια λειτουργική, βιώσιμη λύση. Χωρίς στρατεύματα κατοχής και τις αναχρονιστικές εγγυήσεις.
Η δικαίωση της Κύπρου δεν είναι διαπραγματεύσιμη.
Είναι χρέος ιστορικό.
Κι όσο υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν, η ελπίδα δεν θα πεθάνει.
Λεμεσός. Η δική μου σταθερή πυξίδα
Ως Λεμεσιανός, δεν μπορώ να μην μιλήσω για την πόλη μου.
Η Λεμεσός έχει προοδεύσει, έχει μεταμορφωθεί, μα δεν έπαψε να έχει προκλήσεις.
Στέγαση, υποδομές, κυκλοφοριακό, κοινωνική συνοχή.
Υπηρέτησα τη Λεμεσό πριν βρεθώ στη Βουλή.
Και την κουβαλώ μέσα μου σε κάθε βήμα.
Κάθε απόφαση, κάθε νομοθέτηση, κάθε ψήφος, όλα περνούσαν μέσα από το φίλτρο της πόλης που με ανέδειξε. Αλλά και το καλό της πατρίδας μου.
Ένα μεγάλο «ευχαριστώ», από καρδιάς
Σε αυτή τη διαδρομή, δεν ήμουν ποτέ μόνος.
Ευχαριστώ τη σύζυγο και τα τέσσερα παιδιά μου για τη δύναμη, την αγάπη, την υπομονή τους.
Ευχαριστώ τους συνεργάτες μου, που στάθηκαν δίπλα μου σε κάθε μάχη.
Τους λειτουργούς της Βουλής, για τον επαγγελματισμό τους.
Τους συναδέλφους όλων των κομμάτων, γιατί μέσα από τις διαφωνίες γεννιέται η πρόοδος.
Και πάνω απ’ όλα, ευχαριστώ τους πολίτες.
Εσάς που με εμπιστευτήκατε, που μου δώσατε φωνή, που μου δώσατε λόγο να αγωνίζομαι.
Χωρίς εσάς, τίποτα δεν θα είχε νόημα. Δεν θα συνέχιζα να ήμουν στη πρώτη γραμμή τρείς πενταετίες τώρα αλλά και μια ώς Δημοτικός Σύμβουλος.
Παραμένω στρατιώτης της παράταξής μου μέχρι το 2028
Μπορεί να αποχωρώ από τα έδρανα της Βουλής…
Αλλά δεν αποχωρώ από τον αγώνα.
Δεν αποχωρώ από τον Δημοκρατικό Συναγερμό.
Δεν αποχωρώ από τη μάχη για την Κύπρο.
Ως Αναπληρωτής Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, παραμένω παρών.
Παραμένω ενεργός, μάχιμος, αποφασισμένος.
Θα συνεχίσω:
• να είμαι δίπλα στη βάση,
• να ακούω, να στηρίζω, να ενώνω,
• να υπερασπίζομαι τις αρχές και τις αξίες μας και τα ιδανικά μας.
Γιατί ο Δημοκρατικός Συναγερμός δεν είναι απλώς κόμμα.
Είναι παράταξη ευθύνης και προσφοράς.
Είναι η πολιτική μου οικογένεια, η πίστη μου, η τιμή μου.
Και θα παραμείνω στρατιώτης της, μέχρι το τελευταίο λεπτό της θητείας μου το 2028.
Δίνοντας μάχες για να παραμείνει η παραταξή μου πρωταγωνιστής.
Γιατί η παράταξή μας αξίζει ενότητα, σταθερότητα, προοπτική.
Κλείνοντας, με αξιοπρέπεια, πίστη και ευγνωμοσύνη
Φεύγω από το έδρανο με καθαρή συνείδηση.
Με το κεφάλι ψηλά.
Με την πεποίθηση ότι έδωσα ό,τι μπορούσα.
Αλλά δεν φεύγω από την πολιτική.
Δεν φεύγω από τον Δημοκρατικό Συναγερμό.
Δεν φεύγω από την ευθύνη απέναντι στους ανθρώπους αυτής της παράταξης.
Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για μια Κύπρο:
• Ελεύθερη
• πιο δίκαιη,
• πιο ισχυρή,
• πιο σύγχρονη,
• πιο ενωμένη.
Γιατί αυτή είναι η πατρίδα μας.
Και της αξίζει το καλύτερο. Σε όλα αυτά τα χρόνια δεν υπήρξα αλάνθαστος γι αυτό και ζητώ ταπεινά συγνώμη για αποφάσεις και νομοσχέδια που σήμερα αν ήταν ενώπιων μου θα έκανα διαφορετική επιλογή.
Σας ευχαριστώ από καρδιάς. Καλά Χριστούγεννα, αγαπητοί συνάδελφοι σε εσάς και τις οικογένειες σας.
Το βίντεο με την ομιλία του: