Αυτοί καλά τα συζητάνε αλλά οι πολίτες#8230; πληρώνουν! Ιστορία 6 χρόνων για να τα βρουν εργοθεραπευτές και ΟΑΥ

Αμέτρητες συζητήσεις και αλλεπάλληλες συναντήσεις, διαβουλεύσεις, επιστολές και απαντητικές επιστολές, προτάσεις και αντιπροτάσεις, διαφωνίες δημόσιες και παρασκηνιακές, παρεμβάσεις υπουργών, βουλευτών και της Ομοσπονδίας Συνδέσμων Ασθενών Κύπρου, όλα αυτά χωρίς κανένα απτό αποτέλεσμα. Εδώ και σχεδόν έξι χρόνια, συμφωνία μεταξύ του Παγκύπριου Συλλόγου Εργοθεραπευτών (ΠΣΕ) και του Οργανισμού Ασφάλισης Υγείας (ΟΑΥ) δεν έχει καταστεί εφικτό να επιτευχθεί.
Ως συνέπεια, σύμφωνα με άρθρο της Μαριλένας Παναγή στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος», χιλιάδες ασθενείς –μεταξύ αυτών και παιδιά– αναγκάζονται να πληρώνουν από την τσέπη τους υπηρεσίες που τυπικά καλύπτει το ΓεΣΥ, καθώς δεν υπάρχουν ιδιώτες εργοθεραπευτές για να τους εξυπηρετήσουν. Άλλοι, πάλι, υπομένουν μεγάλες καθυστερήσεις στα ραντεβού και στα ωράρια των δημοσίων υπηρεσιών, προσπαθώντας να εξυπηρετηθούν από τους ελάχιστους εργοθεραπευτές του δημοσίου που συμμετέχουν στο Σύστημα ως λύση ανάγκης.
Το ζήτημα της μη ένταξης των ιδιωτών εργοθεραπευτών στο ΓεΣΥ –οι οποίοι θα έπρεπε να είχαν ενταχθεί εδώ και έξι περίπου χρόνια, μαζί με τους υπόλοιπους επαγγελματίες υγείας– επανέρχεται ξανά στο προσκήνιο. Αφορμή αυτή τη φορά αποτέλεσε η Παγκόσμια Ημέρα Εργοθεραπείας και οι σχετικές δηλώσεις του ΠΣΕ, ο οποίος με δημόσια ανάρτησή του ζήτησε «ουσιαστικό διάλογο με τον ΟΑΥ και το Υπουργείο Υγείας για δίκαιη και επιστημονικά τεκμηριωμένη ένταξη της εργοθεραπείας στο ΓεΣΥ».
«Η διαδικασία αυτή έχει ξεπεράσει κάθε λογικό όριο. Οι ασθενείς και οι οικογένειες παιδιών με αναπηρίες –και όχι μόνο– που χρειάζονται διαρκή εργοθεραπεία τιμωρούνται, καθώς επιβαρύνονται οικονομικά για θεραπείες που το ΓεΣΥ ήδη καλύπτει. Υπάρχει διαθέσιμος προϋπολογισμός από τον ΟΑΥ, όμως δεν υπάρχουν επαγγελματίες», δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου της ΟΣΑΚ, Δημήτρης Λαμπριανίδης. Για να υπάρξει συμφωνία, πρόσθεσε, «απαιτείται πραγματική βούληση από όλες τις πλευρές· όλοι πρέπει να ακούμε τα ίδια πράγματα στις συζητήσεις και όχι ο καθένας ό,τι επιλέγει να ακούει».
Ο κ. Λαμπριανίδης επισήμανε ακόμη πως «για την ΟΣΑΚ, εξαρχής, βασική προϋπόθεση ήταν να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη παροχή υπηρεσιών στους ασθενείς –ιδίως στα παιδιά– ώστε να λαμβάνουν όσα χρειάζονται, χωρίς οι οικογένειές τους να περιμένουν τα επιδόματα αναπηρίας απλώς για να πληρώνουν τις θεραπείες τους. Τα επιδόματα αυτά προορίζονται για άλλες ανάγκες». Τόνισε, επίσης, ότι «οι επαγγελματίες πρέπει να αμείβονται δίκαια, αλλά δεν είναι αποδεκτό να χρησιμοποιούνται οι ανάγκες των ασθενών ως μέσο πίεσης προς τον ΟΑΥ για να οδηγηθεί ο διάλογος σε συγκεκριμένη κατεύθυνση».
Κλείνοντας, ο κ. Λαμπριανίδης ανέφερε πως «η ΟΣΑΚ έχει ήδη αποφασίσει ότι, εάν οι διαβουλεύσεις δεν προχωρήσουν μέσα στις επόμενες ημέρες, θα αναλάβουμε εμείς την πρωτοβουλία να συγκαλέσουμε όλες τις πλευρές στο ίδιο τραπέζι, ώσπου να υπάρξει συμφωνία. Στόχος μας είναι έως τον Ιανουάριο του 2026 να παρέχονται εργοθεραπευτικές υπηρεσίες και από ιδιώτες εντός ΓεΣΥ. Οι ασθενείς δεν μπορούν να περιμένουν άλλο αυτόν τον παρατεταμένο διάλογο. Οι άνθρωποι αυτοί υποφέρουν, κι εμείς ακούμε απλώς ότι “συζητάμε”. Αυτό πρέπει να τελειώσει».
Η θέση των εργοθεραπευτών
Ο Παγκύπριος Σύλλογος Εργοθεραπευτών δήλωσε, μέσω πρόσφατης ανακοίνωσής του, ότι «η νέα συμφωνία οφείλει να εξασφαλίζει σταδιακή και επιστημονικά τεκμηριωμένη ανάπτυξη των υπηρεσιών εργοθεραπείας στο ΓεΣΥ, ποιότητα, συνέχεια στη φροντίδα και ασφάλεια για όλους τους πολίτες, δίκαιη αποζημίωση και λογική κοστολόγηση, ισότιμη συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα προς αποφυγή ανισοτήτων, καθώς και επαρκή χρηματοδότηση και ορθή κατανομή πόρων για τη διασφάλιση βιωσιμότητας».
Η πρόεδρος του Συλλόγου, Δέσποινα Καΐμη, δήλωσε χθες ότι «μέχρι σήμερα στο ΓεΣΥ έχουν ενταχθεί μόνο οι εργοθεραπευτές του ΟΚΥπΥ». Όπως εξήγησε, «αυτό έγινε βιαστικά την περίοδο 2020-2021, προκειμένου να πιεστούμε όλοι να ενταχθούμε, χωρίς να εξεταστούν οι παράμετροι που θα οδηγούσαν σε βιώσιμη ένταξη και των ιδιωτών. Κατανοώ ότι τότε ο ΟΑΥ επιδίωκε την εξυπηρέτηση των ασθενών, όμως πλέον ο αριθμός όσων χρειάζονται εργοθεραπεία πλησιάζει τις 100.000. Τα νέα δεδομένα απαιτούν επανασχεδιασμό, ώστε να υπάρχουν επαρκείς και σωστά καταρτισμένοι επαγγελματίες. Η εργοθεραπεία απαιτεί εξοπλισμό και συνεχή εκπαίδευση».
Η κα. Καΐμη πρόσθεσε ότι βρίσκονται σε εξέλιξη επαφές με τον ΟΑΥ και τον Υπουργό Υγείας. «Προετοιμαζόμαστε να υποβάλουμε συγκεκριμένες προτάσεις, καθώς θεωρούμε την ένταξη καθοριστικό βήμα. Ενισχύει το σύστημα υγείας και συμβάλλει στην εξοικονόμηση πόρων. Πρέπει να στηρίξουμε το ΓεΣΥ, αλλά ταυτόχρονα ζητούμε από τον Οργανισμό να καταθέσει προτάσεις τεκμηριωμένες και ευθυγραμμισμένες με τις κατευθύνσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε».
Η θέση του ΟΑΥ
Σε γραπτή δήλωσή του στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος», ο ΟΑΥ ανέφερε ότι «καταβάλλει αδιάκοπες προσπάθειες για να επιτευχθεί συμφωνία με τον Παγκύπριο Σύλλογο Εργοθεραπευτών, με στόχο τη διεύρυνση των παρόχων εργοθεραπευτικών υπηρεσιών στο πλαίσιο του ΓεΣΥ». Προς αυτή την κατεύθυνση, «έχουν ήδη πραγματοποιηθεί αρκετές συναντήσεις με τον Σύλλογο, κατά τις οποίες ο Οργανισμός παρουσίασε την πρότασή του σχετικά με την ανάγκη επανακαθορισμού των παθήσεων που θα έχουν πρόσβαση σε εργοθεραπεία εντός του ΓεΣΥ». Επιπλέον, «ο ΟΑΥ εξετάζει πρόσθετες επιλογές για τη διεύρυνση των παρόχων εργοθεραπείας στο Σύστημα».
«Επιτέλους να δοθεί λύση», δηλώνει ο Υπουργός Υγείας
«Ως Υπουργείο Υγείας, και εγώ προσωπικά, έχουμε ασχοληθεί επανειλημμένα με το θέμα των εργοθεραπευτών και της ένταξής τους στο ΓεΣΥ», ανέφερε ο Υπουργός Υγείας, Μιχάλης Δαμιανός. «Μόνο το διάστημα από τον περασμένο Απρίλιο μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου ανταλλάχθηκαν επιστολές και πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις. Είχαμε επαφή και με τον πρόεδρο του ευρωπαϊκού φορέα εργοθεραπευτών, ζητώντας του να μας υποβάλει γραπτή πρόταση για την ένταξη στο ΓεΣΥ. Αποστείλαμε επίσης υπενθυμιστικές επιστολές, κάναμε όλες τις αναγκαίες ενέργειες και τώρα περιμένουμε το επόμενο βήμα».
Ο κ. Δαμιανός κατέληξε λέγοντας: «Αυτή τη στιγμή αναμένουμε την πρόταση των εργοθεραπευτών, ώστε να προωθήσουμε τον διάλογο και να δώσουμε, επιτέλους, λύση. Οι ανάγκες των ασθενών είναι υπαρκτές και πιεστικές, και το ζήτημα αυτό πρέπει κάποτε να κλείσει».