Αυτή η ομάδα έχει προοπτικές και είναι κρίμα να τις πετάει έτσι

Ο Απόλλωνας μετά το ισόπαλο 2-2 μένει με ένα μεγάλο αν…
Τι θα γινόταν αν ξεκινούσε καλύτερο το παιχνίδι; Τι θα γινόταν αν η φάση του Καστέλ κατέληγε σε τέρμα; Τι θα γινόταν αν αντιδρούσε πολύ καλύτερα στο πρώτο τέρμα της ΑΕΛ;
Μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ, καθώς σε ένα παιχνίδι δεν μετρούν τα «τι θα γινόταν αν» αλλά όσα συμβαίνουν και γίνονται. Και ο Απόλλωνας έδειξε χαρακτήρα, αυταπάρνηση και μπόρεσε να φύγει με τον ένα βαθμό σε ένα παιχνίδι που για μια ώρα φαινόταν χαμένο.
Βρήκε όμως τα ψυχικά αποθέματα και αντέδρασε και λίγο έλειψε να φύγει και με τη νίκη. Για μερικά εκατοστά δεν έγινε όμως.
Το ότι ο Απόλλωνας μπορεί πολύ καλύτερα αυτό είναι δεδομένο. Το θέμα είναι να μην σπαταλά ημίχρονα και ευκαιρίες χωρίς να τις αξιοποιεί σωστά. Είναι ποιοτική η ομάδα της Λεμεσού και σίγουρα παίκτες όπως ο Γκάρι Ροντρίγκες θα ήθελε να έχει κάθε σύλλογος στο κυπριακό πρωτάθλημα.
Το θέμα είναι αυτές οι προοπτικές να αξιοποιούνται και καταλλήλως, διαφορετικά το «ταβάνι» θα είναι μέχρι ενός σημείου. Και ο φετινός Απόλλωνας δεν θεωρούμε πως το έφτασε ακόμα. Ωστόσο πάντοτε κάτι κάνει και τα «χαλάει». Είτε στην αρχή είτε στην μέση.
Αν δεν βρει, τότε η προοπτική να πετύχει κάτι καλό τη φετινή σεζόν θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη. Διαφορετικά, μια ακόμη ευκαιρία – από τις πολλές που χάνει τη φετινή σεζόν – θα ριχτεί στον κάλαθο των αχρήστων.