Ασπιρίνη, Εμβόλια και Αυτισμός: Μήπως υπάρχει κάποια σχέση;

Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα των New York Times, ο Υπουργός Δικαιοσύνης της πολιτείας του Τέξας, Κεν Πάξτον, (Attorney General Ken Paxton) υπέβαλε μήνυση εναντίον των κατασκευαστών του παυσίπονου Τάιλενολ (Tylenol), υποστηρίζοντας ότι η εταιρεία Johnson & Johnson και η θυγατρική που δημιούργησε, Kenvue, απέκρυψαν τους κινδύνους που προκαλεί η χρήση του εν λόγω παυσίπονου στην ανάπτυξη του εγκεφάλου μικρών παιδιών. Η αγωγή της πολιτείας του Τέξας υποστηρίζει ότι οι εταιρείες απέκρυψαν, εν γνώσει τους, από τους καταναλωτές στοιχεία σχετικά με τη σχέση του Tylenol με τον αυτισμό και τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας. Η αγωγή ισχυρίζεται επίσης ότι η Kenvue δημιουργήθηκε για να προστατεύσει την Johnson & Johnson από την ευθύνη για το Tylenol. Η εταιρεία Johnson & Johnson κατασκευάζει και πωλεί το παυσίπονο εδώ και αρκετές δεκαετίες, ενώ η Kenvue από το 2023.
Το δημοσίευμα αναφέρει επιπλέον ότι τα τελευταία χρόνια έχουν υποβληθεί εκατοντάδες μηνύσεις σε πολιτειακά και ομοσπονδιακά δικαστήρια από οικογένειες που υποστηρίζουν ότι τα παιδιά τους έχουν διαγνωστεί με αυτισμό, ή διαταραχή ελλειμματικής προσοχής / υπερκινητικότητα, όταν οι μητέρες χρησιμοποίησαν Τάιλενολ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Δικαστής στη Νέα Υόρκη απέρριψε τις μεγαλύτερες ομαδικές μηνύσεις που υποβλήθηκαν σε ομπσπονδιακό δικαστήριο, επικαλούμενος έλλειψη αξιόπιστων επιστημονικών στοιχείων. Οι ενάγοντες έχουν ασκήσει έφεση κατά της απόφασης και η υπόθεση θα εξεταστεί από εφετείο στις 17 Νοεμβρίου.
Οι New York Times σημειώνουν ότι εδώ και χρόνια, οι επιστήμονες διεξάγουν έρευνες σχετικά με την πιθανή σχέση μεταξύ της ακεταμινοφαίνης και των νευροαναπτυξιακών διαταραχών, αλλά οι μελέτες έχουν μέχρι στιγμής δώσει ανάμεικτα αποτελέσματα. Συνεπώς, κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν υπάρχει επιστημονική απόδειξη για πιθανή σχέση μεταξύ της ακεταμινοφαίνης και των νευροαναπτυξιακών διαταραχών, αλλά ούτε και ότι δεν υπάρχει, αφού τα αποτελέσματα είναι ανάμεικτα. Για το λόγο αυτό, οι επιστημονικές έρευνες θα πρέπει να συνεχιστούν και να ενταθούν.
Η συχνότητα του αυτισμού έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία 50 χρόνια, από περίπου 12,7 ανά 10.000 άτομα το 1970 σε ένα στα 33 με 36 παιδιά σήμερα. Στις ΗΠΑ, το ποσοστό είναι ακόμα μεγαλύτερο, ένα στα 31 παιδιά.
Τί προκαλεί όμως τον αυτισμό και γιατί αυξάνεται συνεχώς το ποσοστό των παιδιών που βρίσκονται στο Φάσμα Αυτιστικής Διαταραχής; Οι γιατροί λένε ότι ένα παιδί μπορεί να είναι φυσιολογικό, αλλά να αναπτύξει αυτισμό μέχρι την ηλικία των 6 χρονών. Τί μπαίνει, όμως, στη ζωή ενός φυσιολογικού βρέφους, ή νηπίου, για να αναπτύξει αυτισμό;
Ένοχα ή αθώα τα εμβόλια;
Τα τελευταία χρόνια γίνεται μεγάλη συζήτηση για το μεγάλο αριθμό εμβολίων που γίνονται στα παιδιά και που ίσως προκαλούν νευροαναπτυξιακή διαταραχή.
Το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών παιδιών και εφήβων του Υπουργείου Υγείας περιλαμβάνει τα ακόλουθα εμβόλια: 1. Εμβόλιο Ηπατίτιδας Β (Hep B) – χορηγείται σε 3 δόσεις από την ηλικία των 2 μέχρι 6 μηνών. 2. Εμβόλιο Ινφλουέντζας τύπου b (Hib) – χορηγείται σε 4 δόσεις από την ηλικία των 6 εβδομάδων. 3. Εμβόλιο Διφθερίτιδας, Τετάνου, ακυτταρικό Κοκκύτη (DTaP) – χορηγείται σε 5 δόσεις και απλώνεται μέχρι την ηλικία των 7 ετών. 4. Εμβόλιο Διφθερίτιδας, Τετάνου, ακυτταρικό Κοκκύτη (TdaP) – χορηγείται ανά δεκαετία ως επαναληπτικό 5. Εμβόλιο Πολιομυελίτιδας αδρανοποιημένο (IPV) – χορηγείται σε 5 δόσεις από την ηλικία των 6 εβδομάδων. 6. Εμβόλιο Πνευμονιόκοκκου συζευγμένο (PCV13) – χορηγείται σε 1 με 2 δόσεις από την ηλικία των 6 εβδομάδων. 7. Εμβόλιο Μηνιγγιτιδόκοκκου τετραδύναμο οροομάδων A, C, Y, W135 (Men ACWY) – χορηγείται σε 1 δόση στην ηλικία του ενός έτους. 8. Εμβόλιο Ιλαράς, Παρωτίτιδας, Ερυθράς (MMR) – χορηγείται σε 2 δόσεις από την ηλικία του ενός έτους. 9. Εμβόλιο Ανεμοβλογιάς (VAR) – χορηγείται σε 2 δόσεις από την ηλικία του ενός έτους. 10. Εμβόλιο Ηπατίτιδας Α (Hep A) – χορηγείται σε 2 δόσεις από την ηλικία του ενός έτους. 11. Εμβόλιο Ιού Ανθρωπίνων Θηλωμάτων (HPV) – χορηγείται σε 2 δόσεις από την ηλικία των 9 ετών. 12. Εμβόλιο της γρίπης – χορηγείται ετησίως σε παιδιά και εφήβους που πάσχουν από άλλα νοσήματα. 13. Εμβόλιο Μηνιγγιτιδόκοκκου Β (MenB) – χορηγείται σε 3 δόσεις από την ηλικία των 8 εβδομάδων μέχρι ενός έτους. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι ένα βρέφος θα δεχθεί πέραν των 25 δόσεων 10 διαφορετικών εμβολίων σε μικρό χρονικό διάστημα. Δεν είμαι γιατρός, αλλά το ερώτημα που τίθεται είναι μήπως τα πολλά και συχνά εμβόλια προκαλούν ένα σοκ στον οργανισμό αρκετών βρεφών και νηπίων που στο τέλος οδηγούν στον αυτισμό. «Δεν υπάρχει επιστημονική απόδειξη για κάτι τέτοιο» θα πουν πολλοί. «Δεν υπάρχει όμως ούτε και επιστημονική απόδειξη ότι τα πολλά και συχνά εμβόλια δεν οδηγούν πολλά παιδιά στον αυτισμό».
Να υπενθυμίσω ότι μέχρι τη δεκαετία του 1990 το κάπνισμα «δεν ήταν αβλαβές». Οι οικονομικά πανίσχυρες καπνοβιομηχανίες ήταν χορηγοί πολλών αθλητικών γεγονότων, ενώ οι διαφημίσεις τσιγάρων ήταν παντού. Στην Κύπρο μάλιστα και φαντάζομαι στο πλαίσιο «της κοινωνικής τους πολιτικής», όταν υπηρετούσα την στρατιωτική μου θητεία, οι καπνοβιομηχανίες έδιναν δωρεάν τσιγάρα στους φαντάρους! Αρκετοί φώναζαν για το πόσο επικίνδυνο για την υγεία μας ήταν το κάπνισμα, «αλλά δεν υπήρχε επιστημονική απόδειξη» για κάτι τέτοιο. Σήμερα όμως; Μήπως κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα πολλά και συχνά εμβόλια;
Είμαι πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού, που είναι πλέον ενήλικας. Ήταν ένα φυσιολογικό παιδί. Άρχισε να μιλά, να τραγουδά, να τρώει τα πάντα που του λυώναμε και στην ηλικία των 18 μηνών, αφού είχει ήδη βάλει κάποια εμβόλια, κόπηκαν όλα: ούτε ομιλία, ούτε τραγούδι, ούτε φαγητό. Η διάγνωση; Αυτιστικός με ελάχιστη ομιλία. Σύμπτωση;
Πριν από ένα χρόνο, εκδόσαμε ένα μικρό βιβλίο «Είμαι ο Ανδρέας και είμαι αυτιστικός» με σκέψεις και απαντήσεις του Ανδρέα σε διάφορα θέματα, για να ενημερώσουμε τους γονείς με παιδιά στο φάσμα του αυτισμού για τη μέθοδο επικοινωνίας, RPM, που εφαρμόζουμε εδώ και 10 χρόνια, για να δείξουμε στους γονείς ότι υπάρχει τρόπος να «ξεκλειδώσουν» τη φωνή των μη λεκτικών παιδιών τους στο φάσμα και ότι θα εκπλαγούν από τις γνώσεις που έχουν. Μετά την παρουσίαση του βιβλίου στο πρόγραμμα του εκλεκτού συναδέλφου, Λουκά Χάματσου, «Εμείς κι ο κόσμος μας» (το βιβλίο δίνεται δωρεάν) δέχτηκα πολλές δεκάδες τηλεφωνήματα από την Κύπρο και το εξωτερικό, μέχρι και από τον Καναδά και την Αυστραλία, που ζητούσαν το βιβλίο και πληροφορίες για τη μέθοδο επικοινωνίας. Πολλοί γονείς με ρωτούσαν πότε διαγνώστηκε με αυτισμό ο Ανδρέας και αρκετοί μου εκμυστηρεύτηκαν ότι το παιδί τους διαγνώστηκε με αυτισμό μετά από κάποια εμβόλια. Μάλιστα, ένας Κύπριος που ζει στην Αγγλία, μου αποκάλυψε ότι ο παιδίατρος τους ανέφερε ότι το εγγονάκι του, ενώ ήταν καλά, διαγνώστηκε με αυτισμό και αυτό οφειλόταν στα εμβόλια «αλλά δεν μπορούμε να βγούμε και να το πούμε δημόσια».
Το να βρεθεί ένα φυσιολογικό παιδί με αυτισμό μετά από κάποια εμβόλια, μπορεί να είναι σύμπτωση, και το δεύτερο και το τρίτο και το τέταρτο. Όταν όμως είναι μερικές δεκάδες, (από αυτούς που μου μίλησαν) μήπως παύει να είναι σύμπτωση;
Δεν θέλω να δαιμονοποιήσω τα εμβόλια, αλλά, όπως το κάπνισμα πριν από 50 χρόνια ήταν μια «υγιής συνήθεια», δεν θα πρέπει η ιατρική κοινότητα να ερευνήσει σοβαρά αν υπάρχει σχέση μεταξύ εμβολίων και αυτισμού; Μήπως η μεγάλη συχνότητα και τα πολλά εμβόλια είναι το πρόβλημα; Μήπως θα πρέπει να αραιώσουν; Ένας οργανισμός μπορεί να «χωνέψει» το εμβόλιο και να δεχθεί χωρίς πρόβλημα το επόμενο και το μεθεπόμενο. Κάποιος άλλος μπορεί να μην το «χωνέψει» και το επόμενο να προκαλέσει ένα σοκ στον παιδικό οργανισμό με αρνητικές συνέπειες.
Όπως προανέφερα, δεν είμαι γιατρός, ούτε και έκανα κάποια επιστημονική έρευνα. Όταν όμως δεκάδες γονείς μου ανέφεραν ότι το παιδί τους διαγνώστηκε με αυτισμό μετά από κάποια εμβόλια, ενώ ήταν καλά, δεν μπορώ να σιωπήσω. Η επιστημονική και κυρίως η ιατρική κοινότητα, πρέπει να οφείλουν να κάνουν τις απαραίτητες έρευνες. Θα τολμήσουν, όμως, να πάνε εναντίον των φαρμακευτικών εταιρειών, οι οποίες είναι χορηγοί όλων σχεδόν των ιατρικών συνεδρίων και χρηματοδοτούν και πολλές ιατρικές σχολές;
* Πολιτικός Επιστήμονας / Δημοσιογράφος – Πατέρας ενήλικα που είναι στο Φάσμα Αυτιστικής Διαταραχής.