Απογοήτευσε το πόρισμα της Αρχής Κατά της Διαφθοράς

Η μεγαλύτερη πληγή της σημερινής κυπριακής κοινωνίας είναι η σε όλα τα επίπεδα διαπλοκή και διαφθορά και τα σκάνδαλα που διαδέχονται το ένα το άλλο. Χρηματιστήριο, Συνεργατισμός, «χρυσά» διαβατήρια, Βασιλικό, GSI και σχεδιασμός εγκληματικών ενεργειών στις Φυλακές είναι μόνο μερικά. Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι η ατιμωρησία αφού κανένας δεν βρέθηκε ένοχος. Ο κόσμος έχει πάθει ανοσία και τα δέχεται ως αναγκαίο κακό, παρ' όλο που αναγνωρίζει την τεράστια ζημιά που επιφέρουν στην κοινωνική συνοχή. Η έλλειψη διαφάνειας και λογοδοσίας και η βραδυδικία γίνονται αιτίες που δηλητηριάζουν τις σχέσεις κράτους και πολίτη και προκαλούν αμφισβητήσεις απέναντι σε όλους τους θεσμούς. Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη προς την Πολιτεία που δεν προσφέρει ούτε ασφάλεια και αφήνει τους πολίτες ανυπεράσπιστους. Έχει γίνει πεποίθηση ότι το κράτος δικαίου είναι εκλιπόν.
Ενόψει αυτής της σήψης η προηγούμενη κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να πατάξει αυτά τα φαινόμενα, προέβη στη σύσταση της Ανεξάρτητης Αρχής Κατά της Διαφθοράς με στόχο την καταπολέμηση της διαφθοράς με τη διερεύνηση καταγγελιών και την αυτεπάγγελτη δράση. Επίσης στοχεύει στην ευαισθητοποίηση για την εφαρμογή των νόμων περί διαφάνειας στη λήψη δημοσίων αποφάσεων. Σε ποιον βαθμό η Αρχή έχει πετύχει τους στόχους της, έχουν περιοριστεί τα σκάνδαλα και η διαπλοκή; Πόσες υποθέσεις ξεκαθάρισε;
Αφορμή για αυτές τις γραμμές έδωσε η πρόσφατη απόφαση της Αρχής που απέρριψε καταγγελία βουλευτή που αφορούσε την παραχώρηση «χρυσών» διαβατηρίων σε ξένους επενδυτές οι οποίοι προέβησαν σε εισφορές σε συγκεκριμένο κόμμα που δημιουργούσαν υποψίες για ανταλλάγματα. Τα σκάνδαλα με τα «χρυσά» διαβατήρια έχουν συνταράξει την κοινή γνώμη και ο κόσμος γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις. Μέλη Υπουργικών Συμβουλίων συμμετείχαν στη λήψη αποφάσεων για πώληση διαβατηρίων σε πελάτες των δικηγορικών τους γραφείων και ο κόσμος ανέμενε ότι, τουλάχιστον σε αυτές τις περιπτώσεις που βοούσαν, η Αρχή θα κατέληγε σε μια καταδικαστική απόφαση αφού στα μάτια του κόσμου η υπόθεση ήταν ολοφάνερη. Χωρίς το παραμικρό ίχνος αμφιβολίας μπορεί να λεχθεί με βεβαιότητα ότι η ετυμηγορία της Αρχής συγκρούεται βάναυσα με το περί δικαίου αίσθημα του λαού.
Όμως διαφορετικά ερμηνεύει ο κόσμος τα γεγονότα και διαφορετικά οι λειτουργοί επιθεώρησης της Αρχής οι οποίοι αναφέρουν στο πόρισμά τους: «Δεν υπάρχει μαρτυρία από την οποία να προκύπτει ότι η πολιτογράφηση των ερευνώμενων προσώπων έγινε λόγω υπόσχεσης…». Και ακόμη «από τη μαρτυρία προέκυψε ότι ουδεμία σύνδεση μπορεί να γίνει μεταξύ της πολιτογράφησης και εισφορών προς το κόμμα…». Δηλαδή τι περίμεναν οι λειτουργοί, να υπάρξει μαρτυρία ότι όντως οι ερευνώμενοι έκαναν τις εισφορές «για να έχουν ή είχαν πλεονεκτήματα»’; Ήταν ποτέ αυτό δυνατόν; Κανένας δεν πρόκειται να προβεί σε τέτοια μαρτυρία και, συνεπώς, δεν θα καταδικαστεί κανένας, όσες καταγγελίες και να γίνουν.
Και τίθεται το ερώτημα μήπως οι αποφάσεις της Αρχής, ηθελημένα ή όχι, λειτουργούν σαν πλυντήριο για να ξεπλένουν τα πάντα. Υποθέσεις που πέρασαν ή θα περάσουν από την Αρχή και δεν βρέθηκε τίποτε το μεμπτό θα έχουν επισημοποιήσει τη νομιμότητά τους. Έχουμε συνηθίσει να ακροβατούμε στα όρια του νόμιμου, οι ηθικές αξίες δεν λογαριάζονται και το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να μην παραβιάζεται κανένας νόμος και να μην τεκμηριώνονται ποινικά αδικήματα. Όμως το νόμιμο δεν είναι πάντοτε και ηθικό. Μπορεί σύμφωνα με την Αρχή να μην υπάρχει εξόφθαλμη παρανομία, ωστόσο οι αξίες καταρρακώνονται, η εμπιστοσύνη του λαού προς τους θεσμούς εξαφανίζεται και το κράτος μειώνεται εμπρός στα μάτια του πολίτη.
Αυτοί ήταν οι στόχοι της Αρχής και αυτών που τη διόρισαν; Είναι ευχαριστημένοι οι ταγοί οι αρμόδιοι για τη Δικαιοσύνη όπως Αστυνομία, Υπουργείο και Εισαγγελία; Πιστεύουν ότι έχουμε κράτος δικαίου; Ή μήπως πέραν των δεδηλωμένων στόχων για τη σύσταση της «Ανεξάρτητης» Αρχής ήταν η επικοινωνιακή τακτική, η προβολή και η ικανοποίηση της εικόνας, μέσα τα οποία τελικά γίνονται αυτοσκοπός.
Ποιος είναι πραγματικά ρόλος των επιτροπών που διορίζονται εσχάτως; Είναι αυτός που διακηρύσσουν ή κρύβεται κάτι άλλο; Ακούονται πολλά για το βόλεμα ημετέρων αλλά και για αλίευση ψήφων.