Αν μας κοιτάξει ο Τραμπ η Τουρκία να ανησυχεί

Βλέπω στον τύπο αλλά και γενικά στην κοινωνία ένα φόβο μπας και ο Τραμπ άμα τελέψει με την Ουκρανία ασχοληθεί μαζί μας και ακολουθούν αρνητικά και περιστασιακά ειρωνικά σχόλια για ένα Πρόεδρο ο οποίος έδειξε πρωτοφανή ενδιαφέρον για την επίλυση χρονίζων αλλά και επικίνδυνων διενέξεων στις οποίες έχασαν την ζωή του χιλιάδες συνάνθρωποι μας όταν άλλοι Προέδροι έβλεπαν από το περιθώριο. Όσο και εάν διαφωνεί κάποιος μαζί του δεν μπορεί να μην του το αναγνωρίσει. Η εμπλοκή του στην διαμάχη Ινδίας και Πακιστάν, (πυρηνικές δυνάμεις και οι δύο) στην σύγκρουση Ρουάντας -Κόγκο, Αζερμπαϊτζάν-Αρμενία, Ισραήλ-Ιράν, Ταϊλάνδης-Καμποτίας, Σερβία-Κόσοβο, Ισραήλ-Γάζα και τώρα Ουκρανίας-Ρωσίας μόνο ανώφελη δεν είναι ή ήταν.
Για αυτό στην περίπτωση μας είναι να διερωτάται ένας νοήμων, όταν για 51 χρόνια κάναμε μια τρύπα στο νερό που όχι μόνο δεν μας επέστρεψαν έστω μιαν ίντσα εδάφους, δεν έφυγε ένας Τούρκος στρατιώτης με αποτέλεσμα η απειλή κατά των ελεύθερων περιοχών να επικρέμεται ως Δαμόκλεια σπάθη και από πάνω ανταμείβουν την Τουρκία και να θέλουμε να συνεχίσουμε στο ίδιο δρόμο ειρηνεύοντας μάλιστα τον Τράμπ, με ξεπερνά.
Μα θα δώσει εδάφη μας στην Τουρκία έγραψε ένας φίλος δημοσιογράφος! Πώς; Η γη δεν έχει κρικέλια να την μεταφέρει. Τα εδάφη αν δωθουν θα είναι στο συνιστών Τουρκοκυπριακό κρατίδιο και που εν πάση περιπτώσει το έχουμε εν πολλοίς συμφωνήσει αυτό το κεφάλαιο στο 28.5%.
Το μεγάλο θέμα είναι ο Τουρκικός στρατός. Η αποχώρηση του, που κανένας δεν πιέζει να φύγει και οι εγγυήσεις . Νομίζω ο Τραμπ , εντάσσοντας την Κύπρο στο ΝΑΤΟ ο στρατός φεύγει και οι εγγυήσεις παύουν να έχουν νόημα και εξαφανίζονται. Το δε δικαίωμα μονομερούς επέμβασης, ήδη η Ευρώπη από το Κραν Μοντανά το έκανε ξεκάθαρο ότι αυτό δεν μπορεί να υπάρξει λόγω και των προβλημάτων που μπορεί να δημιουργήσει στην περιοχή των Βαλτικών χωρών με την Ρωσία.
Η Τουρκία τα έχει όλα στην Κύπρο. Αυτη θα δώσει και μόνο ο Τραμπ μπορεί να της το επιβάλει . Ούτε οι πολιτικοί αρχηγοί μας ούτε η Ευρώπη ούτε η Ελλάδα ούτε ο λαός μας που απολαμβάνει την καλοπέραση του χωρίς να προβληματίζεται για την επιβίωση του.
Έχοντας και το Ισραήλ μαζί μας νομίζω όχι μόνο δεν πρέπει να ανησυχούμε από μια παρέμβαση Τραμπ αλλά πρέπει να την επιδιώξουμε. Διαφορετικά θα περνούν τα χρόνια ολισθαίνοντας μέχρι η Τουρκία να αποφασίσει να προχωρήσει στον Νότο . Μέχρι τότες , φάγετε, πιέτε, εφραίνου όπως είπε ο άφρων του ευαγγελίου της περασμένης Κυριακής.