Ανακαλύφθηκε μυστική είσοδος σε μία από τις πυραμίδες 4.500 χρόνια μετά την κατασκευή της

Περίπου 4.500 χρόνια μετά την κατασκευή της, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι εντόπισαν τα ερείπια μιας κρυφής εισόδου σε μια από τις ιστορικές πυραμίδες της Αιγύπτου.
Χτισμένη γύρω στο 2510 π.Χ. και με ύψος σχεδόν 61 μέτρα, η Πυραμίδα του Μενκαούρε είναι η μικρότερη από τις τρεις κύριες πυραμίδες της Γκίζας.
Χτίστηκε για να χρησιμεύσει ως τάφος του βασιλιά Μενκαούρε, του βασιλιά της Τέταρτης Δυναστείας, του οποίου η σαρκοφάγος εξαφανίστηκε μυστηριωδώς.
Ερευνητές στην Αίγυπτο και τη Γερμανία χρησιμοποίησαν μεθόδους σάρωσης υψηλής τεχνολογίας για να εξετάσουν το εσωτερικό των ιστορικών γρανιτένιων τούβλων της πυραμίδας και φέρεται να ανακάλυψαν δύο κρυφές ανωμαλίες γεμάτες αέρα, οι οποίες υποδηλώνουν μια κρυφή είσοδο που δεν είχε εντοπιστεί μέχρι σήμερα.
Ο Christian Grosse, καθηγητής μη καταστρεπτικών δοκιμών στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (TUM), χαρακτήρισε σημαντικό το συγκεκριμένο εύρημα στην Γκίζα.
«Η μεθοδολογία δοκιμών που αναπτύξαμε επιτρέπει την εξαγωγή πολύ ακριβών συμπερασμάτων σχετικά με τη φύση του εσωτερικού της πυραμίδας. Το σενάριο ύπαρξης μιας άλλης εισόδου είναι πολύ πιθανή και τα αποτελέσματα, μας φέρνουν ένα μεγάλο βήμα πιο κοντά στην επιβεβαίωσή της», τόνισε.
Η κύρια είσοδος της πυραμίδας του Μενκαούρε βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της, αλλά οι ειδικοί πιστεύουν ότι υπάρχει και μία δεύτερη στην ανατολική πλευρά, που βλέπει προς τον Νείλο. Πρόκειται για μια ορθογώνια περιοχή ύψους τεσσάρων μέτρων και πλάτους έξι μέτρων στην ανατολική πλευρά, κοντά στο έδαφος.
Παραδόξως, οι γρανιτένιοι όγκοι σε αυτή την περιοχή της ανατολικής πρόσοψης είναι «ασυνήθιστα λείοι», σαν να έχουν γυαλιστεί σχολαστικά πριν από χιλιετίες.
Τέτοιες λείες πέτρες βρίσκονται στην κύρια είσοδο στη βόρεια πλευρά, γεγονός που υποδηλώνει ότι υπήρχε εδώ και πολύ καιρό μια δεύτερη είσοδος, η οποία, όμως, έχει ξεχαστεί.
Πως ανακάλυψαν τα δύο κενά οι επιστήμονες
Οι ειδικοί του Πανεπιστημίου του Καΐρου και του Πολυτεχνείου του Μονάχου (TUM) χρησιμοποίησαν «μη επεμβατικές» μεθόδους – ραντάρ, υπερήχους και τομογραφία ηλεκτρικής αντίστασης (ERT) προκειμένου να εξετάσουν το εσωτερικό χωρίς να διαλύσουν τα αρχαία τούβλα.
Εντόπισαν δύο κενά γεμάτα αέρα πίσω από τη λεία πρόσοψη, με διαφορετικό μέγεθος και ύψος. Μία από τις «ανωμαλίες» που είναι γεμάτες με αέρα βρίσκεται σε βάθος 1,4 μέτρων και έχει διαστάσεις ύψος 1 μέτρο και πλάτος 1,5 μέτρο, ενώ η άλλη ανωμαλία βρίσκεται σε βάθος 1,13 μέτρων, με διαστάσεις 0,9 μέτρα επί 0,7 μέτρα.
Γιατί οι δύο κενές θέσεις είναι διατεταγμένες ακριβώς έτσι αποτελεί ένα ερωτηματικό, αλλά μαζί «θα μπορούσαν να υποστηρίξουν το σενάριο ύπαρξης μιας δεύτερης εισόδου».
Η ομάδα επισημαίνει ότι κάθε τεχνική που χρησιμοποιήθηκε σε αυτή τη μελέτη έχει τους δικούς της περιορισμούς, αλλά με τη χρήση ενός συνδυασμού και των τριών, τα συμπεράσματά τους είναι αξιόπιστα.
Σήμερα, οι τουρίστες μπορούν να μπουν μέσα στην Πυραμίδα του Μενκαούρε και να διασχίσουν τους ταφικούς θαλάμους, τους διαδρόμους και άλλες μικρές κόγχες, αλλά μια δεύτερη είσοδος στην ανατολική πλευρά υποδηλώνει ότι μπορεί να υπάρχουν ακόμα ανεξερεύνητοι θάλαμοι ή διάδρομοι που περιέχουν θησαυρούς που δεν έχουν δει τα σύγχρονα μάτια.
Η Πυραμίδα του Μενκαούρε
Εκτιμάται ότι η Πυραμίδα του Μενκαούρε χτίστηκε για να χρησιμεύσει ως τάφος του Μενκαούρε, βασιλιά της Τέταρτης Δυναστείας, ο οποίος πέθανε σε νεαρή ηλικία το 2503 π.Χ. για άγνωστους λόγους.
Δυστυχώς, η σαρκοφάγος μέσα στην πυραμίδα χάθηκε στη θάλασσα πριν από σχεδόν 200 χρόνια, κατά τη διάρκεια προσπαθειών μεταφοράς της στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου.
Το εμπορικό πλοίο που τη μετέφερε, το Beatrice, χάθηκε μυστηριωδώς μετά την αναχώρησή του από το λιμάνι της Μάλτας στις 13 Οκτωβρίου 1838.
Το συγκρότημα της Γκίζας, δυτικά του Καΐρου, περιλαμβάνει τις πυραμίδες του Χέοπα, του Χεφρή και του Μενκαούρε, καθώς και τη Μεγάλη Σφίγγα.
Όλα αυτά είναι τυλιγμένα σε μυστήριο λόγω των ασαφών μεθόδων κατασκευής τους, της ακριβούς αστρονομικής τους ευθυγράμμισης και του σκοπού τους, που εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο συζήτησης.