Ακυρώθηκε το προσωρινό ένταλμα σύλληψης για Ισραηλινό καταζητούμενο

Παρά την ακύρωση της σύλληψης η διαδικασία έκδοσης του στο Ισραήλ συνεχίζεται κανονικά.
Το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε με προνομιακό διάταγμα certiorari το προσωρινό ένταλμα σύλληψης που είχε εκδοθεί στις 12 Αυγούστου από Πρόεδρο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας εναντίον του Ισραηλινού D.Y.Z. Η ακύρωση στηρίχθηκε στον λόγο ότι δεν είχαν τεθεί ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, όπως απαιτεί ο νόμος, ώστε να δικαιολογηθεί η έκδοση προσωρινού εντάλματος σύλληψης.
Θολό το σκηνικό του εγκλήματος
Η αίτηση για Certiorari στρεφόταν κατά του προσωρινού εντάλματος σύλληψης που εκδόθηκε με βάση την ευχέρεια του άρθρου 8(1)(β) του Ν.97/1970 (περί Εκδόσεως Φυγοδίκων), το οποίο επιτρέπει προσωρινή σύλληψη ακόμη και πριν από την τυπική εξουσιοδότηση του Υπουργού Δικαιοσύνης για έναρξη διαδικασίας έκδοσης. Στην συγκεκριμένη υπόθεση, το Ανώτατο διαπίστωσε ότι η άδεια για κατάθεση της αίτησης certiorari δόθηκε ακριβώς επειδή υπήρχε συζητήσιμο ζήτημα ως προς την έλλειψη της απαιτούμενης μαρτυρίας.
Με απλά λόγια, δεν αρκεί σύνοψη γεγονότων χωρίς μαρτυρία.
Κατά την κρίση του Δικαστηρίου, η Πρόεδρος που εξέδωσε το προσωρινό ένταλμα είχε ενώπιόν της την «Ερυθρά Αγγελία» των αρχών του Ισραήλ (Red Notice), η οποία περιέγραφε ένα στυγερό έγκλημα και κατονόμαζε τον D.Y.Z. ως δράστη. Όμως, στον αστυνομικό όρκο και στην ίδια την Αγγελία δεν υπήρχε μαρτυρία που να εξηγεί πώς και από πού προέκυπτε αυτός ο καταλογισμός. Δεν υπήρχε αναφορά σε επιστημονικά ευρήματα ή αναγνώριση προσώπου αφού ο δράστης φορούσε κουκούλα. Μάλιστα, το ίδιο το Δικαστήριο υπογράμμισε ότι ο δράστης στη σκηνή ήταν μεταμφιεσμένος και με καλυμμένο πρόσωπο, άρα δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι «λογικά» αναγνωρίστηκε επί τόπου. Μια απλή σύνοψη «γεγονότων» χωρίς τη βάση τους δεν αρκεί για να στηρίξει ένταλμα.
Δεν υπήρχε ίχνος μαρτυρίας
Η διαδικασία έκδοσης στηρίζεται σε δύο Νόμους: Στον 95/1970 (Κυρωτικός της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Έκδοση) και τον 97/1970 (περί Εκδόσεως Φυγοδίκων). Ο πρώτος επιτρέπει, σε επείγουσες περιπτώσεις, να ζητείται «πρόσκαιρη σύλληψη» με συνοδευτικά στοιχειώδη δικαιολογητικά. Όμως, η ίδια η Σύμβαση ορίζει ότι η απόφαση στο κράτος που δέχεται το αίτημα λαμβάνεται «σύμφωνα με τη νομοθεσία του» και στην περίπτωσή μας σύμφωνα με τον Νόμο 97/1970. Αυτό σημαίνει ότι ο Κύπριος δικαστής πρέπει να δει αν, με βάση το κυπριακό δίκαιο, υπάρχει επαρκής μαρτυρία για να εκδοθεί ένταλμα (όχι απλώς ότι υποβλήθηκε ένα αίτημα με βασικά κάποια συνοδευτικά στοιχεία).
Εδώ βρίσκεται το «κλειδί» , αφού σύμφωνα με συγκεκριμένο άρθρο, απαιτείται «ευλόγως ικανοποιητική μαρτυρία» ώστε ο δικαστής να πιστεύει ότι ο εκζητούμενος διέπραξε το αδίκημα. Δεν ζητείται απόδειξη ενοχής, αλλά ζητείται κάτι πέρα από περίληψέστω και ελάχιστη μαρτυρία που να στέκει αντικειμενικά.
Το Ανώτατο, παραπέμποντας και σε πρόσφατη νομολογία για το νόημα των «εύλογων λόγων», επανέλαβε ότι ο δικαστής δεν χρειάζεται ολόκληρη τη δικογραφία, αλλά χρειάζεται «υπόστρωμα» μαρτυρίας που αντικειμενικά να μπορεί να σταθεί και να οδηγήσει σε υποκειμενική πεποίθηση ότι πιθανότατα τελέστηκε το αδίκημα από το συγκεκριμένο πρόσωπο.
Γιατί «έπεσε» το ένταλμα
Το Δικαστήριο έκρινε ότι, αφού δεν υπήρχαν στοιχεία που να ικανοποιούν τον πιο πάνω όρο (ούτε ταυτοποιήσεις, ούτε επιστημονικές συνδέσεις, ούτε άλλου είδους συγκεκριμένη μαρτυρία) η έκδοση προσωρινού εντάλματος σύλληψης παραβίασε τις απαιτήσεις του άρθρου 8(2) της κυπριακής νομοθεσίας. Όταν λείπει προϋπόθεση του νόμου, υπάρχει πρόβλημα δικαιοδοσίας και νομικό σφάλμα και γι’ αυτό και εκδόθηκε certiorari και το ένταλμα ακυρώθηκε.
Η διαδικασία έκδοσης συνεχίζεται
Κατά το στάδιο που συζητήθηκε η άδεια για την αίτηση certiorari, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας είχε ήδη ορίσει την Αίτηση Έκδοσης Φυγοδίκου και ο αιτητής τελούσε υπό κράτηση όχι βάσει του προσωρινού εντάλματος που ακυρώθηκε, αλλά βάσει διάταγματός του εκδικάζοντος Δικαστηρίου από 29 Αυγούστου 2025. Επιπλέον, στις 18 Σεπτεμβρίου 2025 καταχωρίστηκε η εξουσιοδότηση του Υπουργού Δικαιοσύνης για έναρξη της διαδικασίας έκδοσης. Αυτό σημαίνει ότι η ακύρωση του προσωρινού εντάλματος δεν προδικάζει την τύχη της κύριας διαδικασίας έκδοσης που αφορά τη νομιμότητα εκείνου του συγκεκριμένου μέτρου προσωρινής σύλληψης.
Οι συνήγοροι του D.Y.Z. ήταν οι δικηγόροι Α. Ανδρέου και Δ. Τσολακίδης (Δημήτρης Τσολακίδης Δ.Ε.Π.Ε. και Βίκτωρ Φ. Ακάμας Δ.Ε.Π.Ε.), με τη συνδρομή του Ανδρέα Ε. Ανδρέου. Εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα εμφανίστηκε η Δικηγόρος της Δημοκρατίας Σ. Ερωτοκρίτου. Δικαστής της υπόθεσης ήταν ο Χ. Μαλαχτός.