Ήρθε και πάλι η ώρα του Ιράν;

Σκοπεύει το Ιράν να χτυπήσει το Ισραήλ; Το τελευταίο έχει λόγους να το πιστεύει. Μάλιστα, στην διάσκεψη Τύπου τη Δευτέρα για την Τριμερή με την Ελλάδα και την Κύπρο ο Πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου αν και είπε ότι «το Ισραήλ δεν επιδιώκει αντιπαράθεση» προειδοποίησε την Τεχεράνη για «πολύ σκληρή αντίδραση» εάν προβεί σε ενέργειες εναντίον του Ισραήλ.
Η αναφορά δεν ήταν τυχαία. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ είχε πει την ίδια μέρα ότι η χώρα ήταν ενήμερη για τις πρόσφατες ασκήσεις του Ιράν, τις οποίες τοποθέτησε εντός εισαγωγικών. Αναφερόταν σε μια πυραυλική άσκηση των Φρουρών της Επανάστασης η οποία σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, το Ισραήλ πιστεύει ότι θα μπορούσε να είναι κάλυψη για τη διενέργεια μιας επίθεσης εναντίον του. Κάτι το οποίο, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η Ιερουσαλήμ έχει μεταφέρει στο Λευκό Οίκο.
Ο Νετανιάχου επιβεβαίωσε ότι το ζήτημα θα τεθεί στη συνάντησή του με τον Ντόναλντ Τραμπ, στο κτήμα του, το Μαρ-α-Λάγκο στη Φλόριντα την ερχόμενη Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου. Μίλησε επίσης για «μεγάλα επιτεύγματα» κατά τη διάρκεια του 12ήμερου πολέμου με το Ιράν τον Ιούνιο και τόνισε ότι οι απαιτήσεις της Ιερουσαλήμ και της Ουάσινγκτον δεν έχουν αλλάξει και πως οι βασικότερες είναι ο τερματισμός των προσπαθειών για εμπλουτισμό ουρανίου «και άλλες δραστηριότητες» του Ιράν (εννοώντας την φρενήρη αύξηση της παραγωγής βαλλιστικών πυραύλων από την Τεχεράνη) και «το τέλος των πολέμων δια αντιπροσώπων εναντίον μας».
Πόσο βάσιμες είναι οι υποψίες του Ισραήλ για ένα ενδεχόμενο χτύπημα;
Κανείς δεν δείχνει να γνωρίζει τι είναι αυτό που το Ισραήλ έχει στα χέρια του, όμως η εκτίμηση είναι πως κάτι έχει. Το ότι δεν πρόκειται για πρόσχημα ενισχύεται, αφενός μεν από το γεγονός ότι η Ιερουσαλήμ δεν θα ήθελε αυτή τη στιγμή και ευρύτερα να ανοίξει έναν νέο πόλεμο με το Ιράν γιατί απλά δεν την συμφέρει κάτι τέτοιο, όπως δεν συμφέρει και το καθεστώς του Ιράν.
Το να γίνεται, πάλι, ώστε να πειστούν οι ΗΠΑ να χτυπήσουν το Ιράν είναι αφελές πέρα για πέρα ως σκεπτικό καθώς, η Ουάσιγκτον δεν θα κινηθεί λόγω της απαίτησης του Ισραήλ. Συν τοις άλλοις δε, οι ΗΠΑ έχουν στοιχεία ισχυρά για να χτυπήσουν: αφενός μεν το ζήτημα των βαλλιστικών πυραύλων, αφετέρου δε τις προσπάθειες της Τεχεράνης να βάλει ξανά μπρος το πυρηνικό της πρόγραμμα, εάν δεν το έχει ήδη κάνει.
Η πιθανότητα που απομένει και η οποία είναι πονηρή, είναι μάλλον αφελής και αυτή. Και γιατί, λέει η λογική της, οι ΗΠΑ και το Ισραήλ να μην έχουν ήδη αποφασίσει να χτυπήσουν και τα περί κινδύνου πλήγματος από το Ιράν να εντάσσονται στην επικοινωνιακή διαχείριση;
Η απάντηση είναι πως σε άλλες εποχές, με πιο χαρακτηριστική εκείνη του θορύβου για τα όπλα μαζικής καταστροφής (WMD) του Σαντάμ Χουσεΐν από τον Σεπτέμβριο του 2002 μέχρι και τον Μάρτη του 2003 όταν οι ΗΠΑ επιτέθηκαν στο Ιράκ, αυτό θα ίσχυε. Όχι όμως επί Τραμπ. Για να διαπιστώσει κανείς το μέγεθος της απόστασης η οποία χωρίζει τις δύο εποχές, αρκεί να θυμηθεί τα βασικά του πολέμου εκείνου:
- Ότι δεν υπήρχε απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ κάτι που είχε προκαλέσει μια τεράστια συζήτηση διεθνώς πριν και μετά την έναρξη του Πολέμου. Σήμερα το Συμβούλιο Ασφαλείας και ο ΟΗΕ έχουν περάσει σχεδόν ανυποληψία. λόγω της αλλαγής των ισορροπιών παγκοσμίως αλλά και λόγω της ίδιας της φθοράς του Οργανισμού.
- Ότι ακριβώς αυτός ήταν ο λόγος – ο βασικός τουλάχιστον ή ο δημοσίως διατυπωθείς αν το προτιμά κανείς, όμως αυτός ήταν – για τον οποίο σύμμαχοι των ΗΠΑ, όπως η Γαλλία και η Γερμανία αντιτάχθηκαν στον Πόλεμο. Από τις δε 49 χώρες που τον είχαν υποστηρίξει, μόνο οι 13 είχαν λάβει μέρος.
Σήμερα, το κεφάλαιο της διεθνούς νομιμοποίησης μοιάζει αστείο για τις ισχυρές χώρες. Συνεπώς, εάν οι ΗΠΑ θέλουν να χτυπήσουν το Ιράν δεν υπάρχει λόγος να μπουν σε μια τέτοια διαδικασία. Ούτε να παρουσιάσουν αποδείξεις ίσως, πολλώ δε μάλλον να στήσουν κάτι τέτοιο μαζί με το Ισραήλ ή να μπουν στη διαδικασία της υπερβολής όπως είχε γίνει τότε με τα WMD του Σαντάμ.
Το μήνυμα Τραμπ είναι ξεκάθαρο και για τα δύο ζητήματα που αφορούν την Τεχεράνη. Φρόντισε άλλωστε να το υπενθυμίσει ο Πρέσβης των ΗΠΑ στο Ισραήλ Μάικ Χάκαμπι ο οποίος, χθες, είπε πως οι ενέργειες της Τεχεράνης δεν απειλούν μόνο το Ισραήλ αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη. «Δεν ξέρω αν το Ιράν τον πήρε ποτέ στα σοβαρά, μέχρι τη νύχτα που τα βομβαρδιστικά B-2 πήγαν στο Φάρντοου», είπε ο Πρέσβης αναφερόμενος στον Ντόναλντ Τραμπ και πρόσθεσε: «Ελπίζω να πήραν το μήνυμα, αλλά προφανώς δεν πήραν το πλήρες μήνυμα. Φαίνεται ότι προσπαθούν να ανασυγκροτηθούν και να βρουν έναν νέο τρόπο να σκάψουν το λάκκο πιο βαθιά, να το ασφαλίσουν περισσότερο (σ.σ. το πυρηνικό πρόγραμμα)».
Προειδοποίησε δε ότι εάν οι Ευρωπαίοι δεν το καταλάβουν αυτό, «τότε είναι πιο ηλίθιοι από ό,τι μερικές φορές νομίζω ότι είναι».
«Το Ιράν απειλεί την Αμερική για 46 συνεχόμενα χρόνια», πρόσθεσε, συμπληρώνοντας: «Πάντα έλεγαν ‘Θάνατος Στο Ισραήλ, Θάνατος Στην Αμερική’ στην ίδια πρόταση. Αυτό δεν ήταν ποτέ ξεχωριστό. Το Ισραήλ είναι μόνο το ορεκτικό. Αν θέλεις να καταστρέψεις τον δυτικό πολιτισμό και να γυρίσεις τον κόσμο πίσω στον 7ο αιώνα, να μας γυρίσεις σε ένα μέρος που, δόξα τω Θεώ, δεν υπάρχει πια, τότε δεν μπορείς να το κάνεις αυτό χωρίς να καταστρέψεις τις Ηνωμένες Πολιτείες», κατέληξε ο διπλωμάτης.