Έφυγε από τη ζωή η σκηνοθέτρια Αλεξία Παπαλαζάρου μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο

Η σπουδαία Κύπρια σκηνοθέτρια, Αλεξία Παπαλαζάρου, απεβίωσε το μεσημέρι της Τρίτης, 3 Νοεμβρίου, μετά από γενναία μάχη που έδωσε για χρόνια με τον καρκίνο. Η Αλεξία έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 56 ετών, περιτριγυρισμένη από την οικογένειά της.
Η Αλεξία Παπαλαζάρου ήταν παιδί του Παπαλάζαρου και αδερφή του Κυριάκου Παπαλαζάρου, που δολοφονήθηκε από την ΕΟΚΑ Β΄ σε ηλικία μόλις 17 ετών, καθώς και του Σωτήρη, ο οποίος έπεσε μαχόμενος με την εκδήλωση της τουρκικής εισβολής.
Γεννήθηκε το 1969 στα Χολέτρια Πάφου και σπούδασε σκηνοθεσία στο Πανεπιστήμιο Κρέστιο Σαράφοβ της Σόφιας. Είχε μια μακρά πορεία στα δρώμενα του κυπριακού θεάτρου έχοντας σκηνοθετήσει δεκάδες παραγωγές, ενώ υπήρξε ιδρύτρια του Ανοιχτού Θεάτρου και του Θεάτρου ΑντίΛογος. Οραματιζόταν το θέατρο ως εργαλείο διαμόρφωσης συνείδησης, προβληματισμού και κοινωνικής αλλαγής.
Τη θλιβερή είδηση γνωστοποίησε η δημοσιογράφος και αδερφή της, Μαρία Παπαλαζάρου Φράγκου.
Σε ανάρτηση της γράφει:
«Από σήμερα το μεσημέρι, η αγαπημένη μας αδελφή δεν είναι πια μαζί μας. Πέταξε για αλλού•εκεί που οι γενναίοι στήνουν χορό και η Αλεξία μας θα πάρει μια θέση ανάμεσά τους. Γιατί δεν φοβήθηκε ποτέ. Πάλεψε ως το τέλος. Δεν είπε ποτέ «γιατί εγώ» αλλά πάντα «όλα καλά· όλα καλά θα πάνε».
Την περιμένει η όλο τρυφερότητα αγκαλιά του παπά μας Παπαλάζαρου και το γλυκό φιλί της μάνας παπαδιάς μας. Τής κρατούν το χέρι ο Κυριάκος μας και ο Σωτήρης μας και όλοι μαζί χαμογελούν από ψηλά για να δίνουν σε όλους εμάς κουράγιο.
Αυτό έκανε η Αλεξία μας όλα τούτα τα χρόνια της δοκιμασίας της. Μας έδινε δύναμη με τη δύναμη της και θάρρος από το θάρρος της.
Στο καλό όμορφη μας. Θα σε αγαπάμε πάντα και πάντα θα’σαι στην καρδιά, στη ψυχή και στο μυαλό μας. Θα είσαι παντοτινά ένα παράδειγμα πίστης, δύναμης και ελπίδας!»
Συγκλονιστική ήταν η σκηνοθετική της δουλειά το 2023 στο έργο του Μιχάλη Παπαδόπουλου «Η μάνα του», όπου η ίδια ανέβηκε στη σκηνή, παρά τα πολλά προβλήματα υγείας που την ταλάνιζαν τα τελευταία χρόνια για να ξετυλίξει την ιστορία της μάνας της, της ηρωικής, κατατρεγμένης οικογένειάς της, την ιστορία των αδελφών της Κυριάκου και Σωτήρη, την απώλειά τους, τη δολοφονία του 16χρονου Κυριάκου, και το πώς ένας τέτοιου είδους θάνατος μπορεί να επηρεάσει τη ζωή αυτών που μένουν πίσω.
Διαβάστε ΕΔΩ πώς είδε ο «Φ» την παράσταση «Η μάνα του».
Στη συνέντευξή της τότε στον «Φ» είχε μιλήσει για την ιστορία της οικογένειάς της.
Υπέφερε από καρκίνο από το 2017 και έδωσε μεγάλη μάχη όλα αυτά τα χρόνια, συνεχίζοντας παράλληλα και την καλλιτεχνική της δράση. Μάλιστα, πριν από λίγους μήνες σε ομιλία της με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Καρκίνου είχε γνωστοποιήσει την περιπέτεια υγείας που την ταλάνιζε και το πώς επηρέαζε την καθημερινότητά της, προκαλώντας συγκίνηση σε όλη την Κύπρο.
«Γίναμε φιλαράκια με τον καρκίνο. Περπατάμε μαζί. Εγώ με το μπαστούνι μου, εκείνος με σθένος και πορευόμαστε. Το αποδέχτηκα» είχε πει. «Το σώμα φώναζε ξεκουράσου, εγώ έκανα πως δεν το ακούω. Πρέπει να επιβιώσω. Πρέπει να σπουδάσω την κόρη μου. Να ζήσω σαν κανονικός άνθρωπος. Δεν θέλω να ζητήσω ελεημοσύνες. Δεν θέλω να γίνομαι βάρος στην οικογένεια, στους φίλους μου. Θέλω να συνεχίσω να ζω με αξιοπρέπεια. Οι θεραπείες συνεχίζονται και εγώ συνεχίζω να δουλεύω στο θέατρο. Με ένα σώμα ταλαιπωρημένο, κουρασμένο…».
Ερωτώμενη για την πορεία της στο θέατρο είχε απαντήσει ότι δεν σταμάτησε ποτέ να ονειρεύεται την επόμενη παράσταση, την επόμενη μέρα: «Όλες οι στιγμές κουβαλούν μια ιστορία κι είναι αξιομνημόνευτες. Είτε γιατί το έργο κουβαλούσε ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου, είτε γιατί η στιγμή που σκηνοθετούσα κουβαλούσε μια δική μου περιπέτεια ζωής. Όταν σκηνοθετούσα τα ‘Λιοντάρια’ στο Θέατρο Αντίλογος, την ώρα που τα Λιοντάρια πάλευαν να ελευθερωθούν από τη φυλακή τους, εγώ πάλευα ν’ απαλλαγώ από έναν καρκίνο. Τα καταφέραμε κι οι δύο. Κι η πρεμιέρα ήταν μια τεράστια αγκαλιά, γιατί νίκησε η ζωή. Η κόρη μου σε μια εργασία στη σχολή της έγραψε: ‘Κατάλαβα τη δύναμη του θεάτρου όταν έβλεπα τη μάνα μου μετά τη χημειοθεραπεία να σηκώνεται να πηγαίνει στη πρόβα, σαν να μην πέρασε απ’ αυτή τη δοκιμασία’. Αυτό είναι το θέατρο για μένα. Γι’ αυτό κάθε στιγμή είναι αξιομνημόνευτη. Γιατί ζω και πορεύομαι μαζί με την τέχνη μου, μαζί με ανθρώπους που αγαπώ και γιατί δεν σταμάτησα ποτέ να ονειρεύομαι την επόμενη παράσταση, την επόμενη μέρα. Η ζωή μού έμαθε ότι κάθε στιγμή είναι αξιομνημόνευτη».
Συλλυπητήρια από τους οργανωμένους ηθοποιούς
«Με βαθιά θλίψη ενημερωθήκαμε για τον θάνατο της αγαπημένης σκηνοθέτιδας, φίλης και συνεργάτιδάς μας, Αλεξίας Παπαλαζάρου» αναφέρει ανακοίνωση της Ένωσης Ηθοποιών Κύπρου. «Έφυγε περιτριγυρισμένη από την οικογένειά της, με αγάπη και σεβασμό. Ως Ένωση Ηθοποιών Κύπρου, εκφράζουμε τη βαθιά μας οδύνη για την απώλεια μιας δημιουργού που υπηρέτησε με αφοσίωση, ήθος και ευαισθησία το κυπριακό θέατρο. Η Αλεξία στάθηκε με αξιοπρέπεια και δύναμη απέναντι στις δυσκολίες που αντιμετώπισε με τη νόσο, αποτελώντας παράδειγμα ψυχικού σθένους και γενναιότητας».