Έγκαιρη προειδοποίηση

Καθώς κορυφώθηκαν και κορυφώνονται οι διεργασίες των κομμάτων για τα ψηφοδέλτια των Βουλευτικών Εκλογών της 24ης Μαΐου 2026 και καθώς οι πολίτες θα προσέλθουν στις κάλπες για να αναδείξουν τους Αντιπροσώπους τους στη Νομοθετική Εξουσία για την πενταετία 2026-2031, είναι χρήσιμο και κρίσιμο να συνειδητοποιήσουμε το διακύβευμα αυτών των Εκλογών.
Και το διακύβευμα δεν είναι άλλο από τη σταθερότητα και την ανάπτυξη στην Κύπρο.
Ο κάθε πολίτης, που θα βρεθεί μέσα στο παραβάν την ημέρα των εκλογών, θα πρέπει να επιλέξει το πρόσωπο (ή τα πρόσωπα) που εμπιστεύεται και που κρίνει ότι διαθέτει (ή διαθέτουν) τη σοβαρότητα, την αξιοπιστία, την πείρα και τις γνώσεις να τον εκπροσωπούν τα επόμενα πέντε χρόνια στη Βουλή των Αντιπροσώπων, με γνώμονα ακριβώς τη σταθερότητα και ανάπτυξη στη χώρα.
Η εντύπωση πως όλα όσα πέτυχε η κυπριακή κοινωνία, τόσο από ιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας, όσο και μετά τη χρεοκοπία του 2012, είναι ακλόνητα και δεδομένα και η θεώρηση πως οι εκλογές είναι μια εκδήλωση διαμαρτυρίας για όσα δεν έχουν επιτευχθεί ακόμα, ενδέχεται να οδηγήσει σε επιλογές προσώπων που στερούνται σοβαρότητας, αξιοπιστίας, πείρας και γνώσεων.
Οι συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης θα είναι καταστροφικές. Εάν σημαντικός αριθμός Βουλευτών νομοθετεί με γνώμονα το χαβαλέ, τη γελοιοποίηση, τη διαμαρτυρία και τις εντυπώσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα είναι θέμα μηνών η Κύπρος να χάσει την αξιοπιστία της διεθνώς, οι οίκοι αξιολόγησης να αρχίσουν την καταγραφή αυτού του νέου, πρωτόγνωρου και προβληματικού πολιτικού περιβάλλοντος, το επενδυτικό ενδιαφέρον να μειωθεί δραματικά και η κυπριακή Οικονομία να βρεθεί σε αμετάκλητη περιδίνηση.
Όσοι και όσες υποβαθμίζουν τον κίνδυνο, τον οποίο περιγράφω, καλό θα ήταν να αναλογιστούν ότι, οι εμπειρίες των τελευταίων δεκαπέντε περίπου χρόνων απέδειξαν ότι «αρκούν» μία ή δύο λανθασμένες αποφάσεις για να εκτραπεί η Οικονομία και να οδηγηθεί η χώρα σε περιπέτειες.
Όσοι και όσες υποβαθμίζουν τον κίνδυνο, τον οποίο περιγράφω, καλό θα ήταν να αναλογιστούν ότι, η δημοσιονομική κατάσταση της Κύπρου το 2008 ήταν η καλύτερη της μέχρι τότε δημοσιονομικής ιστορίας της χώρας και όμως, λανθασμένες αποφάσεις της Πολιτείας την τριετία 2009-2011, οδήγησαν σε χρεοκοπία το 2012.
Τότε, για τις λανθασμένες αποφάσεις της Πολιτείας, την ευθύνη είχε κυρίως η εκτελεστική εξουσία. Το αν την πενταετία 2026-2031 την ευθύνη ενδεχόμενων ολέθριων αποφάσεων θα την έχει μια Βουλή με μέλη που θα ενεργούν με γνώμονα το χαβαλέ, τη γελοιοποίηση, τη διαμαρτυρία και τις εντυπώσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μικρή σημασία έχει. Το κακό θα γίνει.
Οι εκλογές δεν είναι μια εκδήλωση διαμαρτυρίας, δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός που θα μάς απασχολήσει από το βράδυ της Κυριακής μέχρι το πρωινό της Δευτέρας. Οι εκλογές είναι η δημοκρατική διαδικασία οριστικής επιλογής των προσώπων που εμπιστευόμαστε να μάς αντιπροσωπεύουν για πέντε ολόκληρα χρόνια. Μετά την απομάκρυνση από …την κάλπη, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Στην απαρχή, λοιπόν, της προεκλογικής περιόδου, και ενώ αρκετοί υποψήφιοι κατέρχονται στις εκλογές για την πλάκα και με διακηρυγμένο στόχο «να τα τινάξουν όλα στον αέρα», καλό θα ήταν να συνειδητοποιήσουν όλοι και όλες πως η πλάκα των φαιδρών και δημαγωγών θα εξελιχθεί σε ταφόπλακα της οικονομίας και της κοινωνίας.