Το «επί γης ειρήνη» έχει καταντήσει ένα ανεκπλήρωτο όνειρο για την ανθρωπότητα. Με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και με την ίδρυση του ΟΗΕ γεννήθηκε το όνειρο της ειρήνης που θα απάλλασσε τον κόσμο τον όλεθρο του πολέμου. Καταρτίστηκε ο καταστατικός χάρτης του ΟΗΕ και καθορίστηκαν όλες οι παράμετροι που θα οδηγούσαν και θα εδραίωναν την ειρήνη. Το θαυματουργό όπλο που θα νικούσε τον πόλεμο ήταν οι αρχές της δικαιοσύνης που ενσωματώθηκαν στο διεθνές δίκαιο. Και η ανθρωπότητα πίστεψε, ότι με τον προσήλωση στο διεθνές δίκαιο και τις αξίες και αρχές του ΟΗΕ θα είχαμε επιτέλους μια μακρόχρονη ειρηνική περίοδο.
Οι χώρες δεν θα έλυναν τις διαφορές τους με πολεμικές συρράξεις, αλλά με διαβούλευση, διαπραγμάτευση και εφαρμογή των αρχών του διεθνούς δικαίου, μέσα στα πλαίσια του ΟΗΕ. Αλλά φευ, η απογοήτευση ήρθε πολύ γρήγορα. Οι ισχυροί της γης παραμέρισαν τις αρχές του δικαίου και έβαλαν μπροστά το συμφέρον του ισχυρού, που συνέθλιψε το δίκαιο των αδυνάτων. Και οι αξιωματούχοι του ΟΗΕ, αντί να υποστηρίζουν το δίκαιο του αδυνάτου, υποστηρίζουν το δίκαιο του ισχυρού. Το διεθνές δίκαιο έχει εντελώς παραμερισθεί στις διεθνείς σχέσεις. Την ίδια τακτική εφαρμόζουν δυστυχώς και άλλα διεθνή σχήματα, που έχουν ιδρυθεί για να εξυπηρετήσουν την ειρήνη και την πρόοδο των κατοίκων των χωρών τους.
Αυτή την απογοήτευση νιώθουμε καθημερινά εμείς αδύνατοι λαοί. Το διεθνές δίκαιο δεν μπορεί να μας δικαιώσει. Και οι διεθνείς οργανισμοί εξετάζουν πρώτα το συμφέρον του ισχυρού και μετά απλώς αναφέρονται στις αρχές του διεθνούς δικαίου. Η Κύπρος επεδίωξε να γίνει μέλος της Ε.Ε. με την ελπίδα ότι θα καταστεί ο καταλύτης για μια δίκαιη λύση του Κυπριακού. Όμως έχουμε προσγειωθεί ανώμαλα. Η Ε.Ε. δεν ενδιαφέρεται για λύση του Κυπριακού με βάση το διεθνές δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Αγριοκοιτάζει τη Ρωσία που έκαμε εισβολή στην Ουκρανία. Αλλά θωπεύει την Τουρκία που για μισό αιώνα κατέχει μεγάλο τμήμα ευρωπαϊκού εδάφους και διατηρεί χιλιάδες στρατού στην Κύπρο. Η Ε.Ε. ενδιαφέρεται περισσότερο για κλείσιμο του κυπριακού και όχι για λύση σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Δεν θέλει να κακοφανίσει την Τουρκία. Θέλει όμως κλείσιμο του κυπριακού για να απαλλαγεί από την υποχρέωσή, που τις επιβάλλει το ευρωπαϊκό δίκαιο για στήριξη ενός μέλους του έναντι του επιδρομέα.
Με τον παραμερισμό του διεθνούς δικαίου μόνο μια δυνατότητα υπάρχει για τους αδύνατους, που οι ισχυροί τους καταπατούν το δίκαιο και παραμερίζουν τις αρχές του δικαίου, Να διαγνώσει και να αξιοποιήσει τα διαπλεκόμενα συμφέροντα των ισχυρών. Κάτι για το οποίο μιλούσε διαρκώς ο αείμνηστος Βάσος Λυσσαρίδης.
Τον τελευταίο καιρό αυτήν διαπλοκή των συμφερόντων αξιοποιεί σε μεγάλο βαθμό ο ΠτΔ και ο Υπεξ της ΚΔ. Αξιοποιούμε το συμφέρον του Ισραήλ, που με κανένα τρόπο δεν θα αποδεχτεί να καταστεί η Κύπρος προτεκτοράτο της Τουρκίας, γιατί αυτό αποτελεί κίνδυνο για την ύπαρξή του. Έτσι η Κύπρος αποκτά ένα ισχυρό σύμμαχο στον αγώνα της για βιώσιμη λύση, χωρίς την παρουσία τουρκικών στρατευμάτων και εγγυήσεων της Τουρκίας. Το Ισραήλ μπορεί να αποτρέψει μια κακή λύση, που θα είναι και εναντίον των δικών του συμφερόντων.. Ενώ η Ε.Ε. που έχει τα μέσα και την υποχρέωση να στηρίξει την Κύπρο έναντι της Τουρκίας, «αγρόν ηγόρασε».
Για πρώτη φορά με την αξιοποίηση στην περιοχή μας, ανοίγει μια νέα χαραμάδα για βιώσιμη λύση του Κυπριακού χωρίς την παρουσία τουρκικών στρατευμάτων και εγγυήσεων. Ας ελπίσουμε ότι αυτή η αξιοποίηση θα φέρει αποτελέσματα στο σύντομο μέλλον. Επειδή με τις διαπραγματεύσεις, απλώς η Τουρκία θα κερδίζει πόντους, αλλά ουδέποτε θα αποδεχτεί λύση, χωρίς να έχει τον έλεγχο σε όλη την επικράτεια της Κύπρου.
Η Κύπρος πρέπει να επιδιώξει εμπλοκή του δικαίου της με τα συμφέροντα του Ισραήλ και κατ’ επέκταση των ΗΠΑ. Ελλάδα και Κύπρος πρέπει να επιδιώξουν εμπλοκή της κυριαρχίας τους με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, του Ισραήλ και της Αιγύπτου. Έτσι τουλάχιστον δεν θα αναμένουμε βοήθεια μόνο από την ΕΕ της οποίας η Κύπρος είναι ισότιμο μέλος, αλλά αυτή γλυκοκοιτάζει τον κατακτητή της Κύπρου σε αντίθεση με τη θέση έναντι του κατακτητή της Ουκρανίας. Από αυτή την εμπλοκή των εμπλεκομένων συμφερόντων, ίσως ανατείλουν καλύτερες μέρες για την Κύπρο.
Cyprus Leveraging Intertwined Interests
The article expresses disappointment with the inability of the UN and other international organizations to enforce international law and peace, as powerful countries often prioritize their own interests. It specifically refers to the case of Cyprus, which joined the EU hoping for a fair solution to the Cyprus issue, but finds that the EU is hesitant to put pressure on Turkey despite its occupation of territory and violation of international law. The author argues that Cyprus must leverage the intertwined interests of powerful countries to promote its own interests. As an example, he mentions cooperation with Israel, which has a common interest in preventing Cyprus from becoming a Turkish protectorate. Utilizing these intertwined interests is considered the only way to address the injustice and illegality that Cyprus faces. The author notes that the Christodoulides government and the Minister of Foreign Affairs have already begun to implement this tactic. The article concludes by emphasizing that Cyprus must be realistic and recognize that resolving the Cyprus issue is the only way to address the illegalities related to property seizures in the occupied territories.
You Might Also Like
Χριστοδουλίδης – Έρχιουρμαν ακόμα ένα βήμα στην ελπίδα
Dec 14
Αντρος Κυπριανού: Αιχμές προς την κυβέρνηση για στήριξη στο ΕΛΑΜ, οι αναφορές σε Γαβριήλ
Dec 16
Αλήθειες για το Κραν Μοντανά – Ο Νίκος Κοτζιάς αποκαλύπτει πολλά από όσα συζητήθηκαν και καταρρίπτει μύθους
Dec 28
Κι αν η «επένδυση» παραβιάζει το Ευρωπαϊκό κεκτημένο;
Dec 28
Θα χωρέσει η Κύπρος στον διάδρομο IMEC;
Dec 28